بیانیه پایانی گردهمایی کارکنان صنعت نفت
دیگر نان را به قیمت جان نمی‌خریم!
گفته بودیم، بردباری ما مرز دارد، گفته بودیم پنبه‌ها را از گوش‌هایتان بیرون کنید، ما گفتیم و شما نشنیده گرفتید، اکنون سیلی شده‌ایم که می‌توانیم همه چیز را با خود ببریم ،نابود کننده و ویرانگر.
بنابراین نیست که ما، مانند شعله بسوزیم و تنها بسوزیم، شعله‌ای خواهیم شد که برای خاموش کردنمان باید سیل اشک‌هایتان جاری شود، گفته بودیم که با روان ما بازی نکنید.
از تصویب قانون ماده ده، نوزدهم اردیبهشت نود و یک، ده سال و ۲۵۰ روز گذشت، شنبه سیاه شهریور ۱۴۰۱ را تجربه کردیم، ۲۶ آذرماه را پشت سر گذاشتیم و اکنون زمان آن رسیده است که ریشه دروغگویی‌هایتان را بر آب بی‌آبرویی‌تان شناور سازیم. ۲۷ دی‌ماه ۱۴۰۱ روز پایان است، این بارش آغاز سیل بنیان‌‌کن دلاور مردان صنعت نفت است، تا کنون با جان دل هرآنچه را داشتیم، بی‌رنگ و ریا برای تولیدی گذاشتیم که سودش در جیب شما، سفره‌های خالی، آلودگی، بیماری و روان‌های آشفته‌اش برای ما و خانواده‌های ما بود، بازی به نوبت. دیگر به هیچ‌کس پاسخگو نخواهیم بود.
به خواسته‌های ما احترام بگذارید:
۱- انجام بی‌چون و چرای، ماده ۱۰ قانون اختیارات و وظایف وزارت نفت
۲- بهبود جدول بدو استخدام ماده یاد شده به نحوی که همه کارکنان با هر شرایطی با توجه به تورم‌های کنونی از آن سود ببرند.
۳- پرداخت بک پی ده ساله برآمده از دیرکرد در انجام ماده ده طبق قانون
۴- اصلاح و بهبود وضعیت نابسامان خدمات درمانی وزارت نفت
۵- پرداخت بی‌کم و کاست پاداش پایان بازنشستگی همچون گذشته در وزارت نفت
۶- رسیدگی درخور و شایسته بازنشستگان صنعت نفت و بهبود زندگی این بخش از بزرگان صنعت نفت
۷- تعدیل بهنگام مدرک کارکنان و اسان نمودن چگونگی تعدیل
۸- ساماندهی سمت‌های کارکنان
۹- رسیدگی به وضعیت نابسامان و نگران کننده صندوق بازنشستگی نفت و اصلاح اساسنامه آن
ما را به هماوردی نخوانید، چون سخت پشیمان خواهید شد.
شورای هماهنگی و همبستگی کارکنان رسمی صنعت نفت
۱۴۰۱/۱۰/۲۷
