روز ۲۶ بهمن ۱۴۰۱، برابر با پانزدهم فوریه ۲۰۲۳، بیست تشکل صنفی و مدنی درایران منشور مطالبات حداقلی خود را منتشر کردند. این منشور به سرعت در داخل و خارج مورد حمایت وسیع نیروهای چپ، کمونیست و آزادی‌خواهان قرار گرفت. آن‌ها با اشاره به کمبودها منشور مطالبات حداقلی را مبنای خوبی جهت بحث و تبادل نظر یافتند.
از نقاط قوت منشور باید به تایید متحدانه ۲۰ تشکل کارگری، زنان، دانشجویی و دانش‌آموزی در داخل اشاره کرد. اتحاد مذکور در دل انقلاب ژینا ممکن شده است. آن‌ها نیروهایی هستند که سال‌هاست با هارترین دیکتاتوری مذهبی سرمایه‌دارانه در داخل کشور مبارزه‌ای فداکارانه و پرهزینه را پیش برده‌اند. مطالبات منشور نیز بر متن انقلاب ژینا تدوین شده و جوهر چپ آن‌را منعکس کرده است. در ضمن منشور سطح بالای سیاسی و آینده‌نگری شرکت‌کننده در انقلاب را نمایان می‌سازد. در این منشور مطالبات دموکراتیک و آزادی‌خواهانه در کنار خواست‌هایی مطرح گردیده که برای تحقق عدالت اجتماعی و برآورده کردن نیازهای معیشتی و سیاسی کارگران و مردم زحمتکش و تحت‌ستم ضروری هستند. منشور بدیلی برای حکومت بعد از جمهوری اسلامی است.
امضا کنندگان منشور خود روی ضرورت تکمیل آن از طریق بحث و تبادل نظر تاکید گذاشته‌اند. در همین راستا همایشی برای حمایت و اظهار نظر پیرامون منشور سازمان داده شده که روز ۲۲ آوریل، برابر با دوم اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۲، در شهر کلنِ آلمان برگزار خواهد گردید. ده‌ها حزب و تشکل چپ و کمونیستی و بیش از هزار فعال سیاسی چپ و سوسیالیست از همایش پشتیبانی کرده‌اند. تاکنون در کنار حمایت‌ها، اظهار نظرها و انتقادات راه‌گشایی نسبت به کمبودها در داخل و خارج انجام گرفته است.
سندیکای کارگران شرکت واحد نیز طی اطلاعیه‌ای، که در روز سوم اسفندماه ۱۴۰۱ منتشر شد، از “تلاش مشترک افراد و نهادهایی که متن منشور را تهیه و جهت امضا به سندیکا نیز ارسال نمودند”، قدردانی نمود. کارگران شرکت واحد ضمن اشاره به کمبودها در بخشی از بیانیه خود آورده‌اند: «می‌توان به عدم اشاره مشخص به نقش کلیدی طبقه کارگر و خانواده‌های کارگری و زحمتکش، بعنوان اکثریت مطلق جامعه (ضمن تکثر و تنوعات منطقه‌ای، ملیتی، جنسی و جنسیتی، زبانی، فرهنگی، مذهبی، سنی، صنفی، صنعتی، کشاورزی، خدماتی، آموزشی، بهداشتی و غیره)، در مبارزه با نظام سرمایه‌داری و حکومت آن، و همچنین سرنوشت‌ساز بودن مبارزه همه جانبه طبقاتی در هرگونه تحول اساسی و رهایی‌بخش در ایران اشاره کرد».
گروه اتحاد بازنشستگان در ششم اسفندماه نوشت: «اقدام این دوستان را به خاطر انتشار منشوری که قصد آن طرح خواست‌های حداقلی در شرایط کنونی برای ارائه به جنبش و به طور مشخص به خیزش کنونی است، ارج می نهیم». اکثریت قریب به اتفاق این خواست‌ها مورد تایید ما و اغلب تشکل‌های سیاسی و حرفه‌ای مستقل کارگری، زنان، معلمی، بازنشستگی، جوانان و دانشجویی هستند. این خواست‌ها بارها در سطح جنبش مطرح گردیده‌اند، هرچند ممکن است با جملات و عبارات دیگری بیان شده باشند، اما ویژگی این منشور گرد آوردن اکثر آن‌ها در یک سند و امضای مشترک ۲٠ تشکل در تأیید مفاد آن است.
ما نیز به عنوان کولبرنیوز در همایش روز ۲۲ آوریل ۲۰۲۳ در شهر کلن آلمان شرکت می‌کنیم و فعالان سیاسی را به شرکت در این همایش فرا می‌خوانیم. امیدواریم که این همایش سرآغازی باشد برای همگرایی بیشتر احزاب، سازمان‌ها و نهادهای چپ و سوسیالیست. این همایش در عین حال ارج نهادن به تلاش‌های انقلابی و مسئولانه تشکل‌های صنفی و مدنی در داخل کشور است که با این ابتکار خود «انقلاب ژینا» را غنای بیشری بخشیده‌اند.
