دفاع از محیط‌زیست دفاع از حقوق اولیه انسان است
چند روزی بیشتر به سیزده بدر باقی نمانده است. رور سیزدهم فروردین‌ماه از جمله روزهای بهاری است که اکثریت مردم در کوردستان و در سراسر ایران، صبح زود به بیرون از شهرها و به دامن کوه و صحرا روی می‌آورند. بعلاوه در روزهای تعطیلات نوروزی تا رسیدن به روز سیزدهم نیز هیچ فرصتی را برای آرامش و تفریح در دل طبیعت از دست نمی‌دهند. در شرایطی که جمهوری‌اسلامی با ریختن خون عزیزانمان، می‌خواهد فضای اندوه و ماتم را بر جامعه ما تحمیل کند، در شرایطی که این رژیم با هرچه بویی از شادی، شور و نشاط داشته باشد دشمنی دارد، این‌گونه فرصت‌ها برای شکستن فضایی که جمهوری‌اسلامی تلاش می‌کند در این جامعه نهادینه کند، بسیار حیاتی است.
اما اگر این تفریحات سالم و حیاتی و لذت بردن از طبیعت زیبا در این فصل با به جا گذاشتن انبوهی از زباله‌ها، شاخه‌های شکسته و سوخته درختان، با شکار پرندگانی که با ما در بهرمندی از امکانات طبیعت سهیم هستند و غیره همراه باشد، در این صورت در واقع برای تفریح کوتاه مدت خود عملاً به تخریب دراز مدت طبیعت برخاسته‌ایم.
از سال‌ها پیش، کوردستان همواره سرزمین مردمی بوده است که مردم ساکن آن با دست زدن به ابتکارات و مبارزات توده‌ای و پیشرو در تلاش بوده‌اند که زندگی را برای خود عادلانه‌تر و محیط‌زیست را انسانی‌تر نمایند. حرکات و ابتکارات مترقی مردمی در چند سال اخیر، نشانگر تحولی درونی و عمیق در این جامعه بوده، که ستایش انگیز است.
پاک کردن روستاها و محلات شهری از اشغال توسط مردم داوطلب، حرکات سمبولیک علیه سیگار کشیدن و آتش زدن سیگارها و قلیان‌ها در میادین عمومی، شکستن تفنگ‌ها و قفس‌ها و رها کردن پرندگان در بند، کمپین علیه شکار حیوانات، تلاش جمعی برای خاموش ساختن آتش‌سوزی جنگل‌ها و غیره از جمله ابتکاری است که در کوردستان به تدریج به یک فرهنگ مسلط در این جامعه تبدیل شده است.
اما دامنه ابتکارات توده‌ای و تحسین برانگیز تنها به حفظ محیط زیست هم محدود نمانده است. در دوره شیوع بیماری کرونا شمار زیادی از جوانان مسئول و مبارز آستین‌ها را بالا زدند و با امکانات محدودی که در دسترس داشتند، به نحوی سازمان‌یافته، به خدمت مردم نیازمند شتافتند. در هنگام وقوع بلایای طبیعی این‌گونه ابتکارات بلافاصله به کار می‌افتند و روح همبستگی در جامعه را تقویت می‌کنند. همدردی معلمین و محصلین با شاگردان بیمار در مریوان و دیواندره، کمپین حمایت از کودکان شین‌آباد که در مدرسه نا امن در آتش سوختند، تنها نمونه‌های چندی از این حرکات و ابتکارات پیشرو و مترقی است. دفاع از این ابتکارات، تبدیل آن‌ها به جریان‌های جدی و قوی اجتماعی، یک وظیفه انسانی و انقلابی است.
ما در کوردستان رزمنده، کسانی چون شریف باجور و یاران جانباخته‌اش را داشته‌ایم کە با شیوه‌های جدید مبارزه در دفاع از حقوق بشر، دفاع از زندانیان سیاسی و زلزله‌زدگان، از عشق بی‌پایان‌شان به حفظ محیط‌زیست، که درآخر هم جان خود را فدا کردند، تا درختان، سنجاب‌ها و پرندگان زندە بمانند.
متاسفانە این همە داستان نیست. حکومت اشغال‌گر جمهوری‌اسلامی و بخش ناآگاه و غیر مسئول مردم بە تخریب محیط‌زیست می‌پردازند.حکومت اسلامی با آتش زدن جنگل‌ها، مین گذاری در مناطق مرزی، عدم سرمایه‌گذاری در زیر ساخت‌های تصفیه آب و فاضلات، سیاست‌های ارتجاعی در حفظ منابع طبیعی، حفاری‌ها و بهره‌برداری نامسئولانه و کارشناسی نشده از منابع طبیعی، جاده‌سازی‌های نظامی، فقیر نگهداشتن مردم، ضربات سنگینی به محیط‌زیست کوردستان زده است.
بخش غیر مسئول جامعه با شکار بی‌رویه، آتش‌زدن درختان، آلوده کردن محیط‌زیست بویژه در تعطیلات و مراسم نوروزی و رها کردن اشغال در دل طبیعت، باعث لطمات جدی به حیوانات، پرندگان و نا امن کردن تفریحگاه‌ها می‌شوند. در آستانه سیزده بدر و در گردش‌های بهاری، دفاع از محیط‌زیست بیش از هر وقت دیگر ضرورت پیدا کرده است. محیط‌زیستِ سالم شرط حیاتی برای وجود جامعه و مردمانی سالم است.
ما از همه تشکل‌ها و نهادهای مدنی دفاع از محیط‌زیست دفاع کرده و هم صدا با آن‌ها مردم کوردستان را به دفاع از محیط‌زیست، به پاکیزه نگهداشتن مراکز تفریحی دعوت می‌کنیم. ما در مقابل کودکان، جوانان جامعه و در برابر نسل‌های آینده مسئول هستیم که محیط‌زیستی سالم و پاکیزه را به آن‌ها تحویل دهیم.
