حملات تروریستی «علی شیمیایی» به مردم ایران
علی خامنه‌ای که اخیرا در رسانه‌های اجتماعی از او بنام علی شیمیایی یاد می‌کنند عامل اصلی و مستقیم حملات گسترده شیمیایی به دختران دانش‌آموز و دانشجویان در مدارس، دانشگاه، محلات و در وسایل نقلیه عمومی است. حکومت اسلامی با سوزندان چند صد نفر در سینما رکس آبادان بر روی کار آمد. هزاران زندانی سیاسی را اعدام کرد. به هواپیمایی مسافربری بر فراز تهران شلیک کرده، بر روی زنان اسید پاشیده، حالا هم با مواد شیمیایی به زنان و دختران دانش‌آموز و دانشجو حمله می‌کند.
حکومت اسلامی در سوریه و در همکاری با رژیم بعث به شهرها و روستاهای زیادی با مواد شیمیایی حمله کرده، در همکاری با تروریست‌های اسلامی به مسموم کردن مخالفان سیاسی پرداخته و برای مرعوب نمودن مردم از هیچ جنایتی دریغ نحواهد کرد. هدف رژیم از حملات سریالی و تروریستی شیمیایی، ایجاد ترس و وحشت در میان مردم است. رژیم اسلامی از این طریق در واقع به مخالفان خود می‌گوید که برای بقای رژیم از مسموم کردن و کشتن کودکان دبستانی و دبیرستانی هم هراسی ندارد.
چند ماه حملات پیوسته شیمیایی به مدارس دخترانه و گسترش آن به دانشگاه‌ها و اماکن عمومی نشان از وحشت عمیق حاکمیت در خیزش انقلابی ژینا است. حاکمان اسلامی می‌دانند دستگیری و شکنجه، اخراج از کار و اعدام دیگر کارساز نیست و باید جنایت را در مقیاسی گسترده‌تر سازمان و اجرا کرد.
گزارشات منتشر شده از مواد شمیایی مورد استفاده در کمپین تروریستی اخیر نشان می‌دهند که این مواد شیمیایی تنها در اختیار حکومت است. عدم دستگیری عاملین و دستور دهندگان این جنایات، انکار تروریسم شیمیایی حکومتی و منتسب کردن آن‌ها به قدرت‌های خارجی نشان می‌دهند که این جنایات سازمان داده شده از سوی دستگاه حکومت اسلامی است.
این جنایات رژیم اسلامی باید قویاً محکوم و رسوا شود. حکومتی که کودکان دبستانی را با مواد شیمیایی هدف قرار می‌دهد، یک دستگاه جنایتکار و مافیایی بیش نیست. لازم است همه بخش‌های جامعه از شاگردان و کادر فرهنگی مورد آماج تروریستی شمیایی حمایت و پشنیبانی کنند. همه شواهد نشان می‌دهند که یک تشکیلات منسجم و سراسری پشت این جریان قرار دارد. چنین تشکیلاتی نمی‌تواند جز سازمان‌های اطلاعاتی و امنیتی رژیم باشد. دستگاه تبلیغ و تحمیق اسلامی با شکست روبرو شده است. سرکوب و زندان دیگر جواب نمی‌دهد. از این‌رو رژیم برای بقای خویش به روش‌های غیر متعارف سرکوب روی آورده است.
بازداشتن دست رژیم از تدوام این جنایت سازمان‌یافته به عمل جمعی در مقیاس توده‌ای نیاز دارد. شناسایی مزدوران مهاجم، فرماندهان و طراحان این عملیات تروریستی باید به یک خواست فوری و عمومی تبدیل شود.
ظرفیت ارتجاع و جنایت حکومت اسلامی تمامی مرزهای مورد تصور را هم پشت سر گذاشته است. حکومتی که مردم عادی و کودکان دبستانی را با اقدامات تروریستی شیمیایی هدف قرار داده به جامعه بشریت و امروزی جهان تعلق ندارد. علی شیمیایی ایران و دستگاه جنایکار حکومت اسلامی باید جوابگوی این خشونت سازمان‌یافته باشند.
