در یک هفته گذشته، از سیزدهم دی‌ماه تا نوزدهم دی‌ماه ۱۴۰۲، جنبش کارگری در کشمکشی سخت با دولت و کارفرماها بود. روز سه‌شنبه ۱۹ دی‌ماه، شماری از کارکنان رسمی وزارت نفت شاغل در شرکت نفت فلات قاره در سکوی دریایی بهرگانسر در اعتراض به عدم رسیدگی به خواستههایشان دست به برگزاری تجمع زدند. اعتراض کارکنان رسمی وزارت نفت شاغل در مراکز عملیاتی نسبت به عدم رسیدگی به خواستههایشان از جمله «حذف سقف دستمزد، حذف محدودیت حق سنوات بازنشستگی و عودت کسورات مازاد مالیات»، اجرای ماده ١٠ قانون وظایف و اختیارات وزارت نفت، پرداخت معوقات، حذف سقف حقوقی، حذف مالیات زیاد از دستمزدها، افزایش سطح دستمزد، پرداخت پاداش بازنشستگی، بهبود خدمات رفاهی و وضعیت بهداشت و درمان و ابطال اساسنامه صندوق نفت می‌باشد. کارگران مجتمع پارس جنوبی روز دوشنبه ۱۸ دی‌ماه ۱۴۰۲، با توقف فعالیت‌های شغلی دور جدید تجمعات اعتراضی و اعتصابات را با قدرت بیشتر آغاز کردند. آن‌ها نسبت به دستمزد پایین و شرایط فاجعه‌بار شغلی نیروها معترض هستند و خواستار اجرای طرح طبقه‌بندی مشاغل، تغییر سیستم اقماری نیروها به ۱۴ روز کار و ۱۴ روز استراحت و ساماندهی وضعیت پرسنل هستند. شماری از کارگران معدن زغال سنگ طزره روز دوشنبه ۱۸ دی‌ماه به محقق نشدن وعده‌های داده شده از سوی مسئولان برای افزایش حقوق اعتراض کردند. آن‌ها می‌گویند: برخلاف وعده‌ای که مدیران معدن زغال سنگ البرز شرقی، در حضور برخی مسئولان برای افزایش حقوق داده بودند، هنوز پولی به حساب کارگران پرداخت نشده است. کارگران اعتصابی که مستمراً بر تعدادشان افزورده می‌شود در کنار افزایش دستمزد خواهان اجرای طرح طبقه‌بندی مشاغل نیز هستند. روز یکشنبه ۱۷ دی‌ماه تجمع کارگران رسمی وزارت نفت شاغل در شرکت بهره‌برداری نفت و گاز آغاجاری و فلات قاره سیری، نیز طبق روال هفته‌های گذشته برای تحقق مطالبات عمومی کارگران رسمی نفت برگزار شد. یکشنبه ۱۷ دی‌ماه کارگران فولاد هفت‌تپه و بازنشستگان تامین اجتماعی شوش تجمع مشترک اعتراضی برگزار کردند. کارگران شاغل خواستار اجرای طرح طبقه‌بندی مشاغل و افزایش دستمزد هستند. مطالبه بازنشستگان نیز افزایش مستمری به نسبت گرانی کمرشکن می‌باشد. روز شنبه ۱۶ دی‌ماه کارگران ارکان ثالث و پیمانکاری پارس جنوبی بار دیگر برای تحقق مطالبات پیش گفته تجمع کردند. در همان روز شنبه شماری از کارگران هفت‌تپه بار دیگر خواستار افزایش دستمزد و بازنگری در طرح طبقه‌بندی مشاغل شدند. روز جمعه ۱۵ دی‌ماه،شماری از پرسنل عملیاتی شرکت نفت فلات قاره در لاوان با تداوم گردهمایی اعتراضی خواستار به اجرا در آوردن مطالباتی گردیدند که در تجمعات قبلی بیان کرده بودند. آن‌ها یادآوری کردند که عدم اجرای خواست‌ها تبعات منفی سنگینی برای تولید، ذخیره‌سازی و صادرات نفت و گاز کشور به عنوان منبع اصلی ثروت و بودجه خواهد داشت. روز جمعه ۱۵ دی‌ماه شماری از کارگران کارخانه ریسندگی نخ میامی با برگزاری تجمعی خواستار افزایش دستمزدهایشان شدند. به گزارش سندیکای کارگران نیشکر هفت‌تپه، روزچهارشنبه ۱۳ دی‌ماه،جمعی از کارگران شرکت فولاد پارس هفت‌تپه به خاطر افزایش دستمزد و مزایا در مقابل ساختمان فرمانداری شهرستان شوش دست به تجمع اعتراضی زدند.
همان‌طور که ملاحظه می‌شود خواست اصلی کارگران مبارز و اعتصابیون در هفته گذشته افزایش دستمزد بر اساس سطح تورم و سبد معیشت بوده است. کارفرمایان و کابینه به جای گوش دادن به کارگران و مطالبه اصلی‌شان در جلسه روز یازدهم دی‌ماه شورای عالی کار، بحث رد شده تعیین حداقل دستمزد منطقه‌ای را دوباره پیش کشیده‌اند. آن‌ها به طرزی عوامانه و فریبکارانه و با پرده‌پوشی، ناتوانی دستگاه فاسد رژیم و کارفرمایان رانتخوار در تامین تولید استدلال می‌کنند که پرداخت دستمزد سراسری، از عوامل رکود تولید و عامل بخشی از اخراج‌ها و تعطیلی کارخانه‌ها است. وزارت اقتصاد و مرکز پژوهش‌های مجلس ضد کارگری نیز از مدافعان مزد منطقه‌ای هستند.
بحران شدید اقتصادی ناشی از ساختار فاسد، غیرکارا و سرمایه‌دارانه رژیم بوده و حداقل دستمزد سراسری کارگران ربطی به ایجاد بحران ساختاری رژیم ندارد. سال‌هاست که جمهوری اسلامی و کارفرمایان تحت حمایت آن با بهانه‌های عوامانه به این بهانه سطح دستمزد واقعی و قدرت خرید کارگران کاهش داده‌اند که مزد بخور و نمیر آن‌ها عامل رکود و تعطیلی مراکز کاری است. شماری از کارگران خیلی ماهر با مهاجرت و اکثریت کارگران با مبارزات و اعتصابات رو به رشد و متکی به مشورت جمعیشان برای افزایش دستمزد و تعیین حداقل دستمزد سراسری و با توجه به تورم و ازیاد رفاه و تحمیل آن به کارفرمایان حریص و حکومت فاسد جمهوری اسلامی جواب داده‌اند.
پیش کشیدن مزد منطقه‌ای یک تاکتیکی به ظاهر تهاجمی است، اما موقعیت رژیم و سطح مبارزات توده‌ای و کارگری به استثمارگران نشان خواهد داد که این تاکتیک کهنه و پوسیده نمی‌تواند جلو خواست دستمزد کافی جهت تامین یک زندگی مناسب را بگیرد. گروه‌های مستقل کارگری و بازنشستگان در مبارزات مشترک خود میزان هزینه سبد معیشت خانوار را بیش از ۳۰ میلیون تومان اعلام کرده و بعنوان مطالبه محوری مزد بر آن پا فشاری و تاکید دارند.
