
وکیل شریفه محمدی از خبر نفرتانگیزی که حاکی از وقوع یک جنایت دولتی است پرده برداشت. پس از نزدیک به دو سال زندانی شدن شریفه محمدی و بازجوییها و وارد آوردن فشارهای سنگین در زندان به ایشان که موجب صدور رأی اولیه و فرجامخواهی ایشان شد؛ سرانجام دژخیمان قوه قضائیه و «دیوان عدالت» اقدام به تأیید حکم اعدام شریفه محمدی کردند.
حکم اعدام شریفه، صدور کیفرخواست حاکمیت سرمایهداری علیه کارگری است که از نزدیک با درد و رنج کارگران آشناست و در این راستا از تشکل و سازمانیابی کارگران، ستمدیدگان و زنان زحمتکش دفاع کرده و برای حق زندگی و اعتراض به تبعیض و محرومیتهای اجتماعی کارگران و زحمتکشان تلاش کرده است.
شریفه با تلاشگری در جهت انسجام بخشیدن به مبارزات کارگران و زحمتکشان با انتخابی آشکار و آزادانه، فعالیت در کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری را آغاز کرد. اتهام «بغی» به این مبارز کارگری وصله ناچسب و بیربطی است که بازجویان و دستگاه قضایی در تلاش برای خدمتگزاری به نظام سرمایهداری و ارتجاع خونبار حاکم و ایجاد فضای رعب و وحشت به این زن مبارز و فداکار نسبت دادهاند.
شریفه محمدی میگوید:
«من فرزندکارگری هستم که ازکودکی دستان پینهبسته پدرم رادیدهام؛ پدری که با پتک، نان را ازمیان سنگها میجست عمری سنگ تراشید، پتک زدوسختی کشید، بیآنکه حتی یک روز بیمه تأمین اجتماعی داشته باشد.
او ما را باسختیهای زندگی آشناکرد و آموخت که دربرابر ناملایمات وفشارها مقاومت کنیم و تن به هیچ ذلتی ندهیم. حرف ناحق و گناه ناکرده را از هیچکس نپذیریم.
من فقط زندگی کردم و عاشق زندگی بودم و هستم؛ نه تنها برای خود، بلکه برای همه انسانهای شریف و زحمتکشی که کار میکنند تا زندگی بگذرد و رفاه و آسایش برای همگان فراهم شود».
جرم شریفه اعتراض به محرومیت و شکاف وسیع طبقاتیای است که جلوه زشت آن در رفاه مطلق اقلیتی انگل و فقر مطلق اکثریت جامعه به وضوح دیده میشود. تاوان این هوشیاری سرکوب، زندان و اعدام است.
ما به این بیعدالتی که جان انسانهای حقطلب و آزادیخواه را وثیقه بقا قدرت قرار میدهد اعتراض داریم و خواهان لغو حکم ظالمانه اعدام شریفه محمدی، پخشان عزیزی و وریشه مرادی و آزادی بیقید و شرط زندانیان سیاسی هستیم.
بیستوهشتم مردادماه ۱۴۰۴
– سندیکای کارگران نیشکر هفت
– کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکلهای کارگری
– کارگران بازنشسته خوزستان
– گروه اتحاد بازنشستگان

