اعتصاب غذا و اعتراض کارگران صنایع آلومینیم اراک از مرز ۴۵ روز گذشت. این کارگران سخت کوش و مبارز به دلیل واکنش به فشارهای اقتصادی و پایین بودن سطح معیشت خود تصمیم گرفتند با اعتراض جمعی و اعتصاب، به شرایط سخت کار که موجب تشدید مشکلات زندگی آنها شده است، واکنش نشان دهند. دوستان کارگر با اعتراض در محیط کار و اعلام اعتصاب غذا، پس از بی توجهی کارفرما و مدیریت کارخانه، مصمم شدند واکنش جدی تری به بی اعتنائی کارفرما نشان دهند و به اعتصاب غذای خشک دست بزنند. ۴۰۰۰ کارگر در این اعتصاب مشارکت دارند. خواست های اصلی کارگران اعتصابی صنایع آلومینیم اراک عبارتند از:
- بازنگری در اجرای طرح طبقه بندی مشاغل
- پرداخت به موقع مزد و حقوق
- بازسازی و نوسازی تجهیزات فرسوده تولید برای جلوگیری از تعطیلی شرکت
- رعایت استانداردهای ایمنی کار
- پایان دادن به آزار و اذیت کارکنان از سوی مدیریت شرکت
- خلع ید از سهامدار عمده خصوصی ـ دولتی که با استفاده از رانت دولتی سهام کارخانه را تصاحب کرده و بنابر منافع خود در صدد به ورشگستگی کشاندن و تعطیلی این واحد بزرگ صنعتی هستند.
در شرایطی که فشارهای روز افزون اقتصادی و سیاسی زندگی و معیشت کارگران را به ورطه فقر و نابودی کشانده است، تصور تغییر اساسی اوضاع به نفع کارگران و زحمتکشان تحت حاکمیت کنونی رؤیایی دست نیافتنی است. زیرا عاملان این نابسامانی ها و نابرابری ها، کارفرماها، سرمایه داری و حاکمیت سیاسی ای است که بقای خود را در استثمار کارگران، سرکوب آزادی و به انحطاط کشاندن جامعه، یعنی حفظ وضع موجود، می دانند. از این رو اقدام به اعتصاب و توقف کار به ویژه توأم با امتناع از خوردن غذا، اعلام جرم علیه حاکمانی است که خاک مرگ را بر جامعه می پاشند و با نعره های مستبدانه خواست های حق طلبانه توده های زحمتکش را سرکوب می کنند. ورود پلیس امنیت به محیط کارخانه و یا مدد گرفتن از دوربین ها برای ضبط صحنه ورود عوامل مدیریت به سالن غذا خوری جهت نشان دادن پایان اعتصاب غذا نمایش های مضحک و تنفر انگیزی از دروغ گویی و فریبکاری اند که همواره در کنار چماق سرکوب، مکمل سیاست کارگر ستیزی دولت و کارفرمایان بوده اند. نه سیاست سرکوب، نه تهدید به اخراج و زندان نمی تواند کارگران را از بیان خواست ها و مبارزه برای تأمین حقوق خود به عقب نشینی وادار کند.
تاریخ مبارزات طبقه کارگر ایران و جهان به کارگران آموخته است که کسب پیروزی در گرو مبارزه متحد و متشکل می باشد. اتحاد کارگران در همه مراکز کارگری ضامن پیروزی کارگران شرکت آلومینیوم اراک، کارگران پروژه های پارس جنوبی، کارگران گروه ملی و مجتمع صنایع فولاد، پالایشگاه ها و پتروشیمی های آبادان، ماهشهر، رانندگان، معلمان، پرستاران، بازنشستگان و همه کارگران ایران می باشد.
تشکلات مستقل کارگران و بازنشستگان و معلمان متحد طبقاتی کارگران شرکت آلومینیوم اراک هستند. ما تشکل های امضا کنندۀ زیر نیز مدافع خواست های کارگران اعتصابی هستیم و هرگونه برخورد سرکوبگرانه علیه آنها را محکوم می کنیم.
۲۳ شهریور ۱۴۰۴
سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه
کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری
کارگران بازنشسته خوزستان
گروه اتحاد بازنشستگان
