ترکیب اعضاء کابینه دولت مسعود پزشکیان صدای یاران نزدیک وی را نیز درآورده است. پزشکیان مدت سه هفته تمام نزدیک به ۴۵۰ نفر از«کارشناسان» را دور هم جمع کرد، تا به یاری آنها ترکیب گویا متفاوتی، برای تعیین همکاران خود در کابینه و تحقق وعده‌های انتخاباتی خود برگزیند. اما باصرف این همه وقت و انرژی، ماحصل آن چیزی جز جلب رضایت بیت خامنه‌ای و هسته سخت قدرت از آب درنیامد. اکنون کسانی که از ارکان اصلی کمپین انتخاباتی او بودند، یکی بعد از دیگری ابراز پشیمانی می‌کنند. برای مثال «محمد جواد ظریف» شب قبل از ارائه لیست وزراء به مجلس از پست معاونت راهبردی رئیس جمهور استعفا داد و نوشت که در دالان‌های قدرت جائی برای ابراز وجود او باقی نمانده بود. «محسن رنانی» روزنامه‌نگار و از نزدیک‌ترین افراد به پزشکیان بود که در چیدن نام وزراء و معاونین به عنوان مشاور فعالانه شرکت داشت، وقتی نتیجه را بر خلاف آن چیزی دید که از جمله با وی مشورت شده بود، در نهایت سرخوردگی در این زمینه نوشت:
« آقای پزشکیان آبروی ما را بردی! امید ما را ناامید کردی! هنوز رئیس‌جمهور نشده رفوزه شدی!» و در اشاره به امیرکبیر، مصدق و میرحسین موسوی می‌گوید: «ای کاش می‌دانستی که در ایران رئیس‌الوزرای عاقبت به‌خیر فقط کسی است که یا در حمام رگش را بگشایند یا با تبعید به روستا دق مرگش کنند و یا در حصر، گرد مرگ بر سر و رویش بپاشند.»
البته آنچه که روزنامه‌نگاری چون دکتر محسن رنانی از دست آن می نالد برای ۸۰ درصد از مردم ایران که این باصطلاح انتخابات را تحریم کردند، از قبل روشن بود. حداقل از سال ۱۳۹۶ به این سو، اکثریت مردم ایران هر گونه امیدی به اصلاح این رژیم از طریق صندوق رای را از دست داده بودند، کسانی که این حقیقت ساده را در نیافته اند، بازندگان مفلوک تاریخ اند.
پزشکیان که برای کشاندن بخشی از مردم به پای صندوق رای از لزوم بازگردندان حرمت به زن ایرانی سخن می‌گفت، قاتلان بیش از ۶۰۰ تن، زخمی کردن و ناقص عضو کردن هزاران جوان و نوجوان دختر و پسر، به زندان افکندن و شکنجه دهها هزار انسان را در طول مدت کمتر از ۴ ماه، در جریان انقلاب «زن، زندگی، آزادی» را در پست‌هایشان إبقاء کرده است. با وجود این، هنوز بە اصطلاح روشنفکران نان به نرخ روز خوری هم پیدا می‌شوند که به مردم امیدواری می‌دهند که شاید «نهج البلاغه خواندن پزشکیان» و فوت کردن آن به سرو روی این جنایتکاران حرفه‌ای معجزه خواهد کرد و می‌گویند: «پیشداوری نکنید و کابینه را از روی عملکردش ارزیابی کنید، صبر کنید ببینیم چه می‌شود!»
مروری بر اسامی وزرای پیشنهادی پزشکیان به مجلس نشان می‌دهد که وی کمترین استقلال رای را در گزینش وزرای همکارش داشته است. وی در واقع علیرغم ادا و اطوارهای نمایشی یک ماه گذشته، در انتخاب وزرای کابینه‌اش در حد میرزا بنویس فرمان بیت رهبری عمل کرده است.
بر اساس ليست تحويل داده شده به مجلس، تقریباً يك چهارم وزراي پيشنهادي پزشكيان در دولت رئیسی حضور داشته‌اند و مهم‌ترين وزارتخانه‌ها به جريان اصولگرا داده شده است. در واقع ۹ نفر از اعضای اصلی کابینه از میان لیست ارائه شده توسط بیت خامنه‌ای انتخاب شده‌اند. یعنی حل و فصل سیاست خارجی و سروسامان دادن به فروپاشی اقتصادی و مسائل امنیتی، سیاسی و فرهنگی تمامآ در اختیار مرتجع‌ترین بخش حاکمیت قرار گرفته است. از این لحاظ دولت پزشکیان حتی در مقایسه با دولت روحانی هم ضعیف تر عمل کرده است.
اصلاح‌طلبان که تمام سرمایه خود را برای گرم کردن تنور انتخابات هزینه کردند ، اکنون دست خالی و انگشت به دهان مانده‌اند. استعفای محمد جواد ظریف در روز ارائه لیست وزرا به مجلس و عذرخواهی از مردم، بیان این سرخوردگی اصلاح‌طلبان و بخشی از روشنفکرانی است که در دور دوم انتخابات مردم را به دادن رای تشویق کردند، با این امید که گویا از سوی سکانداران قدرت، سیاست جدید و “گشایشی” پذیرفته شده است. اما ترکیب کابینه پزشکیان بوضوح نشان می دهد که هسته اصلی قدرت قصد ندارد به اعتراضات مردم توجهی داشته باشد، کماکان بر سیاست سرکوب پای می‌فشارد و بر این نظر است که یک گام عقب نشینی می‌تواند عواقب غیرقابل جبرانی به دنبال داشته باشد. پیش بینی می‌شود که پزشکیان سرنوشت اسفناکی پیدا کند، زیرا از یک سو از جانب بیت رهبری به عنوان ابزاری به کار گرفته شده است که ارزش مصرف موقتی دارد و از سوی دیگر سرنوشت خود را به سرنوشت بیت رهبری گره زده است و آنگونه خود بارها گفته است « در آن ذوب شده است» از اینرو از آتش خشم مردم نیز در امان نخواهد بود.
