بازداشت غیرانسانی مهاجران افغانستانی در اردوگاه الغدیر زاهدان و تشنگی و گرسنگی پشت درهای بسته، مردم بلوچ نان و آب را از زیر در به دست بازداشت‌شدگان می‌رسانند.
به گزارش کولبرنیوز امروز پنج‌شنبه دوازدهم تیرماه ۱۴۰۴، ده‌ها تن از اتباع خارجی، از جمله مهاجرین افغانستانی و جمعی از شهروندان بلوچ فاقد شناسنامه، به این اردوگاه منتقل شده‌اند؛ جایی که نه خبری از آب و غذا هست و نه پاسخگویی از سوی مسئولان داده می‌شود.
بر اساس این گزارش، شرایط در اردوگاه به‌شدت غیراستاندارد و نگران‌کننده است. مأموران حتی اجازه ورود خانواده‌ها برای رساندن کمک را نمی‌دهند و تنها روزنه امید، مردم بلوچ هستند که با خطر مواجهه با نیروهای امنیتی، بسته‌های آب و نان را از زیر در برای بازداشت‌شدگان گرسنه و تشنه رد می‌کنند. در ویدیوها، صدای شهروندانی شنیده می‌شود که در حال کمک‌رسانی هستند: «پول نمی‌خواد، بردارید… همین‌جوری بردارید…» صحنه‌ای که بیش از هر چیز، عمق فاجعه را فریاد می‌زند.
منابع محلی می‌گویند که در میان بازداشت‌شدگان، تعدادی از شهروندان بلوچ نیز هستند که به‌دلیل نداشتن شناسنامه، در کنار مهاجرین افغانستانی بازداشت شده‌اند.
خانواده‌های این افراد، پس از مراجعه به اردوگاه با تصویری دردناک مواجه شده‌اند: عزیزانشان پشت درهای بسته در گرما و بی‌غذایی، تنها یک جمله را تکرار می‌کردند؛ «آب… غذا… !».
در همین راستا، به‌گزارش روزنامه «۸صبح» شماری از مهاجران افغانستانی در نامه‌ای سرگشاده از بازداشت‌های خودسرانه در ایران و اتهام جاسوسی برای اسرائیل خبر داده‌اند.
آن‌ها گفته‌اند که پلیس ایران مدارک قانونی و گذرنامه‌هایشان را پاره کرده و اموالشان را مصادره می‌کند و مورد ضرب‌وشتم قرار می‌گیرند.
این مهاجران از نهادهای بین‌المللی مانند سازمان بین‌المللی مهاجرت و کمیساریای عالی سازمان ملل در امور پناهندگان درخواست کمک کرده و رفتار پلیس ایران را «بی‌عدالتی و نقض حقوق بشر» خوانده‌اند.
روز چهارشنبه نیز بیش از ۱۳۰۰ نفر از فعالان فرهنگی و مدنی در ایران در نامه‌ای اعتراضی، نوشتند: «ظلمی که این روزها بر افغانستانی‌ها و اقلیت‌‌های بی‌صدای دیگر روا داشته می‌شود، بیش از هر چیز نابودگر ارزش‌های مورد اتکای ما یعنی انسان‌دوستی، عدالت‌خواهی و آزادی است. بیایید نسبت به عادی‌سازی این ظلم بی‌تفاوت نباشیم».
با توجه به تشدید اخراج‌ها و وضعیت نامعلوم پیش‌روی مهاجران افغانستانی، ضرورت همکاری نهادهای بین‌المللی برای حمایت از آن‌ها بیش از پیش احساس می‌شود.
این سازمان‌ها می‌توانند در نظارت بر حقوق بشر، ارائه کمک‌های بشردوستانه و بررسی چگونگی اخراج آن‌ها نقش ایفا کنند.
مقام‌های جمهوری اسلامی ایران چنین وانمود می‌کنند که تنها در حال بازگرداندن آن‌چه «اتباع غیرمجاز» می‌نامند، هستند؛ اما گزارش‌های متعدد حاکی از آن است که اخراج افغانستانی‌ها حتی شامل کسانی می‌شود که به‌شکل قانونی سال‌ها در ایران زندگی کرده‌اند و ایرانی شناخته می‌شوند.
روز گذشته مأموران غفور حسینی، پدر فرشته حسینی، بازیگر ایرانی افغانستانی‌تبار را بازداشت کردند و تنها پس از اعتراض نوید محمدزاده، بازیگر سینمای ایران و همسر فرشته حسینی، او آزاد شد. غفور حسینی نزدیک به ۳۰ سال است که با مدارک قانونی در ایران زندگی می‌کند و فرزندان او همه ایرانی هستند.