ناسیونالیست‌های افراطی ایرانی در خارج کشور تخم تفرقه می‌کارند!
در حالی‌که مردم از کوردستان تا سیستان‌و‌بلوچستان، از سنندج تا تبریز همه‌جا دوش‌به‌دوش هم شعار آزادی و برابری سر می‌دهند و عَزم خود را برای ساختن جامعه‌ای که در آن خبری از ستمگری، دیکتاتوری و پایمال کردن حقوق اولیه انسان‌ها نباشد جَزم کرده‌اند، چند هزار کیلومتر آنطرف‌تر ناسیونالیست‌های افراطیِ ایرانی در تظاهرات‌های خیابانی در خارج از کشور، کف بر لب علیه مردم کوردستان شعار می‌دهند. در طول یک قرن دو نظام سلطنتی و اسلامی هر آنچه جنایت را در توان داشتند، از مردم کوردستان دریغ نکردند. لشکرکشی نظامی، میلیتاریزه کردن، امنیتی کردن تمامی ابعاد زندگی مردم، دستگیری‌های گسترده، شکنجه، اعدام، ترور در داخل و خارج کشور، فقیر کردن آگاهانه و با برنامه، نقض تمامی حقوق دموکراتیک مردم از جمله حق ابتدایی آموزش به زبان مادری، کارنامه حکومت‌های سلطنتی و اسلامی بوده است.
اکنون و در متن انقلابی که جرقه آن از کوردستان انقلابی زده شد، اپوزیسیون راست جمهوری‌اسلامی که در خارج کشور با پول و دلارهای بادآورده چندین تلویزیون و رسانه راه انداخته‌اند. درست بر خلاف جهتی که مردم در صحنه‌های نبرد سرنوشت‌ساز در داخل کشور در پیش گرفته‌اند، در خارج کشور تخم نفرت و تفرقه می‌کارند. بخش عمده رسانه‌های فارسی زبان تحت کنترل آن‌ها با دعوت مقامات امنیتی سابق، مسئولان برکنار شده یا بازنشسته دو رژیم پهلوی و اسلامی با در اختیار گذاشتن میکروفون به هر عنصر مشکوک و وراج تحت نام متخصص، کارشناس، استاد دانشگاه، فعال ملی-مذهبی، سلطنت‌طلب، هفت روز هفته را همزمان و هماهنگ با دستگاه‌های تبلیغاتی جمهوری‌اسلامی به دروغ‌پراکنی و پخش تبلیغات مسموم علیه مردم کوردستان مشغول هستند.
در این تبلیغات سازمان‌یافته وجود ملت‌های مختلف در جغرافیای ساختگی ایران را انکار می‌کنند، زبان کوردی را به لهجه و گویش تقلیل می‌دهند. فرهنگ و تاریخ مردم کوردستان را تحریف می‌کنند. یعنی همه آنچه که جمهوری‌اسلامی نیز انجام داده و انجام می‌دهد. ناگفته پیداست که اگر قرار باشد امثال این مرتجعین، کارگزاران حکومت بعد از سرنگونی جمهوری‌اسلامی باشند، ازهیچ درجه از جنایت و وحشی‌گری نظیر آنچه که در دو رژیم سلطنت پهلوی و اسلامی علیه مردم کوردستان انجام شده دریغ نخواهند کرد و برای سرکوب ملت‌های حق‌طلب حمام خون براه می‌اندازند. در این میان آنچه که مایه امید است این واقعیت است که صدای این گونه نژادپرستان در داخل ایران پژواکی ندارد و مردم متحد دوش به دوش هم تا تامین همه حقوق پایمال شده خود، تا تامین آزادی و برابری، برقراری اتحاد داوطلبانه و زندگی بهتر به مبارزه خود ادامه خواهند داد.
تنها با برقراری حاکمیت شورایی است که می‌توان همه آثار فاجعه بار حکومت‌های پادشاهی و اسلامی را از سیمای این جامعه زدود و همزیستی مردم هم‌سرنوشت را تامین و تضمین کرد. تنها با تلاش برای رسیدن به یک حکومت شورایی‌ست که مردم کارگر و زحمت‌کش در کوردستان و همه ایران امکان خواهند یافت برای ساختن جامعه‌ای سوسیالیستی و برابر که در آن خبری از استثمار و ستم نباشد، گام بردارند.
