مبارزات کارگری و توده‌ای در ایران هم‌چنان تداوم دارد. نگاهی به فقط برخی از آکسیون‌های مبارزاتی ده روز پایانی آذرماه تا دوم دی‌ماه موید این واقعیت است:
در دوم دی‌ماه اپراتورهای پست‌های فشار قوی برق مقابل سازمان امور استخدامی در تهران اقدام به برگزاری تجمع کردند. آنها خواستار تصویب و اجرای طرح طبقه‌بندی مشاغل جهت ۹ هزار کارگر وزارت نیرو شدند. در همان روز تجمع و راهپیمایی اعتراضی کارگران گروه ملی صنعتی فولاد اهواز مقابل دفتر مدیریت شروع شد و پس از آن راهپیمایی تا میدان بقایی ادامه یافت و در مقابل معاونت فنی شرکت پایان پذیرفت. کارگران شرکت در ادامه اعتصاب و راهپیمایی اقدام به بیرون کردن “علی محمدی” مدیرعامل از شرکت نمودند. زیرا وی ۲۱ کارگر معترض را اخراج کرده بود. آنها خواستار بازگرداندن همکاران به شرکت و اجرای فوری طرح طبقه‌بندی مشاغل گردیدند. در روز شنبه دوم دی‌ماه بیش از ۱۰۰ هزار کارگر کارخانجات و شرکت‌های تولیدی، صنعتی و خدماتی نسبت به تصویب افزایش سن و سابقه بازنشستگی توسط مجلس رژیم، اعتراض کردند.
روز جمعه اول دی‌ماه معترضین در زاهدان علی‌رغم جو شدید امنیتی راهپیمایی سکوت انجام دادند. روز سه‌شنبه ۲۸ آذرماه شماری از کارکنان رسمی وزارت نفت شاغل در شرکت نفت فلات قاره در سکوی دریایی بهرگان‌سر نسبت به عدم رسیدگی به خواسته‌هایشان گرد آمدند. آنها “حذف سقف دستمزد، حذف محدودیت حق‌سنوات بازنشستگی و عودت کسورات مازاد مالیات” می‌باشد. کارکنان رسمی صنعت نفت خواستار اجرای ماده ۱۰ قانون وظایف و اختیارات وزارت نفت، پرداخت معوقات، حذف سقف حقوقی و پرداخت فوق‌العاده ویژه، حذف مالیات زیاد از دستمزدها، افزایش سطح دستمزد، پرداخت پاداش بازنشستگی، بهبود خدمات رفاهی و وضعیت بهداشت و درمان و ابطال اساسنامه صندوق نفت را خواستار هستند. روز دوشنبه ۲۷ آذرماه جمعی از بازنشستگان مخابرات در چند شهر و استان‌های تهران، تبریز، رشت، همدان، گلستان، فارس، کوردستان، کرمانشاه، خوزستان، اصفهان، هرمزگان، خراسان شمالی، مازندران، ساری، بروجرد، زنجان، بندرعباس، اراک، همدان، ارومیه، زاهدان، لرستان، اردبیل و چند شهر دیگر در اعتراض به عدم رسیدگی به مطالباتشان از جمله “اجرای کامل آئین‌نامه پرسنلی و استخدامی سال ۸۹ و رفع مشکلات بیمه درمانی” بار دیگر مقابل شرکت مخابرات شهرهای خود دست به تجمع اعتراضی زدند. در روز شنبه ۲۵ آذرماه مالباختگان مجتمع تجاری گلباران گردهمایی اعتراضی بر پا کردند. در اول دی‌ماه مثل سایر جمعه‌ها شماری از پرسنل عملیاتی و رسمی شرکت نفت فلات قاره در لاوان اقدام به برگزاری تجمع کردند. مطالبات آنها طبعاً مثل بقیه کارگران رسمی بود. آنها تهدیدکنان گفتند: “در صورت عدم رفع ظلم آشکار موجود، این موضوع تبعات منفی سنگینی برای تولید، ذخیره‌سازی و صادرات نفت و گاز کشور به عنوان منبع اصلی ثروت خواهد داشت. روز سه‌شنبه ۲۸ آذرماه، جمعی از بازنشستگان کشوری در استان‌ها و مراکز شهرهای مختلف از جمله کوردستان، کرمانشاه، شیراز، قزوین، خوزستان، همدان و دیگر شهرهای ایران دست به راهپیمایی و تجمعات اعتراضی زدند. بازنشستگان نسبت به اجرایی نشدن “گ”طرح همسانسازی حقوق و مزایا، افزایش مشکلات اقتصادی، عدم برخورداری از حمایت‌های بیمه درمانی تکمیلی و محرومیت از تامین مایحتاج اولیه زندگی” معترض هستند. جمعی از کارگران شرکت نفت فلات قاره ایران منطقه عملیاتی لاوان روز جمعه ۲۴ آذرماه با همان مطالبات پیش گفته نفتگران تجمع اعتراضی بر پا کردند. روز چهارشنبه ۲۲ آذرماه جمعی از بازنشستگان شرکت نفت اصفهان در اعتراض به مشکلات معیشتی، تورم و گرانی موجود در کشور تجمع کرده و خواستار افزایش مستمری، همسانسازی آن و بیمه درمانی کاملاً رایگان گردیدند. کارگران رسمی وزارت نفت شاغل در شرکت بهره‌برداری نفت و گاز آغاجاری روز چهارشنبه ۲۲ آذرماه با همان مطالبات کارگران نفت تجمع اعتراضی هفتگی خود را بر پا کردند. کارگران شهرداری کیش چوب در هرمزگان روز چهارشنبه ۲۲ آذرماه نسبت به عدم پرداخت معوقات مزدی و عیدی خود اعتراض کردند. روز چهارشنبه ۲۹ آذرماه، گروهی از کارکنان شرکت بهره برداری نفت و گاز آغاجاری با همان خواست‌های نفتگران رسمی گرد آمدند.
جمهوری اسلامی بعد از فروکش جنبش انقلابی ژینا تمام توان سرکوبش را به میدان آورده تا با تشدید وحشت‌پراکنی شهروندان معترض را به قبول تداوم حاکمیت استثمارگرانه و استبدادیش وادار کند. اما مبارزات مورد اشاره نشان می‌دهند که افزایش فشار بر زنان آزاده و آزادپوش، بالا بردن میزان دستگیری و فشار بر زندانیان سیاسی، ازدیاد فشار بر دانشجویان، بالا بردن چشمگیر فشار بر خانواده‌های دادخواه، افزایش اعدام‌ها، کشتار و زخمی کردن وسیع کولبران و سوختبران هیچکدام نتوانسته روحیه کارگران، بازنشستگان، زنان، دادخواهان، جوانان، بلوچ‌های
مبارز در زاهدان و سایر شهرهای بلوچستان و دانشجویان را شکسته و مانع رشد و گسترش اعتراضات، اعتصابات، گردهمایی‌ها و راهپیمایی‌های آنان بشود. بدون شک این مبارزات که وحدت و سازماندهی بهتر را گواهند حلقه‌ای از حلقه‌های پیشروی کارگران آگاه و آزادیخواهان در رسیدن به مطالباتشان می‌باشد.
