بیانیه حقوق زنان بخش دوم
◾️حقوق اقتصادی
۶- زنان و مردان باید به یکسان از بیمه‌های اجتماعی برخوردار باشند.
كليه افراد جامعه بايد تحت پوشش بيمه بيكاري, بيمه سالمندی و بيمه از كارافتادگی قرار بگيرند. هرفرد بالای ۱۸ سالِ آماده به كار, اعم از زن و مرد كه نتواند شغلي بيايد, بايد بيمه بيكاری دريافت كند. زنان و مردان بالاتر از ۵۵ سال بايد بيمه سالمندی دريافت کنند. باید به افراد زير ۵۵ سال كه به هر دليل از كارافتاده شده باشند بيمه از كارافتادگی تعلق گيرد. اين حقوق بايد مستقل از وضعيت شغلی و حق بيمه همسر به زنان تعلق گيرد.
۷- برای زنانی كه ناگزير به شب‌كاری هستند بايد امكانات ويژه ايجاد گردد.
كار شبانه چه برای زنان و چه برای مردان بايد ممنوع گردد, مگر در آن رشته‌هايی كه رفاه اجتماعيکی و يا ملزومات تكنيكی شب‌كاری را ايجاب نمايد. دولت و كارفرمايان موظفند كه در اين رشته‌ها امكانات و تسهيلات لازم از قبيل وسيله رفت و آمد برای كار شبانه زنان را فراهم كنند. والدين كودكان كمتر از ۳ سال در هيچ شرايطی نبايد به شب‌كاری گمارده شوند.
۸- زنان شاغل بايد از حق ۲ روز مرخصی ماهيانه برخوردار باشند.
زنان حق دارند كه بمنظور استراحت در دوره عادت ماهانه, در هر ماه ۲ روز مرخصی بدون كسر حقوق و مزايا داشته باشند.
۹- سپردن هر نوع كار زيان‌آور به زنان باردار و يا هر نوع كاری كه به تشخيص مراجع پزشكی به سلامت مادر با جنين لطمه می‌زند ممنوع است.
كارفرما موظف است به زنان بارداری كه به چنين كارهايی اشتغال دارند, بدون كسر دريافتي‌ها كار مناسبی بسپارد. هرگاه اين امر ممكن نباشد, زنان شاغل در اين رشته‌ها بايد در تمام طول بارداری از مرخصی با حقوق و مزايای كامل بر خوردار باشند.
١٠- اخراج زنان باردار ممنوع است.
بسياری از كارفرمايان بخاطر سودجويی و برای سر باز زدن از رعايت حقوق زنان باردار آنان را تحت بهانه‌های مختلف اخراج می‌كنند, از اينرو بايد اخراج زنان باردار به هر دليل و بهانه‌ای ممنوع گردد.
١١- زنان بايد از مرخصی كافی برای زايمان برخوردار باشند.
زنان بايد از حق ١۶ هفته مرخصی ويژه زايمان, ۸ هفته قبل و ٨ هفته پس از زايمان, برخوردار باشند. مدت مرخصی ويژه زايمان می‌تواند به تشخيص پزشك افزايش پيدا كند. در دوره مرخصی زايمان بايد حقوق و مزايای كامل به زنان پرداخت گردد. مرخصی زايمان بايد جزو سابقه كار محسوب شود. كارفرما حق ندارد شغل زن را پس از بازگشت به كار تنزل دهد.
١٢- والدين بايد از مرخصی كافی برای نگهداری از نوزاد بر خوردار باشند.
علاوه بر مرخصی پس از زايمان برای مادر. مادر يا پدر نوزاد تازه متولد شده بايد حق داشته باشند تا پيش از موعد استفاده از مهد كودك حداقل از ٢۴ هفته مرخصی بدون كسر دريافتی‌ها برای نگهداری و مراقبت از نوزاد خود استفاده كنند. اوليای نوزاد می‌توانند با توافق مشترك اين مرخصی را ميان خود تقسيم كنند و يا يكی از طرفين از تمام مرخصی بر خوردار شود. تا رفتن كودك به مهدكودك وظيفه نگهداری از آن به عهده يكي از والدين با حفظ دستمزد از بودجه كارفرما يا صندوق بيمه اجتماعی دولت خواهد بود. همچنين بمنظور تسهيل وظايفی كه پدر در بدو تولد نوزاد بعهده دارد, بايد از حق ۲ هفته مرخصی با حقوق در زمان تولد نوزاد برخوردار باشد. مرخصی والدين برای نگهداری نوزاد بايد جزو سابقه كار آنها محسوب گردد و شغل آنان پس از بازگشت به كار نبايد تنزل پيدا كند.
١٣- به مادران شاغلی كه به نوزادان خود شير می‌دهند بايد به اين منظور حداقل ۲ نوبت نيم ساعته در روز فراغت داده شود. روز كاریِ مادرانی كه به نوزاد خود شير می‌دهند نبايد از ۶ ساعت تجاوز كند.
