امروز پنج‌شنبه ١۶ مردادماه، سالگرد یک روز تاریخی در جنبش انقلابی مردم کوردستان بود. روزی که مردم کوردستان در اعتراض به جنایات جمهوری اسلامی یکپارچه و متحدانه دست به یک اعتصاب عمومی شکوهمند و یک قدرت‌نمایی کوبنده زدند و به همگان نشان دادند که علی‌رغم فروکش مبارزه مسلحانه، جنبش انقلابی کوردستان زنده است و به پیکار خود برای تامین اهداف حق‌طلبانه‌اش ادامه می‌دهد.
جنبش انقلابی مردم کوردستان در کنار اشکال متنوع مبارزه و مقاومت، نمونه‌های بسیار ارزنده‌ای از اعتصاب سیاسی عمومی را نیز تجربه کرده است. پانزده خردادماه ۱۳۶۱، شانزده مردادماه ١٣۸۴، بیست‌وسوم اردیبهشت‌ماه ۱٣٨٩، بیست‌ویک شهریورماه ١٣٩٧ و بیست‌وهشت شهریورماه ١۴٠١ روزهای مهمی در تاریخ جنبش انقلابی مردم کوردستان به حساب می‌آیند. در ادامه این تجربیات گران‌بها، وقتی جرقه انقلاب ژینا با تظاهرات گسترده مردم شهر سقز در جریان خاکسپاری ژینا امینی زده شد، این انقلاب با یک رشته پیوسته از اعتصابات سیاسی عمومی در سرتاسر کوردستان تداوم یافت. در ماه‌های نخست انقلاب ژینا شاهد نمونه‌های درخشانی از آزمون اعتصاب سیاسی عمومی در کوردستان بودیم.
اما روز تاریخی شانزدهم مردادماه بر چه زمینه‌ای شکل گرفت و چگونه تدارک دیده شد؟
غروب روز هجدهم تیرماه سال ١٣٨۴ مامورین جمهوری اسلامی یکی از جوانان مبارزان شهر مهاباد به نام “کمال اسفرم” معروف به “شوانه سید قادری” را به قصد دستگیری دنبال کردند. آنان پس از ناتوانی در دستگیری “شوانه” وی را به رگبار گلوله بستند و زخمی كردند. دژخیمان، این جوان زخمی را شکنجه دادند، او را کشتند و جنازه مثله شده‌اش را با بی‌احترامی به خانواده‌اش تحویل دادند. قصد آنان از این عمل ددمنشانه، مرعوب ساختن مردم بود، اما مردم مبازر شهر مهاباد نه تنها مرعوب نشدند بلکه به محض مطلع شدن از این جنایت مامورین رژیم، دسته جمعی در مقابل منزل این جوان مبارز تجمع کردند، با خانواده وی همدردی کردند و نفرت خود از رژیم را نشان دادند. روزهای نوزدهم و بیستم تیرماه مردم معترض مهاباد و به ویژه زنان و مردان جوان با تظاهرات خیابانی و سردادن شعارهای ضد رژیمی به سرکوبگران نشان دادند که اعمال جنایتکارانه آنان بی‌جواب نخواهد ماند. روز بیست‌ویکم تیرماه تظاهرات دامنه وسیع‌تری به خود گرفت و یورش نیروهای سرکوبگر رژیم با مقاومت و مقابله رزمندگان شهر مهاباد مواجه گردید. نیروهای رژیم از زمین و هوا مردم را مورد یورش قرار دادند. مردم مبارز مهاباد با آنان به مقابله برخواستند و در این درگیری ۵٠ نفر از تظاهرکنندگان دستگیر شدند. روز بیست‌و‌دوم تیرماه مردم مهاباد برای نشان دادن خشم و نفرت نسبت به رفتار خشونت‌آمیز ماموران و میلیتاریزه کردن شهر ضمن ادامه تظاهرات خود، مغازه‌ها را بستند و مراکز کار را تعطیل کردند. در ادامه تظاهرات، رویارویی بی‌باکانه و اعتراضات توده‌ای مردم مهاباد، تظاهرات و اعتراضات علیه جمهوری اسلامی به دیگر شهرهای کوردستان سرایت کرد. مردم مبارز و جوانان انقلابی در شهرهای اشنویه، پیرانشهر، بانه، سقز، سردشت، مریوان، سنندج، دیواندره، کامیاران و بوکان به تظاهرات و اعتراضات پیوستند و با محکوم کردن اقدامات سرکوبگرانه رژیم، خواهان تحقق خواست‌های خود شدند که عبارت بود از: معرفی و مجازات آمران و عاملان جنایات اخیر، آزادی فوری دستگیر شدگان و توقف کشتار در کوردستان.
مقامات جمهوری اسلامی در پاسخ به مطالبات حق‌طلبانه مردم، نیروهای سرکوبگر و به شدت تقویت شده‌شان را به جان مردم انداختند.
این مبارزات گرچه مطالبات روشن داشت، اما به طور پراکنده در شهرهای مختلف کوردستان پیش می‌رفت و جنگ و گریز خیابانی به حرکاتی پر تلفات تبدیل شده بود. در شهر سقز افراد مسلح رژیم بر روی مردم تظاهركننده آتش گشودند، عده‌ای جان باختند و شمار زیادی زخمی شدند. لحظه‌ای فرا رسیده بود که می‌بایست قدرت مردم مبارز در یک حرکت سازمانیافته و هماهنگ به دشمن نشان داده شود. کومه‌له در اعتراض به رفتار وحشیانه رژیم روز شانزدهم مردادماه ١٣۸۴ را بعنوان روز اعتصاب عمومی در سراسر کوردستان اعلام کرد. فراخوان کومه‌له طی اطلاعیه‌ای در روز یازدهم مردادماه ۱۳۸۴ به اطلاع عموم رسید.
با پخش فراخوان، فعالین و پیشروان کارگری و جوانان و پیشروان سایر جنبش‌های اجتماعی در کوردستان در جهت آماده‌سازی برای به پیروزی رساندن اعتصاب عمومی دست به کار شدند. مردم معترض در شهرهای مهاباد، سقز، کامیاران، بوکان، سنندج، اشنویه، پیرانشهر، بانه، سردشت، ربط، مریوان، دیواندره و شهرها و مناطق روستایی دیگر كوردستان به صورتی گسترده به اعتصاب پیوستند. در شهرهای نقده و ارومیه نیز بخش قابل توجهی از مردم شهر در اعتصاب عمومی شرکت نمودند.
این اعتصاب پیروز و شکوهمند به عنوان یک روز تاریخی در حیات سیاسی مردم مبارز کوردستان ثبت گردید. این اعتصاب بار دیگر نشان داد علی‌رغم تمام جنایات و توطئه‌هایی که جمهوری اسلامی در کوردستان مرتکب شده است، اراده مردم در مقابله با رژیم محکم‌تر و صفوف آنان متحدتر گشته است. کارشکنی‌های تنگ نظرانه احزاب سیاسی کوردستان هم نتوانست مانعی در راه برگزاری این اعتصاب سراسری بوجود بیاورد. پیروزی این اعتصاب در همان‌حال که ریشه در چند دهه مبارزه مالامال از فداکاری مردم داشت، و درنتیجه یک ماه مبارزه پیگیرانه مبارزین شهر مهاباد و سایر شهرهای کوردستان متحقق گردید.
از شانزدهم مردادماه ۱۳۸۴ به این سو تاکنون چندین بار و بويژه در گرما گرم انقلاب ژینا مردم کوردستان با دست زدن به اعتصاب سیاسی یکپارچه و شکوهمند در برابر جنایت‌های رژیم اسلامی ایستاده‌اند و اعتراض خود را در مقیاس میلیونی به گوش جهانیان رسانده‌اند. اکنون دیگر اعتصاب عمومی سیاسی به یک فرهنگ مبارزاتی جا افتاده‌ای در کوردستان و عرصه پر شوری از تداوم جنبش انقلابی مردم کوردستان تبدیل شده است.
