طبق گزارش رسیده، نماینده‌ی گروه کارگری در سازمان‌جهانی کار، نینا میوبرگ–از کنفدراسیون اتحادیه‌های کارگری نروژ، در سخنرانی پایانی خود در کمیته‌ی اعمال استانداردها، با اشاره به نقض گسترده‌ی مقاوله‌نامه‌های سازمان‌جهانی کار از سوی جمهوری اسلامی ایران، اقدامات سرکوب‌گرایانه‌ی حکومت علیه کارگران، معلمان، و فعالان صنفی را به‌شدت محکوم کرد. ایران از سال ۱۹۶۴ به این مقاوله‌نامه پیوسته، اما همچنان هیچ پیشرفتی در توقف تبعیض ساختاری و سرکوب فعالان نداشته است.
در این سخنرانی، نینا میوبرگ تأکید کرد که کارگران در ایران عملاً از حق آزادی بیان و اعتراض محروم شده‌اند. او به موارد متعددی از بازداشت، شکنجه، و محکومیت‌های سنگین علیه فعالان صنفی اشاره کرد، از جمله: داوود رضوی، عضو هیئت مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه، در ۲۷ سپتامبر ۲۰۲۲ بازداشت شد و به مدت چهار ماه تحت بازجویی شدید در سلول انفرادی نگهداری شد. دادگاه بدوی او را به پنج سال زندان و دو سال محرومیت از فعالیت‌های صنفی محکوم کرده است. او همچنان در زندان به سر می‌برد.
ابراهیم مددی، نایب رئیس بازنشسته سندیکای کارگران شرکت واحد که پیش‌تر به دلیل دفاع از حقوق کارگران به سه سال و نیم زندان محکوم شده بود، در اوت ۲۰۲۴ بدون توجه به وضعیت جسمی وخیم او مجدداً بازداشت و زندانی شد.
در بخش آموزش، همچنان دست‌کم ۱۱ نفر از اعضای شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران به دلیل فعالیت‌های مشروع صنفی در بازداشت خودسرانه هستند. همچنین، موج سرکوب گسترده علیه معلمان و فعالان صنفی در پی اعتراضات پس از قتل ژینا (مهسا) امینی در سال ۲۰۲۲ شدت گرفت.
همچنین اشاره شد که در ده‌ها مورد در بخش‌های کلیدی اقتصاد از جمله نفت، گاز، فولاد، آهن و نیشکر، فعالین و تشکلهای کارگری به دلیل بیان دیدگاه‌هایشان، هدف آزار قضایی و بازداشت سیستماتیک قرار گرفته‌اند.
در بخش دیگری از این سخنرانی، به صدور احکام اعدام برای دو زن زندانی سیاسی در تیرماه ۲۰۲۴ به اتهام «بغی» اشاره شد؛ اتهامی که برای سرکوب مخالفان سیاسی به‌طور مکرر به کار می‌رود. همچنین دو زن دیگر در معرض اعدام و تعداد زیادی دیگر با اتهامات امنیتی مواجه‌اند. نماینده‌ی گروه کارگری در سازمان‌جهانی کار خواهان توقف فوری آزار و احکام ناعادلانه علیه فعالان زن شد.
همچنین، سخنران به مواردی از تبعیض ساختاری و محدودیت‌های گسترده علیه اقلیت‌های مذهبی، اتنیکی و زبانی هم‌چون اهل سنت، بهاییان، یارسانی‌ها، کوردها، بلوچ‌ها و عرب‌ها در اشتغال و آموزش اشاره کرد و مورد تأکید قرار داد.
در این سخنرانی مفصل، میوبرگ به تبعیض قانونی علیه زنان پرداخت؛ از جمله به ماده ۱۱۷ قانون مدنی که به شوهر اجازه می‌دهد همسر خود را از اشتغال منع کند، و همچنین به لایحه‌ی «عفاف و حجاب» که زنان و مدیران سازمان‌ها را با مجازات‌های جدید تهدید می‌کند.
نینا میوبرگ ضمن ابراز نگرانی شدید از وضعیت موجود، خواستار آزادی فوری همه‌ی زندانیان کارگری، معلمان و فعالان صنفی، لغو احکام اعدام، پایان تبعیض ساختاری و پیشرفت در رعایت حقوق بنیادین کارگران در ایران شد.
