
وظیفهی حاکمان هر کشور فراهم کردن عدالت و امنیت مردم است، نه وعدهی بهشت !
حاکمان جمهوریاسلامی با شعار دروغین کمک به مستضعفان، مردم را فریب دادند.
با افسوس فراوان نه تنها مستضعفین نجات نیافتند، که هرروز بر آمار مستضعفین، کارتونخوابها، بیخانومانها، بیسوادها، بیکاران، گرسنگان، قانونگریزان، زندانیان، اعدامیها، ورشکستگی تولیدکنندگان، بردگی کارگران ،رشوهخواری نظام یافته،دزدیهای قانونی و… افزوده میشود، ویرانی پشت ویرانی، قوای سه گانهی فرمایشی، مات و مبهوت، ناتوانتر از همیشه فقط تماشاگر این ویرانیها هستند، آنان فقط قفلهای زندان، حلقههای اعدام، قبضهی تفنگها، اخراج و سرکوب را میشناسند. آنان فقط در سایه سرکوبها چپاول کشور و پرکردن جیب خود و فرزندانشان را آموختهاند.
این بیانیه نه خطاب به حاکمان، که در حل مشکلات مردم ناتوان و بیتدبیرند، که خطاب به اقشار و اصناف گوناگون مردم کشور است، زیرا حاکمان نه توان حل بحرانها، نه سواد و اندیشه اداره کشور و نه تحمل نقد دلسوزانه را دارند.
پس شایسته است، مردم شریف ایران از هر قشر و گروهی (بازنشستگان، دانشجویان، استادان دانشگاه، نانوایان، بازاریان، وکلا، خبرنگاران و نویسندگان، ورزشکاران، هنرمندان، پرستاران، کادر درمانی بیمارستانها، کشاورزان، دامداران، کارگران، زحمتکشان، معلمان و از همه مهمتر ستم پنهان بر جوانان و دانشآموزان، زنان، آتشنشانها، کارمندان و…) ضمن حمایت از رانندگان و کامیونداران، با تشکلسازی و تشکیل صنف به یاری خرد جمعی، در پی راه چارهای باشند و تا کشور از این ویرانتر نشده، با همبستگی، دست در دست هم، هماهنگ ومسالمتآمیز، بدون خشونت، به این ویرانیها پایان دهیم.
کانون فرهنگیان اسلامشهر
هشتم خردادماه ١٤٠٤