نمایشی کە با نام انتخابات به راە انداختە شدە بود با بایکوت و بی‌اعتنایی جدی و بی‌نظیری از سوی اکثریت قاطع مردم در سراسر ایران و کوردستان روبرو شدە است. این واقعیت را نه فقط گزارش‌های میدانی، بلکه بخشاً حتی از آمارهای دستکاری شده منابع خبری جمهوری اسلامی نیز می‌توان دریافت.
جمهوری اسلامی خود میزان مشارکت مردم در رای‌گیری را، اگر آراء باطله را از آن حذف کنیم حدود ۳۵ درصد اعلام کرده است که در مقایسه با کلیه نمایش‌های انتخاباتی گذشته افت چشم‌گیری را نشان می‌دهد. معنی این آمار این است که بایکوت انتخابات به قدری وسیع بوده است که حتی مهارت حرفه‌ای جمهوری اسلامی در تقلب‌های رایج، امکان نداده است، که اگر بیش از این حد دستکاری می‌شد، افتضاح دیگری به بار می‌آورد. یک روزنامه‌نگار اهل زیدآباد که مردم را به مشارکت تشویق می‌کرد و خود را نزدیک به اصلاح‌طلبان می‌داند، می‌گوید: در آبادی ما حتی یک نفر هم وجود نداشت که تمایلی به رای دادن به سعید جلیلی داشته باشد، اما وقتی نتیجه انتخابات در زیدآباد اعلام شد؛ دیدیم که نامبرده در صدر جدول قرار دارد! و این تنها مشت نمونه خروار است.
اکنون مطابق سناریوی از پیش تعیین شده «انتخابات» به دور دوم کشیده شده است و نهایتاً روز جمعه ۱۵ تیرماه این نمایش به پایان می‌رسد و آن شخص را که خامنه‌ای و سپاه پاسداران بر روی آن توافق کرده و مهندسی کرده‌اند به عنوان رئیس‌جمهور تحویل می‌دهند و در فردای آن روز نیز در جمهوری اسلامی در بر همان پاشنه سابق خواهد چرخید.
بایکوت انتخابات فرمایشی در سطح سراسری نیز و از جمله در کلان شهر تهران پیروزی بزرگی بدست آورده است. مردم ایران و کوردستان در این اقدام سراسری خود توانستند قدم بزرگی در راستای طرد نظام فاسد و مستبد جمهوری اسلامی بردارند. همه شواهد حاکی از آن است که این پیروزی در دور دوم نمایش که روز جمعه آینده برگزار می شود درخشان‌تر بر صحنه خواهد آمد.
با همه این‌ها آنچە روز جمعە هشتم تیرماه در ایران و کوردستان اتفاق افتاد دور از انتظار نبود. مردم کوردستان کە از همان ابتدا بە رفراندم جمهوری اسلامی نە گفتە بودند، مردمی کە تهاجم این رژیم سرکوبگر بە کوردستان را با مقاومت قهرمانانە خود جواب دادە بودند، مردمی که این مقاومت را طی ۴۵ سال حاکمیت جمهوری اسلامی در اشکال مختلف و در حرکت‌های تودەای بزرگ از جملە در چند اعتصاب سیاسی، ادامە دادە و ڕژیم اسلامی را بە چالش کشیدە بودند، مردمی که از هر فرصت ممکن بهرە بردە‌اند تا بیگانگی این رژیم را با مصالح و منافع امروز و فردای خود نشان دهند، روز جـمعە صحنه دیگری از همین مبارزه و مقاومت جانانه خود را به نمایش در آورده بودند. روز جمعه هشتم تیرماه بار دیگر فرصتی پیش آمد تا در یک همبستگی کە بارها آن‌را تجربە کردە بودند، آشکارا اعلام کنند کە این حاکمیت را بیگانە با خود می‌دانند. جا دارد همین جا این قدم بزرگ را بە مردم کوردستان و همە فعالینی کە در راە هموار کردن آن تلاش داشتند تبریک گفت.
کارنامە این حاکمیت در کوردستان مملو از جنایت و تحمیل بی‌حقوقی و لگد مال کردن امیدها و آرزوهای آنان برای برخورداری از یک زندگی انسانی است. بدون شک مردمی کە مطالبات اولیە خود را با زندان، شکنجە و اعدام پاسخ گرفتە بودند، مردمی کە طی حاکمیت جمهوری اسلامی هم‌چنان لقب مناطق محروم را برای توجیە ادامە این محرومیت یدک می‌کشند، مردمی که سایە بیکاری، فقر و آسیب‌های اجتماعی بر زندگیشان گسترده است، مردمی که بە کولبری این کار پُرمشقت و پُرخطر رو می‌آورند و جانشان را برای بدست آوردن لقمە نانی در گرو می‌گذارند، مردمی کە بە ناچار برای یافتن کار، تن بە مهاجرت می‌دهند و مشقات دوری از خانواده را متحمل می‌شوند، در روز جمعە در یک همبستگی نیرومند با تحریم نمایش انتخابات نشان دادند کە مقاومت و مبارزە برای احقاق حقوق مسلم خود را ادامە دادە و هر بار قدمی بلندتر بە جلو بر می‌دارند. آنچه که روز جمعه در کوردستان اتفاق افتاد ادامه «انقلاب ژینا» در شکلی دیگر بود. آن‌ها با بایکوت گسترده این انتخابات نشان دادند که از خون جانباختگان خود در جریان انقلاب ژینا نگذشته و نخواهند گذشت. این مردم در یک اقدام هماهنگ نشان دادند که کوردستان هم‌چنان سنگر انقلاب خواهد بود. روشن است کە هنوز تا پیروزی نهایی راه درازی در پیش است و همبستگی روز جمعه نشان داد کە مردم خود را برای نبردهای سرنوشت‌ساز آتی آماده می‌کنند.
جنبه شاخص بایکوت نمایش انتخابات در کوردستان را باید در پیوند و همراهی اكثریت قابل توجهی از مردم در سراسر ایران دید. این حرکت سراسری امید بە تغیر را بیشتر از گذشتە در جامعە و در میان مردم معترض بە این حاکمیت تقویت می‌کند.
اگر آنچە را کە روز جمعە اتفاق افتاد در چارچوب حرکت‌های اعتراضی بویژە در چند سال اخیر قرار دهیم بدون شک می‌تواند زمینە‌ساز حرکت‌های بزرگتری در آیندە باشد و امید بە آیندە روشن را بارور می‌سازد. آیندەای کە همین مردمِ قربانیان حاکمیت جمهوری اسلامی باید سازندگان آن باشند.
