حملات هوائی ارتش ترکیه به مناطق تحت کنترل نیروهای سوریه دموکراتیک همچنان با شدت ادامه دارد. یک مقام بیمارستان محلی در شهر قامشلو می‌گوید که دست‌کم شش غیرنظامی در جریان حملات هوایی روز دوشنبه ترکیه در این منطقه کشته شده‌اند. بر اساس گزارش دیده‌بان حقوق بشر سوریه، ارتش ترکیه در سال ۲۰۲۳ میلادی ۱۲۴ حمله هوائی در کوردستان سوریه انجام داده که در جریان آن ۹۲ نفر کشته و صدها تن زخمی شده‌اند. در این حملات جنایتکارانه مدارس، بیمارستان‌ها، نیروگاه‌های برق، مراکز آبرسانی، پمپ بنزین‌ها، صنعت نفت و دیگر مراکز خدماتی هدف قرار گرفتهاند. مظلوم عبدی، فرمانده نیروهای دموکراتیک سوریه روز سه‌شنبه در شبکه ایکس «هدف قرار دادن زیرساخت‌ها و وسایل زندگی غیرنظامیان» در شمال شرق سوریه توسط ترکیه را محکوم کرد. او می‌گوید:
«هدف قرار دادن مکرر زیرساخت‌ها و وسایل معیشت غیرنظامیان در شمال شرق سوریه برای سومین بار در این سال، ناشی از سیاست گرسنگی دادن و اشغال است که توسط دولت ترکیه برای هدف قرار دادن مردم ما و ثبات منطقه انجام و جنایات جنگی تلقی می‌شود.» مظلوم عبدی می‌افزاید: «با وجود آمادگی مردم برای پذیرایی از سال جدید به امید برقراری صلح و ثبات، و با وجود تلاش‌های مستمر ما برای دستیابی به ثبات، آنکارا بر سیاست‌های تهاجمی خود و صدور بحران‌های داخلی خود پافشاری می‌کند.»
در همین حال ارتش ترکیه حملات خود را در مناطق تحت کنترل حکومت اقلیم کردستان نیز تشدید کرده است و طی روزهای اخیر ده‌ها بار این منطقه مورد حملات هوائی و زمینی قرار داده است. این در حالی است که بخش‌های وسیعی از شمال اقلیم کردستان در اشغال دولت ترکیه است. این حملات که به بهانه وجود نیروهای پ کا کا در این منطقه صورت می‌گیرد، موجب مرگ و مجروح شدن شماری از مردم منطقه، نابودکردن محیط زیست و حیات وحش و کشتار دام‌های مردم شده است.
آنچه که ارتش ترکیه در روژآوا و در اقلیم کردستان انجام می‌دهد، مصداق بارز یک جنایت جنگی تمام عیار است. اهدافی را که ارتش جنایتکار ترکیه بویژه در روژاوا انتخاب کرده است، نشان می‌دهد که هدف دولت ترکیه نابود کردن منابع و زیرساخت‌های اقتصادی، از بین بردن نهادهای مدنی، وادار کردن مردم به ترک منطقه و نهایتا به شکست کشاندن حاکمیت مردم در این منطقه است.
جنبش روژاوا نه تنها با پیروزی‌های شکوهمندش در برابر داعش و مقاومت شجاعانه اش در برابر فاشیسم اردوغانی، بلکه با ارزش‌های انسانی هم که از آن به دفاع برخاسته است باید شناخته شود. در تجربه خودمدیریتی کردستان سوریه به همت زنان و مردان آزاده قوانینی در زمینه برابری زنان و مردان و دخالت مستقیم مردم در اداره جامعه، برابری حقوقی افراد متعلق به مذاهب و ملیت‌های مختلف، تأمین آزادی‌های سیاسی و اخیرا تصویب یک قانون اساسی پیشرو و مترقی وجود دارد که می‌توانند برای جنبش‌های اعتراضی و حق‌طلبانه در خاورمیانه الهام‌بخش باشند.
در شرایط کنونی که تجربه حکومت خودمدیریتی کردستان سوریه در معرض تهاجم و تهدیدات دولت فاشیستی ترکیه با چراغ سبر قدرت‌های امپریالیستی و حکومت‌های ارتجاعی منطقه قرار گرفته است، دامن‌زدن به جنبش همبستگی با روژآوا می‌تواند نقش مهمی در ماندگاری این دستاوردها داشته باشد. زنان و مردان آزادیخواه در کردستان ایران که نقش برجسته زنان در جنبش مقاومت کوبانی و ایستادگی در برابر تهاجم ارتش ترکیه را در ادامه سنت جنبش برپائی بنکه‌های محلات در شهر سنندج و مقاومت توده‌ای ۲۴ روزه این شهر در بهار ۱۳۵۹ می‌دانند، لازم است به هر شکلی که می‌توانند به حمایت و پشتیبانی از جنبش حق‌طلبانه مردم کردستان سوریه ادامه دهند.
دفاع از مردم کردستان در مقابل تجاوزات نظامی ترکیه، مخالفت با اشغال نظامی روژاوا و اقلیم کردستان، ناامن کردن محیط کار و زندگی مردم، به آتش کشیدن محیط زیست، یک وظیفه انسانی است. دفاع از مبارزه مردم کردستان، دفاع است از آزادی، از کرامت انسانی و مخالفت با سرکوب و تجاوز و اشغال نظامی است. در حالیکه دولت ترکیه، همراهی و یا سکوت امریکا و اتحادیه اروپا را تامین کرده است، مردم کردستان و نیروهای چپ و مترقی در سطح منطقه و جهان تنها نیروی موجود برای درهم شکستن تجاوزات نظامی ارتش اشغالگر ترکیه هستند.
