پیام چند تشکل کارگری و بازنشستگان به همایش کلن
با درودهای گرم به رفقای برگزارکننده همایش کلن در حمایت از «منشور حداقلی بیست تشکل صنفی و مدنی» و به همه شرکت کنندگان مستقیم و غیر مستقیم در این همایش.
رفقا! همایش برای بزرگداشت «منشور حداقلی ۲٠ تشکل صنفی و مدنی» اقدامی درست و بجاست زیرا:
۱- این منشور حاوی یک رشته خواست‌های ایجابی و سلبی مهم و حیاتی است که حدود ۴۴ سال در مبارزات اعتراضی و انقلابی توده‌ها در نقاط مختلف ایران، به اَشکال گوناگون مطرح بوده‌اند. مبارزاتی که طی سال‌های اخیر و بویژه در خیزش بزرگی که از شهریورماه سال پیش در سراسر کشور برپا شد، وسعت، عمق و صراحت بیشتری پیدا کرده‌اند. ارائۀ یک رشته خواست‌های انقلابی و مترقی بویژه در زمینه سیاسی هرچند سال‌هاست که از سوی سازمان‌ها و احزاب انقلابی ایران اعلام شده‌اند، اما انتشار آن‌ها بویژه در شرایطی که بخش‌های وسیعی از توده‌ها به مبارزه سیاسی انقلابی علیه نظام حاکم روی آورده‌اند، بسیار مهم است. این منشور در صورت پیگیری عملی و تعمیق محتوایش می‌تواند به تلاشی هدفمند در جهت گسترش چنین خواست‌هایی در میان توده‌های وسیع کارگران و زحمتکشان و ارتقای مبارزات آن‌ها یاری رساند.
۲- نقطه قوت مهم دیگر این منشور، ارائه خواست‌های پیشرو به توده‌های مردم، نه تنها در مقابل سیاست ارتجاعی و ویرانگر حاکم، بلکه همچنین در مقابل خواست‌های ارتجاعی، محافظه‌کارانه و در بهترین حالت مطالبات اصلاح‌طلبانه بورژوا لیبرالی و نئولیبرالی‌ای است که از سوی احزاب و جریان‌های مختلف اپوزیسیون بورژوایی با استفاده از قدرت مالی و تبلیغاتی سرمایه‌داران بومی و بین‌المللی و حمایت روشنفکران و سخنگویان اجیر شده آن‌ها در رسانه‌های جمعی سرمایه بین‌المللی، با بوق و کرنا تبلیغ می‌شود. منشورهای بورژوایی اپوزیسیون چه آنهایی که پیش از ارائه منشور حداقلی ۲٠ تشکل منتشر شده بودند و چه منشورهای بورژوایی که پس از ارائه منشور مطالبات حداقلی و بعضاً برای تحت‌الشعاع قرار دادن آن مطرح شده‌اند، همگی نه تنها حامی مناسبات سرمایه‌داری حاکم بر ایران‌اند، بلکه با صراحت خواستار حفظ دستگاه‌های سرکوب نظامی، پلیسی، امنیتی و دستگاه اداری و قضایی فاسد و منحط کنونی سرمایه‌داری درایران، با تمام ویژگی‌های واپسگرایانه آن هستند. تلاش آن‌ها این است که نهادهای اقتصادی، سیاسی، اداری و قضایی حاکم، از دست روحانیت حاکم و طرفداران افراطی حکومت دینی بیرون آید و در اختیار بورژوازی اپوزیسیون قرار گیرد. یعنی آن‌ها خواستار تصاحب منابع ثروت و امکانات برای استثمار بیشتر و در اختیار گرفتن منابع قدرت و در درجه اول ماشین سرکوب و کشتار متعلق به نظام حاکم هستند. البته هریک از این جریانات می‌خواهد تمام یا سهم اصلی این قدرت را در انحصار خود داشته باشد. هدف آن‌ها به هیچ وجه بهبود وضع کارگران و زحمتکشان و شرکت توده‌های مردم، در ادارۀ امور کشور نیست، تا چه رسد به این که خواستار انتقال کامل قدرت به اکثریت مردم، یعنی به کارگران و زحمتکشان باشند. ترس و نفرت آن‌ها از نیروهای انقلابی بیش از مخالفت‌شان با رژیم حاکم است و از هم اکنون خواستار کنار زدن و از هم پاشاندن نیروهای انقلابی، به اشکال مختلف هستند.
۳- ما بر این باوریم که پشتیبانی از منشوز مطالبات حداقلی به دلایلی که در بالا گفته شد و نیز به خاطر بازتاب وسیع آن در جنبش، امری لازم است، اما کافی نیست. پشتیبانی از این منشور یا هر منشور دیگر نمی‌تواند به صورت غیر منتقدانه صورت گیرد. ما برآنیم که باید همکاری گسترده و مشترکی از سوی تشکل‌های پیشرو سیاسی، سازمان‌های توده‌ای کارگران و زحمتکشان، با تشکل‌های ارائه دهنده منشور، برای رفع کاستی‌ها و اصلاح و تکمیل آن، جهت هرچه کارآمدتر کردن منشور صورت گیرد: به عنوان مثال، اصلاحاتی در زمینه بیان روشن شرایط تحققِ خواست‌های منشور، غنی‌تر کردن خواست‌های اقتصادی و اجتماعی آن، اتخاذ سمت‌گیری روشن و صریح در جهت منافع سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی طبقه کارگر و دیگر زحمتکشان و همچنین تأکید بر ضرورت از میان برداشتن ستم و تبعیض ملی و غیره، از جمله مواردی هستند که می‌توانند به کارآیی بیشتر منشور یاری رسانند. بی‌گمان احزاب و سازمان‌های دیگر نیز ممکن است پیشنهادهای مثبت و مفید دیگری در این زمینه‌ها داشته باشند.
۴- ما فکر می‌کنیم که در صورت رفع نارسایی‌ها و انجام چنین اصلاحاتی، زمینۀ پذیرش منشور به عنوان رهنمودی برای عمل و اتحاد عمل بیشتر، اصولی‌تر و عمیق‌تر می‌تواند افزایش یابد. طوری که نه تنها منعکس کننده خواست‌های مبرم و حداقلی جنبش کارگران، معلمان، زنان، بازنشستگان، جوانان، مخالفان سرکوب و تبعیض علیه گرایش‌های جنسی و سایر جنبش‌های اجتماعی باشد، بلکه به پیشبرد و سازماندهی این مبارزات در نقاط مختلف ایران، در جهت اهداف عالی و درازمدت کارگران و زحمتکشان یاری رساند. این کار باعث جلب نیروهای تازه به این منشور و به جنبش سازمان‌یافته، حول خواست‌های آن منجر خواهد شد.
با قدردانی مجدد از ابتکار و تلاش تشکل‌هایی که در تدوین متن اولیه این منشور شرکت داشته‌اند و سپاس فراوان از برگزار کنندگان همایش کلن، و با تشکر از توجه همه شنوندگان گرامی.
- سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه
- گروه اتحاد بازنشستگان
- کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری
- بازنشستگان تامین اجتماعی خوزستان
دوم اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۲
