نە بە جنگ امپریالیستی، زنده باد سوسیالیسم
ارتش روسیه در بامداد روز پنجشنبه 24 فوریه 2022، برابر با پنجم اسفند 1400 مراکزی نظامی در داخل خاک کشور اوکراین را مورد اصابت موشک و بمب قرار داد. ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه، ادعا کرد که عملیاتی ویژه ای را شروع کرده که هدف آن اشغال اوکراین نیست، بلکه گویا آنرا طبق تقاضای مردم دنباس (شامل جمهوری های دونتسک و لوهانسک) و به قصد محافظت از مردم شرق اوکراین انجام می دهد. او ادعا کرد که میخواهد کشور از زیر بار نظامیگری و تسلط نازی ها درآورد. در واقع این عملیات به قصد سرنگونی حکومت دست راستی افراطیِ رلنسکی صورت گرفته که به جبهه آمریکا و دولتهای غربی پیوسته است و جایگزین کردن آن با حکومتی مطیع امپریالیسم روسیه است. در اینجا کابینه پوتین در تبلیغات جنگی خود از خاطرات تاریخی روس ها در مورد جنایات نازی ها در خاک شوروی سابق در جنگ جهانی دوم سوءاستفاده کرده و میکند.
عملیات ارتش روسیه پس از آن آغاز شد که سازمان اتلانتیک شمالی ( مشهور به ناتو) نقشه قدیمی تنظیم شده ی جذب اوکراین به عنوان سی و یکمین عضو خود را در دستور اقدام گذاشت. از نظر هیئت حاکمه روسیه این اقدام قراردادهای پیشین امضا شده مبنی بر عدم جذب اوکراین به ناتو را نقض کرده و امنیت روسیه را به خطر می انداخت.
زیرا اگر اوکراین به ناتو بپیوندد از امتیازهای برخوردار خواهد شد که یکی از آنها چنین است: ” اگر هر عضور ناتو مورد حمله قرار گیرد باقی اعضا وظیفه دارند از آن دفاع کنند.” پوتین، که همیشه از اوکراین به عنوان بخشی از روسیه یاد کرده، از سران ناتو و لاجرم دولت آمریکا خواست از پیوستن اوکراین به صفوف سازمانشان صرفنظر کرده و سلاح های تهاجمی گرد آورده در اروپای شرقی را عقب بکشند. اما آنها پیشنهاد مذکور را رد کردند. ارتش و کابینه پوتین برای نشان عزم روسیه در جلوگیری از پیوستن اوکراین به ناتو مانور مشترک بزرگی با بلاروس با 150 هزار سرباز در مرز آن کشور را سازمان داده و عملی کرد.
دولتین آمریکا و بریتانیا سلاح ظاهرا دفاعی زیادی را روانه اوکراین کرده و محاصره های اقتصادی پیشین علیه روسیه را تشدید نمودند. ماکرون، رئیس جمهور فرانسه، ضمن دیدار با پوتین در مسکو به رسانه ها گفت که باید نگرانی های امنیتی روسیه را به رسمیت شناخت. او به این ترتیب صف حکومت فرانسه از دولت های آمریکا و بریتانیا را جدا کرد.
دولت ایتالیا و اطریش نیز، که به شدت وابسته به گاز روسیه هستند، موضعی مشابه گرفتند. دولت آلمان سیاست پشتیبانی از حکومت زلنسکی را اتخاذ و تحریم هایی علیه روسیه را وضع کرد، اما همزمان خواستار حل مسئله از طریق دیپلماتیک با در نظر گرفتن منافع دو سوی مناقشه شد.
حکومت زلنسکی، که محصول کودتای غربگرای 2014 می باشد، در گرماگرم این موضعگیری ها در 17 فوریه حمله به دو ایالت دونتسک و لوهانسک را تشدید کرد که در 2014 اعلام استقلال کرده بودند و متقابلا با مقاومت سخت آنها روبرو گشت. کابینه پوتین در 21 فوریه با اتکا به رای پارلمان استقلال دو ایالت مذکور را به رسمیت شناخت.
دولت های آمریکا، اتحادیه اروپا، استرالیا و ژاپن این اقدام را محکوم کردند. هیات حاکمه چین، که قاعدتا در کنار روسیه قرار دارد، بدون به رسمیت شناختن دو ایالت نامبرده این عمل را موجب تشدید مناقشه شمرد و خواستار خویشتنداری طرفین گردید.
کشمکش بین کشورهای امپریالیستی مورد اشاره قبل از هر کس دودش به چشم کارگران و مردم ستمدیده میرود. هم اکنون حکومت زلنسکی با سوءاستفاده از بحران ایجاد شده ابتدا اعتصابات کارگری و گردهمآیی های اعتراضی و آزادیخواهانه را ممنوع کرد و سپس با اعلام حکومت نظامی تمام آزادی های فردی و اجتماعی را تا اطلاع ثانوی معلق نمود.
در روسیه نیز بر اساس بیانیه های نیروهای کمونیست در این کشور عملیات نظامی فوق به پوتین و دار و دسته اش نیز امکان می دهد تا انترناسیونالیست ها را بیشتر تحت فشار و محدودیت قرار دهند. آنها همزمان امکان می یابند تا سرپوشی بر اعتراضات کارگران فقز و استبداد زده و ضد سرمایه بگذارند و نظرات مردم خواهان رفاه و آزادی را با تقویت شوونیسم روسی تحت شعاع قرار دهند.
به همین ترتیب حکومت آمریکا تلاش دارد با دمیدن بر تبلیغات جنگی معضلات داخلی را حاشیه ای کند. دولت آمریکا همچنین میخواهد از فرصت بدست آمده استفاده کرده و کشورهای اروپایی مشتری گاز روسیه را وادارد تا قراردادها را لغو کرده و گاز مورد نیاز خود را از آمریکا خریداری کنند. شرکت های روسی 40 درصد گاز مصرفی در اروپا را تامین میکنند.
هر دو طرف مناقشات و کشمکش تبلیغاتی و نظامی یاد شده متجاوز، ضد کارگر حق طلب و ضد آزادیخواهان هستند.
کمونیست های انترناسیونالیست وظیفه دارند تا اقدامات گوناگون هر دو جانب و بویژه جنگ ضد انقلابی کنونی علیه مردم اوکراین را محکوم کرده و بر ضرورت همدردی با مردم غیرنظامی پای بفشارند. باید از حق تعیین سرنوشت مردم دونتسک و لوهانسک در شرق اوکراین و ساکنان غرب آن دفاع کرد. اما در همان حال اقدامات روسای پرو روس حاکم بر دو ایالت یادشده، که فعالیت کمونیستها را ممنوع کرده اند،مجکوم نمود.
