تشکل‌ها و اتحادیه‌های کارگری همانند بسیاری از گروه‌های اجتماعی و سازمان‌های مدنی جهان در مورد درگیری حماس و دولت اسرائیل موضع گیری کرده‌اند. در اینجا به چند نمونه عمده آن اشاره می‌شود.
اتحادیه‌های کارگری فلسطین طی اعلامیه‌ای در روز دوشنبه شانزدهم اکتبر، برابر با ٢٤ مهر، به دول پشتیبان دولت اسرائیل اخطار داد که نباید رژیم تا دندان مسلحی را مجهز و مسلح‌تر کنند که فقط طی ٦ روز شش هزار بمب روی سر ساکنان غزه ریخت. طبق محاسبه آنها دولت امپریالیستی آمریکا و متحدینش این میزان بمب را طی یکسال بر سر مردم افغانستان ریختند. اتحادیه‌های مذکور در ادامه اعلامیه خود تصریح کرده‌اند که نیروهای مسلح اسرائیل طبق فیلم‌های مستندی که دیده‌بان حقوق بشر صحت آنها را تایید کرده در غزه و جنوب لبنان از سلاح مرگبار فسفر سفید استفاده کرده است.
فدراسیون جهانی اتحادیه‌های کارگری (دبلیو. اف. تی. یو) با ١٠٥ میلیون عضو در ٣٣ کشور در ١٢ اکتبر ٢٠٢٣ یک کمپین همبستگی بین‌المللی با مردم فلسطین را اعلام کرد. (دبلیو. اف. تی. یو) از اعضایش خواست با شعارهای “همبستگی با مردم فلسطین/ نه به ریاکاری امپریالیستی/ راه حلی عادلانه و مسالمت‌آمیز برای مسئله فلسطین” حملات اسرائیل به افراد بی‌دفاع در غزه را محکوم و حمایت دولت‌های آمریکا، اتحادیه اروپا و متحدین آنها از اقدامات اشغالگرانه و جنایتکارانه اسرائیل را غیرقابل قبول اعلام کنند.
اتحادیه سراسری کارگران ایتالیا (USB)، عضو همبسته‌ی فدراسیون جهانی اتحادیه‌های کارگری، نیز با محکوم کردن حملات اسرائیل به مردم غزه از مردم فلسطین پشتیبانی کرد.
طبق گزارش فدراسیون جهانی اتحادیه‌های کارگری، شش کنفدراسیون مرکزی اتحادیه‌های کارگری وابسته به تشکل نامبرده در هندوستان روز شنبه ١٤ اکتبر (٢٢ مهر) برای محکوم کردن اشغال‌گری و حملات اسرائیل به نوار غزه تجمع گسترده‌ای برپا کردند. اعضای این تشکل‌ها خواستار توقف فوری درگیری‌های جاری شدند. این تشکل‌ها همچنین دهه‌ها اشغال‌گری دولت نژاد پرست اسرائیل را محکوم و علیه قدرت‌های امپریالیستی، جنایات اسرائیل، ایالات متحده و اقدامات ناتو در همه کشورهای جهان شعار سر دادند. این تشکل‌ها همدلی غرب را نیز با دولت اسرائیل و ارتش آن را محکوم کردند.
آموزش بین الملل و کمیته‌های اتحادیه‌های کارگری اروپا برای آموزش در ١٣ اکتبر طی بیانیه‌ای حملات حماس و اسرائیل به غیرنظامیان را محکوم کردند. آنها از جامعه جهانی خواستند به توقف خشونت‌های مرگبار کمک کرده طرفین را وادارند برای حل مشکلات به مذاکره بپردازند.
“کارگران متحد” در ابرشرکت بین‌المللی استارباکس در آمریکا در پیامی که در ١٣ اکتبر روی توییتر پست کردند همبستگی خود با مردم فلسطین را اعلام نمودند.
کنگره اتحادیه‌های کارگری بریتانیا (تی یو سی) در ١٣ اکتبر طی اعلامیه‌ای کشتن افراد غیرنظامی توسط حماس و ارتش اسرائیل را محکوم کرد. کنگره مذکور نوشت که خشونت و عملیات نظامی کمکی به حل مسئله فلسطین نمی‌کند. به نظر تی یو سی حل مسئله فلسطین از طریق برقراری صلح و استقرار دو دولت اسرائیلی و فلسطینی تحت قوانین بین‌المللی ممکن است.
یونیسون (اتحادیه خدمات عمومی در بریتانیا) با یک میلیون و سیصدهزار عضو، حملات ارتش اسرائیل بر افراد غیر نظامی را محکوم کرد. این اتحادیه خواهان حل ریشه مسئله فلسطین از طریق برقراری آتش بس و استقرار دو دولت اسرائیلی و فلسطینی شد.
کارگران عضو اتحادیه‌ها تاکنون در آکسیون‌های خیابانی سازمان داده شده در کشورهایشان شرکت کرده و از مواضع یاد شده دفاع کرده‌اند. آنها مخصوصا نگرانی خود از وضعیت ١٨ هزار کارگر فلسطینی را ابراز کرده‌اند که روزانه برای کار به اسرائیل می‌روند. تعداد نامعلومی از کارگران مذکور در جنگ بین حماس و ارتش اسرائیل گیر افتاده‌اند که بایستی محافظت شوند.
گذشته از اتحادیه‌های کارگری صدها هزار نفر در آسیا، آفریقا، آمریکای لاتین، استرالیا و اروپا در روز شنبه به خیابان‌ها ریختند. آنها ضمن محکوم کردن حملات اسرائیل علیه ساکنین غزه و جنوب لبنان از برداشتن محاصره غزه و رفع اشغال دفاع کرده و خواهان تلاش جهت حل ریشه‌ای مسئله فلسطین شدند و همزمان کشتن مردم بی‌دفاع توسط حماس را محکوم کردند. دولت‌های اروپائی هرگونه تظاهرات به نفع فلسطینی‌ها را اقداماتی یهودی‌ستیزانه خوانده و آنها را پیشاپیش قدغن اعلام کرده بودند. بورژواها و سیاستمدارن دست راستی در آلمان فرصت گیرآورده و نیاکان نازی خود را الهام‌بخش و حامیان معترض فلسطین نامیدند و از پلیس خواستند با نهایت شدت عمل با هر تجمعی برخورد کنند. با این حال پشتیبانان تامین حقوق خلق فلسطین در مقیاس بسیار وسیع دست به تظاهرات زدند. یکی از بزرگترین آنها راه پیمائی و گردهمائی ١٥٠ هزار نفر از مردم معترض در روز شنبه ١٤ اکتبر در لندن بود. آنها آکسیون خویش را “مارش برای فلسطین، پایان دادن به اشغال و به آپارتاید” نامیدند. جرمی کوربین، رهبر قبلی حزب کارگر در گردهمائی سخنرانی کرد. او، که به حامی فلسطینیان شهرت دارد، مواضع قبلی خود در دفاع از حق تعیین سرنوشت مردم فلسطین را تکرار کرد.
واقعیت اینست که تحقق حق تعیین سرنوشت برای مردم فلسطین به یک پشتیبانی و همبستگی بین‌المللی نیاز دارد که در این میان پشتیبانی گسترده‌تر اتحادیه‌های کارگری جهان وزنه مهمی در این رابطه خوهد بود.
