گزارش‌ها حاکی از بی اعتنایی مردم نسبت به مراسم‌های رژیم در روزهای محرم هستند. طبق خبرها شب ۳۱ تیرماه ۱۴۰۲ شماری جوان معترض در خیابان کاشانی اصفهان بر روی یک دکور عزاداری محرمِ یک هیئت حامی رژیم بنزین ریخته و آن‌را آتش زدند. نفرت مردم از جمهوری اسلامی و مراسم‌های محرمش در اشکال توده‌ای‌تری نیز خود را نشان داده است. ملیکا عماری، شهروندخبرنگاری از تهران گزارش افشاکننده‌ای را در روز یکشنبه اول مردادماه در سایت ایران وایر پخش کرد. او در ابتدای گزارش نوشته است که: مادران داغدار، یک سال گذشته بدون تریبونی رسا و تنها از طریق شبکه‌های اجتماعی اعلام کردند که نه‌تنها لباس سیاهی که سال‌ها به اجبار تن کرده‌اند را نمی‌پوشند، بلکه سفیدپوش خواهند شد.ک، حالا اما در شهر که راه می‌روی، سفیدی سفیدپوشان، در میان عزاداران سیاه‌پوش، خوب به چشم می‌خورد. سفیدپوشان معترضی که در اماکن عمومی یکدیگر را از روی رنگ پیدا می‌کنند و همبستگی‌شان را به‌هم نشان می‌دهند.
ملیکا در ادامه گزارش خود سخنان دو تن از سفیدپوشان را بیان می‌کند:
«لیلا»، دختر سفیدپوش زیر پل سیدخندان در‌حالی‌که در انتظار تاکسی است می‌گوید: «من با آگاهی سفید پوشیدم. به‌نظرم خیلی مهمه که ما بتونیم با ابزارهای ساده اعتراض کنیم. مثلا الان چرا منو بخوان بازداشت کنن؟ چون سفید پوشیدم؟ اگر این کار رو هم بکنن که دوباره اطلاع‌رسانی می‌شه و توی کل دنیا آبروشون میره. فکر کن که خبر این باشه که یک دختر به‌دلیل اینکه شومیز سفید پوشیده بود، بازداشت شد».
لیلا جوان است، اما پخته حرف می‌زند. «عسل» هم حرف‌های لیلا را تایید می‌کند و در تکمیل حرف‌هایش می‌گوید: «ما باید همدلی ایجاد کنیم. نباید احساس تنهایی کنیم. آن‌ها جشن غدیر راه می‌اندازند و قدرت‌نمایی می‌کنند. ما هم یک بلوز سفید بپوشیم. شما باور کنید که همین سفید پوشیدن ما صد برابر جشن‌ها و عزاداری‌های آن‌ها تاثیر دارد».
در گزارش ملیکا با زنان و مردانی روبرو می‌شویم که مخارج سنگین عزاداری‌های رژیم را، ریاکاری و تبلیغات بیهوده می‌خوانند. در آن با کارگری مواجه می‌شویم که اعتراض‌کنان از یک فعال عزاداری می‌خواهد صداهای نعره مانند از بلندگو را قطع کنند تا کسانی مثل او که بناچار دو شیفت کار کرده‌اند کمی بخوابند.
گزارشگری دیگر آثار افشاگر پخش شده در شبکه‌های اجتماعی را بررسی کرده است. گروهی از کاربران جنایات مزدوران و مقاومت قهرمامانه جوانان و جانباختگان در ایام محرم را یادآور شده‌اند.
مادر «ابوالفضل امیرعطایی»، یکی از جانباختگان انقلاب ژینا با انتشار ویدیویی از پسرش نوشت: «از محرم با من نگویید، لعنت به قاتلان»!
«گلدسته حسینی»، مادر «ابوالفضل آدینه‌زاده»، یکی دیگر از جانباختگان انقلاب ژینا در حساب اینستاگرام خود نوشت: «پسرم، ، محرم من روزی‌ست که جان عزیزت را گرفتند، کربلای من مزار توست، لشکریان یزید بالای سرت ریخته بودند و تو بی‌جان بودی…».
در گزارشی دیگر اعتراض و شجاعت زنانی منتشر شده که به اختیار خود لباس پوشیده‌اند. زنی که بدون حجاب از مقابل یکی از هیات‌های مذهبی در کرج عبور کرد و وقتی با تذکرهای تهدیدآمیز مردی دوربین به دست مواجه شد، فریاد زد: «من یک زنم، مرا از هیچ چیز نترسان من پای عقایدم می‌مانم».
گزارشگر در پایان نوشته ایام محرم آشکار کرده که اکثریتی بزرگ در میان انسان بودن و دین، انسان بودن و در میان قشریگری و آزاد اندیشی، دومی را انتخاب کرده‌اند.
مردم معترض و خانواده‌های جانباختگان انقلاب ژینا به هنگام خاکسپاری فرزندان برومند انقلاب و خانواده‌ها به جای خواندن قرآن سرود خواندند و سخنرانی‌های مبارزاتی و سیاسی را جایگزین بیانات مذهبی کردند. این رسم خجسته از همان ابتدای شروع انقلاب ژینا در ۲۶ شهریورماه ١۴٠١ شروع شد. در این روز هزاران نفری که از شهر و روستاهای گوناگون برای به خاکسپاری ژینا امینی به قبرستان “آیجی” سقز آمده بودند، سرودخوانان و کف زنان مظهر انقلاب مردم را به خاک سپردند. در این مراسم زنان بسیاری که در کنار مردان در آن مراسم تاریخی شرکت کرده بودند روسری‌های خود را پرت کردند.
فاصله گرفتن از مراسم‌های مذهبی رژیم و توجه به حقوق بنیادین زنان دستاوردهای بزرگی هستند که نه تنها در پروسه سرنگونی رژیم که در استقرار حکومتی به نفع کارگران و زحمتکشان نیز حیاتی است.
