شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان طی یک اعلامیه، به رویداد تکان دهنده‌ای اشاره می‌کند مبنی بر اینکه شهردار زنجان از یک مدرسه قرانی بازدید می‌کنند. در این بازدید مسئولان مدرسه دختران را با پوشش حجاب اجباری مجبور نموده‌اند در مقابل شهردار تعظیم نمایند و تا کمر در مقابل او خم شوند. گویی دختران ندیمه‌هایی هستند که در برابر آقا و ارباب خود تعظیم می‌کنند و مقدم او را گل‌باران می‌کنند.
در اعلامیه بدرستی اشاره شده که ندیمه‌سازی دختران و زنان امکان‌ناپذیر است، زیرا دختران ایران با مقاومت روزمره از مدرسه تا خیابان ایدئولوژی مسلط را شکست داده‌اند.
مقاومت‌های شجاعانه دختران و زنان در برابر توحش ماموران گشت ارشاد و سایر عوامل سرکوبگر “آتش به اختیار” عمیق‌تر و الهام‌بخش‌تر شده و ستایش شاهدان را بر انگیخته است. مسافری از یک راننده آژانس که جرات وارد شدن به بحث سیاسی را نداشته نقل می‌کند به خط عابر پیاده که می‌رسند چند زن آزاد‌پوش را به هنگام عبور می‌بینند. راننده برای یک لحظه احتیاط را فراموش کرده و ناخودآگاه می‌گوید که آن‌ها واقعا دل و جرات دارند و نه کسی مثل خودش. کیفیت الهام‌بخش بودن مقاومت و مبارزات زنان در شبکه‌های اجتماعی هم به خوبی دیده می‌شود. در ویدیویی که روز جمعه، ۱۶ اردیبهشت در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد، یک مامور پلیس مرد پس از ضرب و شتم یک زن به همراه دو مامور دیگر این شهروند را به زور سوار خودروی پلیس می‌کنند. عکس‌العمل خشم‌آگین کاربران در برابر این عمل ضد انسانی وسیع است. مادر دادخواه یکی از جانباختگان جنبش انقلابی “زن، زندگی، ازادی” اعتراض خود را در استوری اینستاگرامش چنین بازتاب می‌دهد:
“زن و بچه خودتم همینجوری می‌زنی؟ اگر اون اسلحه به کمرت نبود و اون خانم هم می‌تونست بزنه، جرات زدن داشتی؟”
انعکاس این همه شجاعت در رسانه‌های خارج هم دیده می‌شود. روزنامه فیگارو، سخنگوی راست میانه در فرانسه، در روز پنجشنبه ۲۷ اردیبهشت طی یک مقاله به تصویر این مقاومت‌ها پرداخت. نویسنده مقاله گذشته از اشاره به خشونت شدید پلیس در خیابان‌ها به استفاده از ابزار اقتصادی توسط رژیم در مقابله زنان خواهان آزادی پوشش نیز یاد می‌کند. گزارش فیگارو به اخراج برخی زنان به دلیل به اصطلاح «بدحجابی» یا بیکار شدن بازیگرانی اشاره می‌کند که به دلیل به قول ماموران «پوشش نامناسب» از ایفای نقش در صحنۀ تئاتر محروم شده‌اند. اما چنانکه بعضی ویدئوها نشان می‌دهد، جوانترها همچنان مقاومت می‌کنند. نویسنده مقاله تجربیات برخی دختران شانزده، هفده ساله را منعکس می‌کند که با سربلندی، برخورد با مأموران حجاب و مقاومت و زیر بار نرفتن خود را حکایت می‌کنند. یکی از آنان به خبرنگار فیگارو می‌گوید: “بالاخره فرسوده‌شان خواهیم کرد.”
اپوزیسیونِ بورژوازیی به کمک رسانه‌های بورژوائی در خارج کشور قصد دارند مبارزه و مقاومت‌های زنان و حامیان مرد آنرا در چهارچوب تلاش برای کسب اختیار پوشش محدود نگه دارند. در این شکی نیست در مقابله با رژیم حاکم مبارزه برای کسب آزادی پوشش یکی از عرصه‌های مهم جنبش زنان می‌باشد، اما این جنبش رزمنده محدود به آن نیست. مبارزات و مقاومت‌های زنان در مقابله با پلیس و نیروهای “آتش به احتیار” بخشی از انقلاب زن، زندگی، آزادی و نمایانگر زنده بودن آنست. در این انقلاب اقشار گوناگونی شرکت دارند. آن ها از همین امروز متحدان خود در داخل و خارج را در چهارچوب منافع امروز و فردای خود انتخاب می‌کنند. زنان پیشروی که جهت رهائی کامل از سلطه استبداد، استثمار، سرمایه‌داری و مرد‌سالاری نهادینه در آن مبارزه می‌کنند نیز ضمن همکاری با نیروهای جنگنده علیه استبداد مذهبی به متحدین واقعی خود توجهی ویژه خواهند داشت. متحد ماندگار جنبش زنان پیشرو در درون جنبش کارگریِ متعلق به جبهه سوسیالیسم علمی قرار دارد؛ هدف نهائی چنین جنبشی رها کردن انسان از انواع ستم‌های جنسیتی، بهره‌کشی و استبداد در تمام اشکال آنست؛ متحقق کردن جامعه‌ای بری از نابرابری و تامین‌کننده رفاه و آزادی برای همگان هدف نهائی آنست.
