امروز شنبه سیزدهم آبان، روز دانش آموز است، که پیشینه آن به ماههای آخر حکومت پهلوی بر می گردد. اما ۱۳ آبان در دوره حکومت جمهوری اسلامی مناسبتهای دیگری هم یافته است، که همگی نام دانش آموز را بر خود دارند. اما تفاوت میان مناسبتهائی که به نام روز دانش آموز در روز سیزدهم آبان برگزار می شوند، در واقع تفاوت میان صف انقلاب و ضد انقلاب در ایران است.
مناسبت اول: روز۱۳ آبان سال ۱۳۵۷و در آستانه پیروزی مبارزات توده‌های مردم بر علیه رژیم شاه، شماری از دانش آموزان به روال معمول آن دوران در محوطه دانشگاه تهران گرد هم آمدند و همراه و همگام با دانشجویان تظاهرات کردند؛ نیروهای حکومت نظامیِ دولتِ “شریف امامی” به سوی آنان تیراندازی نمودند و در جریان این واقعه تعداد زیادی از دانش آموزان جان خود را از دست دادند. دولت شریف امامی که کشتار خونین ۱۷ شهریورماه همان سال در میدان ژاله تهران را هم در پرونده داشت، یک روز بعد از کشتار دانش آموزان در دانشگاه تهران سقوط کرد. بعد از واقعه خونین ۱۳ آبان سال ۱۳۵۷، این روز به عنوان ”روز دانش آموز” نامیده شد.
مناسبت دوم: یک سال بعد از فاجعه خونین دانشگاه تهران، درست در چنین روزی در اقدامی سازمان‌یافته توسط حزب اللهی های طرفدار خمینی، سفارت آمریکا در تهران به اشغال در آمد و ۵۲ دیپلمات و کارمند سفارت را به گروگان گرفتند. سازماندهندگان نمایش فریبکارانه اشغال سفارت آمریکا، با آن اقدام خود که نزدیک به یکسال و نیم به طول انجامید، سفارت اشغال شده آمریکا را به مرکز اعلام سیاستهای حاکمیت ضد انقلابی سران رژیم تبدیل کردند. اشغال سفارت آمریکا که اساساً به فرمان خمینی صورت پذیرفته بود، از آن جاییکه نقش مهمی در عقب نشاندن جریانات چپ و رادیکال و سرکوب انقلاب داشت، خمینی آن را ”انقلاب دوم” نام نهاد؛ اما انقلاب دوم چیزی جز ادامه سرکوب انقلابِ آزادیخواهانهِ مردم ایران به وسیله ارتجاع اسلامیِ حاکم نبود. شعار “مرگ بر آمریکا” که از آن روز به بعد با شدت و حِدت بیشتری از جانب حزب اللهی‌ها و طیف طرفداران خمینی سر داده می‌شد، به پوششی برای سرکوب هر صدای مخالفی تبدیل گردید. از آن روز به بعد دار و دسته‌های تحریک شده حزب اللهی به جان کمونیست‌ها و هر صدای آزادیخواه و سکولاری که شنیده می‌شد افتادند و زدند و گرفتند و کشتند. این رویداد آغاز سرکوب انقلاب آزادیخواهانه مردم ایران به وسیله ارتجاع حاکم بود. انقلابی که رژیم شاه نتوانسته بود آن را سرکوب کند بعد از رویداد اشغال سفارت، سرکوب آن با قساوت بیشتری توسط رژیم تازه به قدرت رسیده دنبال شد. بسیاری از سازمان دهندگان آن دورانِ اشغال سفارت آمریکا، بعدها در صف بنیانگذاران سپاه پاسداران و دستگاههای اطلاعاتی رژیم و شکنجه گران و زندان‌بانان جای گرفتند.
مناسبت سوم: در ۱۳ آبان سال ۱۳۸۸ که حدود پنج ماه از اعلام نتایج دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری می‌گذشت، در گرامی‌داشت روز دانش آموز ، تظاهرات عظیمی به راه افتاد که در واقع اعتراضی علیه رژیم جمهوری اسلامی و به قدرت رسیدن احمدی نژاد از طریق یک تقلب گسترده انتخاباتی بود. اگر چه رهبرانِ جریانِ اپوزیسیونِ رانده شده از قدرت تلاش می‌کردند که جوانان را از هرگونه حرکتی علیه کلیت رژیم اسلامی بر حذر دارند، اما جوانان با شعار: ”مرگ بر دیکتاتور” ابتکار عمل و هدایتاین تظاهرات را در دست گرفتند.
مناسبت چهارم، روز بسیج دانش آموزی: این روز را جمهوری اسلامی به یاد یک کودک قربانی به نام “حسین فهمیده” نامگذاری کرده است. فرماندهان رژیم اسلامی در روز 8 آبان 59 این کودک دانش آموز را طی یک عملیات انتحاری، با نارنجکهای بسته به کمر، زیر تانکهای عراقی فرستادند. این کودک معصوم، که به هنگام تکه تکه شدنش در کوت شیخ، در آن سوی شط خرمشهر، فقط ۱۳ سال داشت، پیش قراول ۳۶ هزار کودک دانش آموزی شد که بعداً توسط سران جنایتکار جمهوری اسلامی به عنوان پاک کنندگان میادین مین و در عملیاتهای مشابه در جنگ ایران و عراق قربانی شدند. در برابر تلاش های رژیم برای گسترش سازمان بسیج دانش آموزی و بکارگرفتن آن به منظور پلیسی کردن محیط‌های آموزشی، امروز به همت دانش آموزان پیشرو و مبارز و به یاری معلمان آزادیخواه، از پروژه بسیج دانش‌آموزی چیزی بیش از یک تشکیلات فرمال برای کشاندن دانش آموزان به نمایشهای خیابانیِ دست پخت رژیم باقی نمانده است.
جمهوری اسلامی طی ۴۴ سال گذشته برای متحقق ساختن اهداف و پروژه‌های خود در میان دانش آموزان ایران، همواره در تلاش بوده با اجرای برنامه تفکیک جنسیتی در محیط‌های آموزشی، با تغییر مفاد متون کتب درسی و حذف برخی از دروس علوم انسانی در دانشگاه‌ها، با اعزام آخوند و پاسدار به مدارس، با پادگانی کردن مدارس و دانشگاه‌ها و با ایجاد انواع موانع اخلاقی، جوانان را به تمکین و سکوت و بی تحرکی وا دارد.
اما جوانان ایران در دانشگاه ها و مدارس و بیرون از آن، با مبارزات پر شور خود، همواره یکی از سنگرهای مقاومت در برابر ارتجاع جمهوری اسلامی بوده اند. درخشان‌ترین عرصه حضور پرشور دانش آموزان را در صفوف انقلاب ژینا، انقلاب زن، زندگی، آزادی شاهد بودیم. در جریان این انقلاب تا کنون دهها نوجوان دانش آموز دختر و پسر در مقابل ارتجاع حاکم سینه سپر کردند و جان باختند و صدها تن زخمی شدند، هزاران تن به زندان افتادند و شکنجه شدند. تازه ترین قربانی این جنایت میترا گراوند بود که به خاطر به دور افکندن حجاب اجباری طعمه خفاشان رژیم شد و به قتل رسید. گوئی همه این جنایات کافی نبودند، مطابق یک برنامه طراحی شده برای مرعوب کردن دانش آموزان به مسموم کردن دختران دانش آموز در صدها مدرسه ایران پرداختند. اما هیچکدام از این اقدامات جنایتکارانه ره به جائی نبرده‌اند و مقاومت جوانان ایران در برابر راه و روشی که رژیم اسلامی می خواهد به مردم ایران تحمیل کند، همچنان پایدار و پیشرو است. در ماورای تلاشهای رژیم اسلامی برای مصادره مناسبت روز دانش آموز، سیزده آبان برای دانش آموزان و دانشجویان مبارز، یادآور جانبازی عزیزانی است که در برابر هر دو ارتجاع اسلامی و سلطنتی سینه سپر کردند و دوش به دوش کارگران و زحمتکشان بر علیه ارتجاع حاکم و برای کسب آزادی جانفشانی کرده‌اند.
