
در حالی که توجه افکار عمومی جهان تحت تاثیر جنگ اسرائیل و فلسطین است،
حملات هوائی وحشیانه ارتش ترکیه به مناطق تحت کنترل نیروهای سوریه دموکراتیک همچنان با شدت ادامه دارد. مظلوم عبدی فرمانده نظامی نیروهای سوریه دموکراتیک می گوید:
« طی ۷۲ ساعت گذشته ارتش ترکیه ۱۴۵ مرکز در کانتونهای روژاوا ، شامل مدارس، بیمارستانها، نیروگاههای برق، مراکز آبرسانی، پمپ بنزینها و دیگر مراکز خدماتی را بمباران کرده است.»
در این نبرد نابرابر، ارتش ترکیه هم مجهز به پیشرفته ترین سلاح های کشتار جمعی و مدرن ترین هواپیماهای جنگی است، و هم در زمین نیز هزاران نفر از مزدوران وابسته به گروههای سوریه ای سرسپرده دولت ترکیه و دولت بشار اسد را نیز به کار گرفته است و احتمال پیشرویهای زمینی نیز می رود.
آنچه که ارتش ترکیه در روژآوا انجام می دهد، مصداق بارز یک جنایت جنگی تمام عیار است. اهدافی را که ارتش جنایتکار ترکیه آگاهانه انتخاب کرده است، نشان میدهد که هدف دولت ترکیه نابود کردن منابع و زیرساختهای اقتصادی، از بین بردن نهادهای مدنی، وادار کردن مردم به ترک منطقه و نهایتا به شکست کشاندن حاکمیت خودمدیریتی روژآوا است.
جنبش روژآوا اگرچه بخشی از مناطق تحت کنترل خود را از دست داده است، اما تجربه خود مدیریتی کردستان سوریه، علیرغم کمبودهای قابل درک آن، در شرایط جنگی، به همت زنان و مردان فداکار و مبارز ، قوانینی در زمینه برابری زنان و مردان و دخالت مستقیم آنان در اداره جامعه، برابری حقوقی افراد متعلق به مذاهب و ملیت های مختلف، تأمین نسبی آزادی های سیاسی، در آن جاری ساختهاند، که هنوز می توانند برای جنبش های اعتراضی و حق طلبانه در خاورمیانه الهام بخش باشند.
این جنبش که با جسارت و جانبازی کم نظیری، با دادن بیش از ۱۲ هزار قربانی، نیروئی ارتجاعی همچون داعش را در هم شکسته بود و مناطق آزاد شده را به کانونی نسبتا آرام در مقایسه با بقیه مناطق ویران و نیمه ویران سوریه برای همه مردم ساکن آن تبدیل کرده بود، همراه با آوازه جهانی و دستاوردهای پیشرو آن، همواره چون خاری در چشم اردوغان بوده است.
اکنون در شرایطی که دولت ترکیه مستقیما آزادی و حق این مردم در اداره امور زندگی خویش را مورد حمله قرار داده است، در شرایطی که دولت آمریکا برای تامین منافع خود همراهی با دولت ترکیه را بر حمایت از مردم روژآوا ترجیح می دهد، در شرایطی که کشورهای اروپایی چشم خود را بر جنایات یک عضو ناتو ( ترکیه) بستهاند، در شرایطی که همه دولتهای منطقه و از آن جمله جمهوری اسلامی و رژیم بشار اسد نیز با اظهاراتی ریاکارانه عملا جانب اردوغان را می گیرند، در چنین شرایطی تنها حامیان واقعی جنبش روژآوا، مردم مبارز در منطقه و آزادیخواهان جهان هستند.
اکنون زمان آن است که این حمایت و پشتیبانی از قوه به فعل درآید. حمایت و پشتیبانی همه جانبه از مردم آزادیخواه و حقطلبی که این چنین مورد حمله نیروهای فاشیست ترکیه و مزدوران آنها قرار گرفته اند، در همه سطوح یک نیاز عاجل است.
بە قلم رفیق ابراهیم علیزادە