جمهوری اسلامی در تدارک ماجراجویی نظامی در مرزهای اقلیم کردستان

سپاه پاسداران نیروهای بیشتری را به مرزهای کردستان ایران و اقلیم کردستان منتقل کرده است. فرماندهان سپاه تهدید کردهاند که اگر خواستههای آنها مبنی بر محدود کردن احزاب اپوزیسیون مستقر در اقلیم کردستان عملی نشود، وارد خاک کردستان عراق خواهند شد.
نه حضور احزاب اپوزریسیون در کردستان عراق پدیده جدیدی است و نه تهدیدها و فشارهای رژیم اسلامی. طی سی سال گذشته مدام شاهد توپباران مرزها، آتش زدن مزارع، سلب امنیت و از بین بردن حاصل رنج و کار مردم زحمتکش اقلیم کردستان بودهایم. اگرچه هر بار وجود احزاب مخالف رژیم ایران بهانه این حملات بوده است، ولی واقعیت این است که جمهوری اسلامی از طریق اِعمال فشار نظامی همواره اهداف دیگری را تعقیب کرده است. هدف اصلی، تحت فشار گذاشتن حکومت اقلیم کردستان برای گرفتن امتیازات سیاسی و اقتصادی بوده است. جمهوری اسلامی از یک طرف به هیچ وجه با تشکیل یک حکومت کُردی با هر ماهیتی و تحت هر نامی که باشد سر سازش ندارد و از طرف دیگر با دولت ترکیه بر سر کسب نفوذ سیاسی و اقتصادی در اقلیم کردستان در رقابت است. رقابتهای این دو دولت، این منطقه را به میدان تُرکتازی آنها تبدیل کرده است.
اخیراً با تشدید بحران سیاسی در عراق و بلاتکلیف ماندن قدرت سیاسی در بغداد، جمهوری اسلامی، اقلیم کردستان را برای تغییر توازن قوا به نفع طرفداران خود، هدف گرفته است. اما طی سه هفته اخیر و با خیزش انقلابیِ سرتاسری در ایران، یک هدف دیگر نیز به اهداف همیشگی جمهوری اسلامی در لشکرکشی به مرزهای اقلیم کردستان اضافه شده است، آنهم این است که با حملات موشکی به مراکز اپوزیسیون و تهدید به مداخله مستقیم نظامی اذهان مردم ایران را از مبارزات داخل کشور متوجه بیرون از مرزها نماید. گویا این نه ستم و استثمار و پایمال کردن حقوق اولیه زنان و مردان این کشور و جنایات بدون حد و مرز ۴۳ ساله، بلکه دستهایی از بیرون، بانی چنین خیزش عظیمی شدهاند.
واقعیت این است که رژیم اسلامی با بزرگترین بحران تاریخ چهل و سه ساله خود روبرو شده و احتمال سقوط رژیم برای مردم، خود حکومت و تمامی حکومتهای منطقه و جهان یک گزینه و احتمال جدی است. در چنین شرایطی است که بار دیگر سران رژیم در تعقیب اهداف قدیم و جدید خود در تدارک ماجراجویی در کردستان هستند، تا بلکه به بهانه مبارزه با تجزیهطلبی، اعتراضات مردم را کاهش دهند.
چهار هفته خشونت حکومت، کشتن نزدیک به ۲۰۰ تن در کردستان و بلوچستان و دیگر نقاط ایران، دستگیری هزاران نفر از مردم بپاخاسته، نه تنها نتوانسته است آتش خشم مردم را خاموش کند بلکه بحران و اعتراضات را گستردهتر و عمیقتر نموده است.
بمباران مقر و اردوگاههای احزاب سیاسی کردستان و حمله نظامی به مدارس، مزارع و خانههای مردم برای او دستاوردی نداشت. مردم کردستان با سه اعتصاب موفقیتآمیز و با اعتراضات گسترده شهری پاسخ جنایات جمهوری اسلامی را در کردستان دادند.
تهاجم نظامی به مردم محروم و ستمدیده بلوچستان و قتل علم مردم عادی در خیابانها در خدمت باز کردن جبهه جدیدی از جنگ تبلیغاتی و روانی بود که توجه از اعتراضات مردمی علیه رژیم به حاشیه برده شود. این جنایات در بلوچستان هم به نتایج دلخواه رژیم نرسید. اتحاد مردم کردستان با بقیه مردم ایران به کابوس حکومت اسلامی تبدیل شده است. سران رژیم برای ایجاد تفرقه بین مردم کردستان با دیگر مردم ایران، از هیچ جنایتی کوتاهی نخواهد کرد. اما مردم کردستان هوشیارتر و متحدتر از هر دورهای با مبارزه و مقاومت خود توطئههای رژیم اسلامی را نقش بر آب خواهند کرد. چنین تلاشهایی اتحاد مبارزاتی مردم کردستان با دیگر مردم ایران را مستحکمتر میکند.