همزمان با یورش رژیم علیه زنان آزادپوش و موشک‌پرانی علیه اسرائیل، حملات علیه معلمان مبارز و معترض نیز تشدید شده است. خبرگزاری‌ها روز اول اردیبهشت خبر دادند که سوما پورمحمدی مدرس زبان کوردی و ازاعضای هیئت‌مدیره سازمان فرهنگی اجتماعی نوژین در شهر سنندج در دو پرونده جداگانه جمعاً به ۱۱ سال حبس و تبعید به کرمانشاه محکوم گردید. پیشتر نیز سیوان ابراهیمی، آموزگار زبان کوردی، عضو هیئت‌مدیره همین سازمان به اتهام «اخلال در نظم عمومی» به یک سال حبس و ۴۰ ضربه شلاق محکوم شده و دوران حبس خود را در زندان می‌گذراند.
اول اردیبهشت خبر رسید که دادگاه سنندج مجیدکریمی از اعضای هیئت‌مدیره انجمن صنفی معلمان کوردستان و مسعود فرهیخته از اعضای هیئت‌مدیره کانون اسلامشهر را به سه ماه حبس تعزیری محکوم کرد که با توجه به نداشتن سابقه کیفری هر یک را به هشت میلیون تومان جزای نقدی بدل از حبس تبدیل کرده است. در همین روز محمد صادقی معلم بازنشسته و فعال صنفی معلمان ساکن اراک جهت اجرای یک سال حکم حبس تعزیری راهی زندان این شهر شد. این فعال فرهنگی قبلا نیز روز پنج‌شنبه ۱۸ اسفندماه ۱۴۰۱ در جریان تجمع معلمان در اراک بازداشت شده بود. در ۳۱ فروردین خبر رسید که نجات انورحمیدی کارون، معلم اهل آبادان و زندانی سیاسی محبوس در زندان سپیدار اهواز، از رسیدگی پزشکی محروم شده است. این معلم ۶۸ ساله از ناراحتی شدید قلبی رنج می‌برد و به تشخیص پزشکان باید مورد عمل جراحی قلب قرار گیرد، اما به رغم در خواست‌های مکرر خانواده‌اش، مقامات قضایی و زندان رژیم از انتقال وی به بیمارستان خودداری می‌کنند.
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ضمن محکوم کردن پرونده‌سازی‌ها و احکام تبعیض‌آمیز بر اساس عقیده و ملیت معلمان زندانی اعلام می‌دارد تداوم صدور این احکام تنها ریشه در ناتوانی حاکمان برای حل مشکلات کشور دارد.
در طی مدت یادشده بازنشستگان و معلمین خرید خدماتی اعتراضات و تجمعاتی داشته‌اند. نیروهای خرید خدماتی روز یکم اردیبهشت ۱۴۰۳ درمقابل وزارت آموزش و پرورش تجمع اعتراضی برگزار کردند. آنها در ده سال گذشته کمترین میزان افزایش حقوق را داشته و معیشت آنها بیش از هر زمانی در تنگنا قرار گرفته و بارها تجمعات اعتراضی علیه حقوق پایمال شده‌شان برگزار کرده‌اند. خرید خدمتی‌ها و حق‌التدریسی حقوق نازلی دارند؛ بویژه آنها که در مناطق محروم درس می‌دهند. حق بیمه آنها که استخدام رسمی نیستند، به طور کامل پرداخت نمی‌شود. در روز ۲۶ فروردین، همزمان با تشدید تهاجم سازمان‌یافته رژیم علیه زنان شماری از فرهنگیان در تهران در مقابل سازمان برنامه و بودجه تجمع کردند. آنها خواهان اصلاح قانون رتبه‌بندی و پرداخت معوقات خود شدند.
اکثرقریب به اتفاق معلمین حق‌التدریسی یا خریدخدماتی با مشکلات معیشتی روبرو هستند به همین جهت به کارهای دوم و حتی سوم روی می‌آورند. این معلمان به اضافه بازنشستگان فرهنگی جزء نیروهای مبارز کشور محسوب شده و نسبتا به خوبی سازمان پیدا کرده‌اند. آنها چندین سال است که در صف مقدم مبارزه برای بهبود حقوق و دستمزدها و کسب منزلت و داشتن اوقات فراغت جهت آماده خود کردن برای تدریس بوده‌اند. آنها همزمان مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی، اعتراض علیه کالائی کردن آموزش، جدائی دین از آموزش، افشاگری علیه سوءمدیریت، تبعیض و فساد و تلاش برای تامین آموزش رایگانِ واقعی برای همه اقشار جامعه را ادامه داده‌اند. معلمین مبارز به محروم ماندن از تحصیلِ فرزندان کارگران و مردم زحمتکش اعتراض کرده‌اند. اینگونه مبارزات سبب شده تا اداره اطلاعات و قوه قضائی سرسپرده و فاسد علیه معلمین مبارز به دسیسه‌چینی و پرونده‌سازی متوسل شده و معلمان رزمنده را به زندان فرستاده و با آزار و محرومیت روبرو نمایند. تعداد قابل توجهی از این معلمین در بند مانده و از زندانیان سیاسی مقاوم و مورد احترام جامعه هستند.
