بیانیه‌ی جمعی از فعالین کارگری، انسان‌های آزادیخواه وبرابری‌طلب سنندج به مناسبت اول ماه مه
دوشنبه ١١ اردیبهشت برابر با اول ماه مه روزی جهانی طبقه کارگر است.
امسال در شرایطی به استقبال اول ماه مه (روز جهانی کارگر) می‌رویم که سرمایه‌داری جهانی با بحران‌های شدید افزایش نرخ تورم، انباشت کالا و بهم خوردن تعادل بازار جهانی روبروست و برای برون رفت از این بحران امریکا و کشورهای اروپایی از یک طرف با تقویت و گسترش ناتو و حمایت از دولت اوکراین در جنگ با روسیه جنگ ویرانگر و ناخواسته‌ای را به مردم اوکراین تحمیل نموده‌اند و کشور اوکراین را به میدانی برای آزمایش تسلیحات پیشرفته خود تبدیل نموده و از این طریق مشغول بازاریابی و فروش تسلیحات پیشرفته در سطح جهانی هستند. این جنگ امپریالیستی و ویرانگر که یورش نظامی و جنایتکارانه روسیه آغاز و با حمایت کشور های غربی از اوکراین ادامه یافت، منجر به بلوک‌بندی مجدد جهان سرمایه‌داری و تشکیل قطب‌های جدید اقتصادی و سیاسی شده است . چنین به نظر می‌رسد که ایجاد تنش‌های منطقه‌ای و جنگ‌های نیابتی نمودی از تحمیل یک جنگ جهانی دیگر باشند. از جمله‌ی این تنش‌ها و جنگ‌ها می‌توان به جنگ اوکراین در اروپا وجنگ‌های نیابتی در خاورمیانه از طرف ایران و بعضی کشورهای عربی و بهانه‌گیری آمریکا به چین بر سر تایوان و گسترش تنش و احتمال درگیری نظامی اشاره نمود . اما سطح دیگری از سیاست‌های نئولیبرالی سرمایه‌داری جهانی تعرض بیشتر به حقوق کارگران در اقصی نقاط دنیا، از جمله کشورهای اروپایی ، با پایین نگه‌داشتن سطح دستمزد کارگران و بالا بردن سن بازنشستگی، موجب اعتراضات کارگری وسیعی در کشورهای از قبیل آلمان، فرانسه و برخی دیگر از کشورها شده‌اند .
اعتراضات وسیع کارگری، وظیفه و رسالت افراد و احزاب سوسیالیست را دو چندان می‌کند، تا با شرکت در این اعتراضات و فرموله کردن مطالبات آن و همچنین گسترش آن به نقاط دیگر، رسالت تاریخی خود را در ایجاد اتحاد طبقاتی جهانی و همبستگی بین‌المللی طبقه‌ی کارگر به انجام رسانند .
در این بحران جهانی سرمایه‌داری، نظام سرمایه‌داری حاکم بر ایران، با بحران‌های شدیدتری دست و پنجه نرم می‌کند. از جمله بحران مشروعیت، بحران اقتصادی، بحران اجتماعی، بحران ایدئولوژیکی، بحران تقابل منطقه‌ای و جهانی و همچنین بحران هسته‌ای که برای حل چنین بحران‌های مزمن هیچگونه راه حلی جز سرکوب و ایجاد فضای امنیتی و رعب و وحشت ندارد . جمهوری اسلامی تمامی ابزارهای تبلیغی، اصلاحی و رفرمیستی را از دست داده است. ما در یک سال گذشته شاهد اعتصابات و اعتراضات کارگران ، معلمان ، دانشجویان، بازنشستگان ، مالباختگان ، زنان و سایر اقشار اجتماعی در قالب اعتراضات صنفی و سیاسی بوده‌ایم . اعتراضات رو به گسترش، نشان دهنده‌ی عمق نارضایتی در لایه‌های مختلف اجتماعی است. این نارضایتی‌های عمومی در شهریور ١۴٠٢ و با قتل حکومتی ژینا امینی فوران کرد . بغض‌ها را که تا آن موقع در گلو خفه بودند ، ترکاند و موجب اعتراض و تظاهرات سراسری وسیعی در سراسر ایران شد. در فاصله‌ی کوتاهی اعتراضات تبدیل به یک خیزش عمومی و انقلابی گردید و تمامی اقشار و لایه‌های اجتماعی را متحد نمود . خواسته‌ها و مطالبات را رادیکال و انقلابی کرد . این خیزش نقطه عطفی در تاریخ مبارزات چند دهه اخیر ایران و نقطه امید احاد جامعه گردید. این خیزش انقلابی علی‌رغم تمام سرکوب‌های درندانه، کشتارها و دستگیری‌های وسیعی که توسط حاکمیت سرمایه داری ایران انجام شد، هنوز سرکوب نشده و در اشکال مختلف و با تغییر تاکتیک‌های مبارزاتی ادامه دارد. اما وجود مطالبات منطقه‌ای در بخش‌های مختلف کشور و ناهمگونی خواست‌ها در سطح سراسری و سرکوب شدید حکومتی موجب فروکش کردن نسبی این خیزش عظیم شده است . در این خیزش انقلابی در کردستان، اعتراضات در محلات کارگری وبا مطالبه‌ی، نان، کار، آزادی، نمود پیدا کرد. اما در تهران در محلات متوسط به بالا و مطالبه اجتماعی در صدر قرار داشت و در شهرها و استان‌های دیگر، اشکال دیگری نمود پیدا کرد. این ناهماهنگی در تاکتیک و در عمل در کنار عدم وجود تشکل‌های مستقل و توده‌ای کارگری، باعث شد تا طبقه کارگر به صورت منسجم و به عنوان طبقه در این خیزش انقلابی حضور نداشته باشد. اما با فروکش نسبی خیزش ژینا، طبقه کارگر با خواسته‌های صنفی و مطالبه‌گرانه و به صورت متحدتری نسبت به گذشته وارد کارزار نان و معیشت شده است . در روز های اخیر شاهد اعتصاب کارگران پیمانی نفت، فولاد، پتروشیمی‌ها و بعضی از بخش‌های دیگر مراکز تولید و کارگری هستیم که تا کنون بیش از ١٠۵ مرکز کار و تولید با حضور بیشتر از ده‌هزار کارگر را در بر گرفته است.
در این وضعیت اعتراضی وظیفه فعالین کارگری، آزادیخواه و برابری طلب است که با حمایت و حضور در این اعتراضات و برگزاری باشکوه مراسم اول ماه مه در مراکز کار و تولید، در خیابان و میادین شهرها و با تلاش مضاعف، وظیفه‌ی تاریخی خود را در متحد کردن، متشکل نمودن و هماهنگ کردن مطالبات اجتماعی ، اقتصادی و مبارزاتی کارگران و اقشار محروم و تهیدست جامعه به انجام رسانند .
ما جمعی از فعالین کارگری و انسان‌های آزادیخواه و برابری‌طلب شهر سنندج، دست تمامی انسان‌های آزادیخواه و برابری طلب را جهت همگامی و انجام این وظیفه‌ی تاریخی می‌فشاریم و در انجام این وظیفه فعالانه شرکت می‌کنیم.
زنده باد آزادی، برابری، حاکمیت شورایی
زنده باد اول ماه مه روز اتحاد جهانی طبقه کارگر
جمعی از فعالین کارگری آزادیخواه و برابری طلب سنندج .
٩ اردیبهشت ١۴٠٢ خورشیدی
