در حالیکه نسل‌کشی اسرائیل در غزه ادامه دارد هزاران زن و مردِ معترض در روز دوشنبه ۱۵ آوریل، برابر با ۲۷ فروردین، با برگزاری آکسیون‌های گوناگون در شهرهای مختلف دنیا به میدان آمدند تا به تداوم نسل‌کشی مذکور، که عمدتا با سلاح‌های آمریکائی و آلمانی انجام می‌گیرد، اعتراض کنند. آن‌ها در ملبورنِ استرالیا، گوتنبرگِ سوئد، بارسلونا و تاراگونا در اسپانیا، زووله و اوترخت در هلند، کپنهاگ، پایتخت دانمارک، لندن، سوالول و لیدز در بریتانیا، چند شهر کانادا و شماری از شهرهای آمریکا شامل منیاپولیس، مینه سوتا، فیلادلفیا، پنسلوانیا، شیکاگو، الینویز، شهر نیویورک، الیزابت، نیوجرسی، یوجین در ایالت اورگن، اوکلند و سانفرانسیسکو در ایالت کالیفرنیا، سنت آنتونیو در ایالت تگزاس، واشنگتن دی سی و چند شهر دیگرتظاهرات کردند، جاده‌ها، راه‌آهن و یا پل‌ها را بستند و در داخل یا خارج ادارات دولتی و یا ادارات شرکت‌های سازنده و فروشنده اسلحه به اسرائیل تحصن کرده و یا از بار کردن سلاح‌ها عازم اسرائیل خودداری کردند. شرکت‌کنندگان در آن اکسیون‌ها بخشی از میلیون‌ها نفری بودند که در شش ماه گذشته علی‌رغم اخراج از کار، خشونت پلیس، اتهاماتی نظیر ضد یهود بودن و نظایر آن‌ها از اعتراض و تظاهرات علیه نسل‌کشی اسرائیل، دولت آمریکا و ناتو دست بر نداشتند. از هفتم اکتبر ۲۰۲۳ نیروهای مسلح اسرائیل تا کنون و طبق آمار وزارت بهداشت در غزه ۳۳ هزار نفر را قتل عام کرده‌اند.هرچند آمار واقعی بیشتر از اینست. بعضی از اعضای ناتو نظیر دولت آمریکا با دادن میلیاردها دلار و ۶۶ درصد سلاح، دولت متمایل به فاشیسمِ آلمان با دادن ۳۰ درصد و دولت دست‌راستی ایتالیا با دادن ۵ درصد اسلحه به اسرائیل در این نسل‌کشی سهیم بوده و هستند. بر طبق گزارش سازمان حقوق بشری “نظارت اروپا – مدیترانه”، که در یازدهم آوریل منتشر شد، گذشته از ۳۳ هزار جانباخته ۱۲ هزار نفر دیگر ناپدید هستند که یا در زیر آوارند و یا در زندان‌ها و بازداشتگاه‌های اسرائیل اسیر و یا در آنجا کشته شده‌اند. این سازمان تا کنون ۱۲۰ گور دسته‌جمعی را کشف کرده که توسط نیروهای نظامی اسرائیل کنده شده است.
در عین اینکه بخشی از معترضین به اقدامات بعضی دولت‌ها و سازمان ملل برای پایان دادن به نسل‌کشی در غزه دل خوش کرده‌اند، اما شمار قابل توجهی از آنان به نیرو و آکسیون‌های خود متکی هستند. برای مثال می‌توان به معترصین زن و مردی اشاره کرد که با افشاگری پیرامون ابرشرکت‌ها و کارخانه‌های غول‌پیکر اسلحه‌سازی و یا تحصن در دفاتر آن‌ها و یا بستن راه صدور اسلحه‌هایشان به اسرائیل مخصوصا در باراندازها سودپرستان بی‌وجدان را رسوا کرده و می‌کنند. این معترضین رادیکال از طریق شبکه‌های اجتماعی در شهرهای مختلف جوانانی را سازمان داده‌اند که تحت عنوان “گروه‌های همبستگی با فلسطین از راه از کار انداختن اقتصاد” شناخته شده‌اند. آکسیون‌های روز ۱۵ آوریل توسط اینان فراخوان داده شده بود. آن‌ها معتقد به ضربه زدن به اقتصاد‌های دولت‌ها و کلان سرمایه داران هستند، زیرا اینان را عامل اصلی نسل‌کشی در غزه می‌دانند. پلیس، رسانه‌های خط رسمی، قلم بدستان، کلام‌فروشان و سیاستمداران مرتجع اساسا برای منکوب کردن اینان می‌کوشند. تا همین جای قضیه اسرائیل علی‌رغم کشتن ۳۳ هزار جانباخته باضافه ۱۲ هزار ناپدید شده در رسیدن به اهداف خود ناکام مانده است.
در نهایت باید گفت که افکارعمومی و وجدان بیدار جهان، که در مخالفت‌های کارگران، جنبش ضد جنگ، روشنفکران و اندیشمندان انسان‌دوست علیه نسل‌کشی ارتش اسرائیل در جنگ غزه نمایان شده، موجبات عقب نشینی‌های آشکار دول حامی جنایات اسرائیل را فراهم کرده است. همین وجدان‌های بیدار سبب شده تا بر تعداد مخالفین نسل‌کشی اسرائیل در غزه افزوده شوند. جنبش ضد جنگ، که لازم است گسترده‌تر و تقویت شود، این ظرفیت را دارد که ارتش تا دندان مسلح شده اسرائیل و کابینه راست افراطی آن را در جنگ علیه فلسطینی‌ها با ناکامی بیشتر مواجه کند. نباید اجازه داد مظلومیت مردم فلسطین و کشتار جنایتکارانه دولت نژادپرست اسرائیل در غزه تحت‌الشعاع تشدید منازعات بین جمهوری اسلامی و دولت اسرائیل قرار بگیرد و فروکش کند.
بسیج افکار عمومی مردم جهان در کشورهای گوناگون و جلب حمایت و همکاری سازمان‌ها و نهادهای مدافع صلح برای فشار بر دولت‌هایشان در راستای پایان دادن به نسل‌کشی آشکار در غزه، یک ضرورت تعطیل ناپذیر است.
