ماموران رژیم در روز یکشنبه ۲١ خردادماه ۱۴۰۲، به شیوه مسلحانه به گردهمایی مسالمت‌آمیز بزرگداشت یاد کیان پیرفلک بر سر مزار و در سالروز تولدش حمله کردند و سبب جانباختن پویا مولائی‌راد، پسر عموی ماه‌منیر مولائی‌راد، مادر کیان و کشته شدن یک مامور پلیس گردیدند.
کیان پیرفلک کودک نه سالهای بود که در شامگاه ۲۵ آبان‌ماه ١۴٠١، در گرماگرم انقلاب ژینا در شهر ایذه خوزستان در اتومبیل والدین خود در مقابل چشمان مادرش با تیراندازی مستقیم مامورین، جانباخت. قتل حکومتی این کودک بی‌دفاع، انعکاس داخلی و جهانی وسیعی پیدا کرد و موجبات تشدید تنفر از جمهوری اسلامی را فراهم کرد. کاربدستان اطلاعاتی رژیم شایع کردند که کیان در تیراندازی به اصطلاح آن‌ها، تروریست‌ها کشته شده است. آن‌ها با تهدید و تطمیع کوشیدند تا خانواده کیان و بویژه مادر او، ماه‌منیر، را وادارند ادعای بی‌اساس پرونده‌سازان اطلاعاتی را تایید کند. اما این مادر شجاع در برابر رسانه‌ها اعلام کرد که ماموران امنیتی در مقابل چشمانش فرزند عزیز او را کشتند و به این ترتیب دروغپردازیِ پاپوش دوزان اطلاعاتی را افشا و رسوا کرد. او بدنبال، عملاً به دفاع از انقلاب ژینا برخاست و به گسترده شدن، اصطلاح “رژیم کودک کُش”، که ویژگی جمهوری اسلامی بوده و هست، کمک کرد.
مردم آزاده در چندین شهر در خارج کشور و در شهر ایذه خوزستان در ٢١ خردادماه ۱۴۰۲ و در سالروز تولد کیان، یاد این مظهر معصومیت را گرامی داشتند و جنبش دادخواهی را نیرومندتر نمودند. توطئه کشتن پسر عموی ماه‌منیر و مامور خودی برای مقابله با جنبش دادخواهی و انتقام‌گیری از مادرِ کیان طراحی شد. نورنیوز رسانه نزدیک به شورای عالی امنیت ملی ایران شب ٢١ خردادماه در حساب توییترش مادر کیان پیرفلک را «بسترساز» حادثه ایذه قلمداد کرد و خواهان برخورد با او گردید. این توطئه نخ‌نما نیز نظیر موارد مشابه توسط انقلابیون و مبارزین به زیان حکومت دستپاجه اسلامی تبدیل خواهد شد.
وحشت رژیم از جنبش رو به رشد دادخواهی در دستگیری خشونت‌آمیز ۴۰ تن از مادران و نزدیکان جانباختگان انقلاب ژینا در راه بازگشت از سقز به سنندج نیز نمایان گردید. این جمع در ١٩ خردادماه ۱۴۰۲ از سنندج، دیواندره و دهگلان به خانواده‌های جانباختگان انقلاب ژینا در بوکان سرزده و ضمن دیدار از خانواده‌های دادخواه سقز و با هم و در کنار جمعی از دوستداران انقلاب بر سرمزار ژینا حاضر شدند. در آن‌جا مادر زنده‌یاد هومن عبدالهی اطلاعیه را با امضای “مادران انقلاب” قرائت کرد و مادر جاوید نام رامین حسین‌پناهی، به شرکت کنندگان گل رُز قرمز اهدا کرد. در ادامه “مادران انقلاب”، که اطلاعیه‌ای پیرامون نحوه دستگیری خانواده جانباختگان نیز منتشر نمود، که این حادثه مهمی در جنبش دادخواهی است.
این مادران میراثدار “مادران پیشمرگ و پیشمرگان جانباخته” می‌باشند که در اوایل دهه ۶٠ در سنندج شکل گرفت. این مادران با شجاعت مبارزاتی و با فروتنی پیگیرانه‌شان تاثیری به‌یاد ماندنی در ایجاد همبستگی میان خانواده‌های انقلابیون پیشمرگ و خانواده‌های جانباختگان، در تقویت پیشمرگان و در مقابله با سرکوبگران اشغالگر در کوردستان داشتند. به دنبال این مادران بود که “مادران خاوران”، “مادران دادخواه”، “مادران پارک لاله”، “مادران ۹۸” و “مادران مسافران هواپیمای اکراینی” ، شکل گرفتند.
مبارزات مادران دادخواه سابقه‌ای جهانی دارد. “مادران میدان مایو در آرژانتین” و “مادران فلسطین” دو نمونه برجسته در این میدان هستند. مادران مایو، مادر و مادربزرگان سی هزار چپ و کمونیستی بودند که در سالهای ١۹۷۶ تا ١٩٨١ توسط ژنرال‌های کودتاجی مورد حمایت امپریالیسم آمریکا ربوده، شکنجه و کشته شدند. این مادران مبارز، که شهرت جهانی پیدا کردند، در سقوط سریع نظامیات ضد کمونیست در کنار کارگران و آزادی‌خواهان آرژانتین نقش برجسته ایفا کردند. مادران فلسطینی هم در مبارزه و رسوا کردن ارتش جانی دولت اشغالگر اسرائیل شجاعانه اقدام کرده و الهام‌بخش تداوم مبارزه علیه رژیم نژادپرست مورد حمایت امپریالیست‌های غربی و در راس آن‌ها آمریکا می‌باشند.
جنبش دادخواهی در ایران در چهل و چند سال اخیر با شجاعت خانواده‌های عزیز از دست داده و با روایت‌های جان بدربردگان شکنجه‌گاه‌ها و کشتارگاه‌های رژیم اسلامی و اکنون با اعترافات برخی از زندانبانان زندان‌های رژیم، به جنبشی سراسری تبدیل شده و موجبات وحشت سران رژیم را فراهم کرده است. مبارزات تاثیرگزار این مادران در چند دهه گذشته زمینه برای تجمع و سازمان یافتن آن‌ها زیر یک پرچم را آماده نموده است.
