امروز دوشنبه اول ماه مه برابر با ١١ اردیبهشت‌ماه روز جهانی کارگر است. فرارسیدن این روز بزرگ و تاریخی را به همه کارگران و همه انسان‌های شریفی که دل در گرو برپایی جامعه‌ای فارغ از ستم و استثمار دارند، صمیمانه شادباش می‌گوییم.
نزدیک به یک هفته است که ده‌ها هزار نفر از کارگران شاغل در ١۵٠ شرکت پیمانکاری پروژه‌های نفت، گاز، پتروشیمی، پالایشگاه‌ها، معادن و صنایع فولاد در سراسر ایران اعتصابی هماهنگ را آغاز کرده‌اند. خواست اصلی کارگران افزایش ۷۹ درصدی حقوق‌ها و بیست روز کار و ده روز استراحت است. کارفرمایان تهدید کرده‌اند ۴۰۰۰ نفر از کارگران اعتصاب کننده را اخراج خواهند کرد.
این اعتصاب در شرایطی روی می‌دهد که از یک سو طبقه کارگر و مردم زحمتکش و تهیدست با ضدانسانی‌ترین تهاجم به سطح زندگی و معیشتِ خود روبرو شده‌اند. به طوری که شرایط زندگی این مردم در تمام ۴۴ سال حاکمیت رژیم اسلامی هرگز تا این اندازه دشوار و فلاکت‌بار نبوده است. از سوی دیگر در تداوم انقلاب «ژینا»، خیابان‌های شهرهای ایران به میدان نبرد اراده زنان مبارز و جسوری که حجاب اجباری، این نماد بردگی خود را دور انداخته‌اند، تبدیل شده است.
در چنین شرایطی حمله رژیم به سطح معیشت کارگران و مردم تهیدست، تهدید به اخراج کارگران، بایستی پاسخ شایسته خود را دریافت کند. نباید اجازه داد که رژیم این تجاوز آشکار به زندگی و معیشت مردم از سر بگذراند و تداوم حاکمیت خود را به قیمت تشدید استثمار کارگران و ربودن نان سفره اکثریت مردم این کشور تامین کند. بدون شک پیروزی کارگران اعتصاب کننده در این نبرد راه را به سوی دستیابی به حقوق پایمال شده اکثریت مردم جامعه ایران هموار می‌کند.
اگر کارگران در این نبرد حیاتی به همبستگی طبقاتی، به آگاهی بر منافع امروز و فردای خود، به شناخت قدرت واقعی خود، به تشکل‌های صنفی و سیاسی خود، به رهبران معتبر و کارآمد خویش، به درس گرفتن از گذشته خود و از تجارب مبارزات جهانی این طبقه نیاز دارند، در عین حال برای پیروزی در این نبرد به همبستگی با مردمی که از دیکتاتوری و ستم، فساد و غارتگری این رژیم آسیب دیده‌اند و از آن بیزار هستند، خانواده‌های میلیون‌ها دختر دانش‌آموز که از حملات شیمیایی به مدارس دخترانه خشمگین هستند، مردم زحمتکش بلوچستان که قربانیان زیادی در جمعه‌های خونین زاهدان و خاش داده‌اند و اکنون فرزندانشان در فنوج به دست نیروهای انتظامی کشته می‌شوند و غیره نیز نیاز حیاتی دارند. بگذار روز بزرگ و تاریخی اول مه، جشن جهانی کارگران، به نماد این همبستگی تبدیل شود.
از کارگران و زحمتکشان، از مردم تحت ستم در کوردستان و در سراسر ایران، از دانشجویان و دانش‌آموزان و معلمان، از همه مردم مبارز که دل در گرو آزادی و عدالت دارند، می‌خواهیم در روز جهانی کارگر، در پشتیبانی از کارگران اعتصابی، بهرشکل ممکن و موثر و از جمله خودداری از رفتن به محل تحصیل و کسب و کار خود صحنه باشکوه دیگری از انقلاب ژینا را در پشتیبانی از کارگران حق‌طلب به نمایش بگذارند.
