طبق خبری که روز جمعه ١۳ بهمن‌ماه ۱۴۰۲، روی سایت‌ها پست شد؛ ۸۰۰ نفر از طریق پخش بیانیه‌ای تحت عنوان «فراآتلانتیک» خواهان قطع جنگ در غزه شدند. این بیانیه را شماری از کارکنان دولت آمریکا، اتحادیه اروپا و یازده دولت اروپایی از جمله بریتانیا، فرانسه و آلمان امضا کرده‌اند. آن‌ها نوشته‌اند که دولت‌های آن‌ها در معرض شراکت در«یکی از بدترین فجایع انسانی قرن حاضر» هستند. این بیانیه می‌گوید که اسرائیل در عملیات نظامی خود در غزه «هیچ حد و مرزی» از خود نشان نداده است، که این موضوع منجر به مرگ ده‌ها هزار غیرنظامی قابل پیشگیری شده است. جلوگیری عمدی از ارسال کمک‌ها غذایی و دارویی هزاران غیرنظامی را در معرض خطر گرسنگی و مرگ آهسته قرار داده است.
این بیانیه در شرایطی منتشر شده که دادگاه بین‌المللی لاهه از احتمال نسل‌کُشی در غزه صحبت به میان آورده است. این دادگاه، که به شکایت آفریقای جنوبی در متهم کردن دولت اسرائیل به نسل‌کُشی در غزه، تشکیل شده، از اسرائیل خواسته اقداماتی برای جلوگیری از نسل‌کُشی انجام داده و مانع ارسال کمک‌های فوری دارویی، غذایی و سایر کمک‌های انسانی به غزه نشود. گرچه حکم دادگاه الزام‌آور نیست، ولی به لحاظ سیاسی و در افکار عمومی ضربه سنگینی به حیثیت طبقه حاکمه اسرائیل، حکومت‌های آمریکا، آلمان، بریتانیا، فرانسه و بقیه دولی زده که حامی فعال اسرائیل بوده‌اند. در ضمن دولت الجزایر از شورای امنیت سازمان ملل خواسته تا حکم دادگاه لاهه را الزام‌آور کند. گرچه پیش‌بینی می‌شود که دولت آمریکا درخواست الجزایر جهت آتش‌بس در غزه را مثل دفعات قبل وتو کند، اما همین نیز ضربه دیگری به این دولت امپریالیستی خواهد زد.
بیانیه فراآتلانتیک در شرایطی منتشر شده که وزیر خارجه بریتانیا از ضرورت توقف جنگ در غزه صحبت کرده است. دیوید کامرون، وزیر خارجه بریتانیا طی اظهاراتی در جریان سفر روز پنج‌شنبه دوازدهم بهمن‌ماه خود به لبنان گفت که لندن ممکن است پس از اعلام آتش‌بس در غزه بدون این‌که منتظر نتیجه مذاکرات چند ساله اسرائیل و فلسطینی‌ها در مورد راه حل دو کشوری باشد، کشور فلسطین را به رسمیت بشناسد. کامرون در گفت‌وگو با «آسوشیتدپرس» گفت که تا زمانی که حماس در غزه حضور دارد، به رسمیت شناختن کشور فلسطین امکان پذیر نیست، اما ممکن است رسمیت هم‌زمان با مذاکرات اسرائیل با رهبران فلسطینی درمورد راه حل دوکشوری، به رسمیت شناختن دولت فلسطین توسط بریتانیا صورت گیرد. او افزود که به رسمیت شناختن کشور فلسطین ممکن است «چیزی باشد که ما به آن توجه کنیم زیرا این پیشروی به سوی یک راه حل واقع بینانه‌تر خواهد بود و کاری که ما باید انجام دهیم این است که به مردم فلسطین چشم‌اندازی برای آینده‌ای بهتر بدهیم، آینده‌ای که در آن کشوری برای خود داشته باشند» و افزود که این مسئله «برای صلح و امنیت طولانی مدت در منطقه بسیار حیاتی است». وزیر خارجه بریتانیا در ادامه گفت که اولین گام برای به رسمیت شناختن فلسطین باید «توقف جنگ» در غزه باشد که در نهایت منجر به «آتش‌بس مستمر و پایدار» خواهد شد.
این بیانیه هم‌چنین در زمانی منتشر شده که فشار عمومی و اعتراضات در داخل اسرائیل و عدم موفقیت قابل انتظار ارتش آن، علی‌رغم نسل‌کُشی در غزه، در میان هیئت حاکمه اسرائیل و کابینه جنگی آن شکاف انداخته است.
در نهایت باید گفت که افکار عمومی و وجدان بیدار جهان، که در مخالفت‌های کارگران، جنبش ضدجنگ علیه نسل‌کُشی ارتش اسرائیل در جنگ غزه نمایان شده، موجبات عقب‌نشینی‌های آشکار دول حامی جنایات اسرائیل را فراهم کرده است. همین وجدان‌های بیدار سبب شده تا بر تعداد مخالفین نسل‌کُشی اسرائیل در غزه افزوده شوند. مخالفت تاثیر گذار ۸۰۰ نفر از مقامات و کارکنان دول حامی اسرائیل با تجاوز به غزه در این چهارچوب قابل درک است.
جنبش ضدجنگ، که لازم است گسترده‌تر و تقویت شود، این ظرفیت را دارد که ارتش تا دندان مسلح شده اسرائیل و کابینه راست افراطی آن‌را در جنگ علیه فلسطینی‌ها با ناکامی مواجه کند. ایجاد آتش‌بس دائمی در غزه و ارسال فوری کمک‌های غذایی و دارویی کافی برای مردم مقاوم آن باریکه می‌تواند نتیجه موفقیت کوتاه مدت مذکور باشد.
