اعلامیه مشترک سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر) و حزب کمونیست ایران
حکم اعدام چهار زندانی سیاسی به نام‌های محسن مظلوم، محمد(هژیر) فرامرزی، وفا آذربار و پژمان فاتحی، از فعالین “حزب کومه‌له کردستان ایران” پس از نوزده ماه دستگیری؛ بدون داشتن وکیل مدافع تعیین شده از سوی متهم که بتواند به پرونده دسترسی داشته و از دلایل و اتهام‌های وارد شده به موکل خودمطلع شود و حتی یک بار باموکل خود تماس و گفتگو داشته باشد؛ بدون محاکمه در دادگاه‌ها علنی با حضور وکلای مدافع، خبرنگاران و مطبوعات آزاد؛ بدون آن که متهمین بتوانند از اعترافاتی که طبق روال همیشگی جمهوری اسلامی زیر شکنجه و فریب از اسراء در بند گرفته می‌شود، از خود دفاع کنند، دیروز پس از اولین و آخرین ملاقات و وداع با خانواده‌یشان در طی نوزده ماه گذشته، به زندان قزلحصار یا یکی از جایگاه‌های آدم کشی جمهوری اسلامی منتقل شده و امروز صبح به چوبه‌های دار سپرده شدند.
واقعیت این است که احساس ترس از سرنگونی و فروپاشی، سراپای حکومت اسلامی را فراگرفته است. جامعه به صورت تمام عیار و کامل علیه استبداد بیرحم و فاشیسم دینی شوریده است. برای مقابله با این شورش توده‌ای استبداد ستیز، ولی فقیه حکومت اسلامی می گوید “خدای دهه شصت، خدای امروز هم هست”، اما فراموش می‌کند که مردم امروز ایران، مردم دهۀ شصت نیستند. این حقیقت عریان در خیابان‌ها، در کوی و برزن، در مدارس و دانشگاه‌ها، در ادارات و کارخانه‌ها، در شهر و روستا و در فکر و ذهن تک تک ایرانیان مشاهده می‌شود. این واقعیت آشکار، حاکمان خونریز را به وحشت انداخته است. حاکمان فاشیست که از حرکت استوار و سهمگین جنگل پرشمار مردم سراسیمه شده و ترس مرگ به جانشان افتاده، راه چاره را برپاکردن چوبه‌های دار دیده‌اند. آنها که جنایات خونبار دهه شصت و تابستان شصت و هفت را سازماندهی کرده‌اند، باز همان راه را در پیش گرفته‌اند. ۸۰۰ اعدام در سال میلادی گذشته و ۹۰ اعدام در یک ماه گذشته آخرین بیلان جنایات حکومت اسلامی است.
حکومت فاشیستی جمهوری اسلامی برای راضی نگهداشتن هواداران و پایه حمایتی خود، برای تثبیت خود در برابر اپوزیسیون درونی که به آنها پشت کرده است و برای مرعوب ساختن مردم به پاخاسته از همه ابزارهای سرکوب استفاده می‌کند. تشدید فشار بر زندانیان سیاسی، زیر فشار شدید قرار دادن تمامی افراد خانواده‌های زندانی، صدور احکام اعدام بر پایه اعتراف گیری‌های جنایتکارانه از دستگیرشدگان در دادگاه‌های فرمایشی بدون حضور وکیل، اجرای احکام اعدام بدون طی شدن مراحل قانونی حتی بر پایه قوانین حقوقی خود رژیم اسلامی، ویران سازی سنگ قبر جانباختگان، بیکار کردن، اخراج و تشدید فشارهای روانی بر خانواده‌های دادخواه، از شیوه‌هایی است که این رژیم برای سرپانگهداشتن خود به کار گرفته است. این شیوه‌ها در مورد زندانیان سیاسی همچون کامبیز خروت، ابراهیم نارویی، منصور دهمرده، شعیب میربلوچ زهی ریگی (زندانیان بلوچ)، منوچهر مهمان‌نواز، مجاهد (عباس) کورکور، رضا رسایی، انور خضری، کامران شیخه، خسرو بشارت، فرشید حسن زهی، معین خنافره، علی مجدم، حبیب ادریس، سیدعدنان غبیشاوی، سالم آلبوشوکه، محمدرضا مقدم، محمدجواد وفائی ثانی، جمشید شارمهد، سیدمالک موسوی، عباس دریس و ادهم نارویی به کار گرفته شده است.
سیاست چوبه‌های دار با خشم و نفرت مردم روبرو شده است. مردم نه تنها لباس ترس از تن بدر کرده‌اند بلکه لباس رزم پوشیده‌اند. کاوه‌های امروز ایران، شیرزنان زندانی سیاسی هستند. ۶۱ زندانی سیاسی بند زنان زندان اوین شجاعانه پرچم اعتراض برافراشته‌اند و ۳۷ زن زندانی سیاسی از بند رسته به آنها پیوستند. این فریاد رسای اعتراض در میان فعالان صنفی معلمان، کارگران، بازنشستگان، هنرمندان، خانواده‌های زندانیان سیاسی، دادخواهان و تبعیدیان ایرانی در سراسر جهان با گوش‌های باز شنیده شده و مورد حمایت و پشتیبانی قرار گرفته است. جنبش مبارزه علیه اعدام تنها مبارزه‌ای برای جلوگیری از اعدام زندانیان سیاسی نیست. این اعتراض رسا، مبارزه‌ای است برای ممنوعیت هر نوع شکنجه تحت هر عنوان و لغو مجازات اعدام در ایران امروز و فردا. اعدام، مجازاتی است غیرانسانی چه برای زندانیان سیاسی و چه برای زندانیان آسیب‌های اجتماعی. از این رو مبارزات کنونی علیه اعدام‌های جنایتکارانه حاکمان جمهوری اسلامی را باید به مبارزه‌ای برنامه‌ای برای لغو مجازات اعدام تبدیل کرد. در فردای انقلاب ایران هیچ‌کس و مطلقا هیچ‌کس و حتی جنایتکاران جمهوری اسلامی نباید به مجازات اعدام محکوم شوند. این سند برتری اخلاقی مردم ایران در انقلاب آتی‌شان است. به این دوران انتقام و خونریزی باید پایان داده شود. مجازات جانیان و جنایتکاران در دادگاه های مستقل باید با استفاده از احکامی به غیر از مجازات اعدام صورت گیرد.
توده گیر کردن مبارزه برای “ممنوعیت هر نوع شکنجه تحت هر عنوان” و “لغو مجازات اعدام” یکی از وظایفی است که امروز باید با قدرت و جدیت تمام سازمان داده شود. پرچم پرافتخاری را که ۶۱ زندانی سیاسی زن زندان اوین برافراشته اند ، باید به پرچم مبارزاتی تمامی بخش های جامعه تبدیل کرد. از این رو تلاش برای همگانی کردن مبارزه برای لغو مجازات اعدام تلاشی است برای متحد کردن دادخواهان دهه های خونبار گذشته چه در سلطنت پهلوی و چه در سلطنت ولائی با خانواده های زندانیان سیاسی و زندانیان آسیب های اجتماعی. این مبارزه همچنین تلاشی است برای همراه کردن جنبش های دانشجویی، کارگری و بازنشستگان با این خانواده های عزیز از دست داده و یا زجر کشیده. باید شعارهای “زندانی سیاسی آزاد باید گردد” و «مجازات اعدام ملغا باید گردد” را به شعارهای درخواستی و روز همه جنبش های اجتماعی ایران تبدیل کرد. تلاش کنیم این شعارها جزو شعارهای محوری اتحاد و همگرائی همه جنبش های اجتماعی برای پیشروی تبدیل گردند و راه آینده را روشن تر و شفاف تر نمایند.
ما از اعتصاب عمومی فردا سه شنبه دهم بهمن ماه از که از سوی سازمانهای مدنی و حقوق بشری کردستان در اعتراض به این اعدام های جنایتکارانه فراخوان داده شده است، پشتیبانی می کنیم و از همه مردم کردستان و سراسر ایران می خواهیم که فعالانه به این اعتصاب بپیوندند و با این حرکت خود صدای دادخواهی مردم ایران را به گوش جهانیان برسانند و همزمان پیام قاطعانه روشنی به جمهوری اسلامی بدهند که این مردم بیش از این به رژیم اجازه نخواهند داد که این چنین بدون پروا به جان عزیزان در بندشان تعرض کند.
ما به خانواده های این جانباختگان صمیمانه تسلیت می گوپیم و دراندوه جانکاه این چهار جوان که جان شان توسط جنایتکاران جمهوری اسلامی گرفته شد، با آنها همراه هستیم . ما از همه ایرانیان آزاده تقاضا داریم که این خانواده های عزیز از دست داده را در این شرایط دردناک تنها نگذارند.
ما از همه ایرانیان آزاده در سراسر جهان تقاضا داریم با سازماندهی آکسیون های اعتراضی در شهرهای مختلف جهان، فشار افکارعمومی جهانی علیه حاکمان جمهوری اسلامی را برای جلوگیری از اعدام دیگر زندانیان سیاسی که برایشان احکام اعدام صادر شده افزایش دهند.
ما همچنین از همه اقدامات و ابتکارات زندانیان سیاسی زن، خانواده های قربانیان اعدام های بیشمار دوران حاکمیت جمهوری اسلامی، خانواده های زندانیان محکوم به اعدام و ابتکارات همه نیروهای چپ، دمکرات و مترقی در مبارزه مشترک برای توقف اعدام های ددمنشانه کنونی و لغو مجازات ضدانسانی اعدام حمایت می کنیم. این مبارزه ای است برای برتری اخلاقی جنبش مردمی ژینا در مقابله با حاکمیت فاشیستی جمهوری اسلامی و برای ایران فردای بدون شکنجه و بدون مجازات اعدام.
سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی
پیروز باد انقلاب مردم ایران
زنده باد آزادی، دمکراسی و سوسیالیسم
حزب کمونیست ایران
سازمان کارگران انقلابی ایران(راه کارگر)
دوشنبه ۹ بهمن ۱۴۰۲ برابر با ۲۹ ژانويه ۲۰۲۴
