خبرگزاری‌ها روز چهارشنبه بیست‌و‌ششم دیماه ۱۴۰۳ گزارش دادند که نمایندگان اسرائیل و حماس (باضافه نمایندگان آمریکا، مصر و قطر) به توافق جهت آتش‌بسی ۶ هفته‌ای در غزه رسیده‌اند که امید تمدید آن وجود دارد. توافقنامه مذکور روز جمعه هفدهم ژانویه رسماً امضا و قرار است از یکشنبه نوزدهم ژانویه، یک روز قبل از تحلیف ترامپ، اجرایی شود. فلسطینی‌ها و توده ناراضی از جنگ غزه در اسرائیل با شادی، هلهله و پایکوبی با این خبر روبرو شدند. گذشته از دولت‌های درگیر دبیرکل سازمان ملل، دبیر اجرایی سازمان جهانی غذا و مدیر کل کمیته بین‌المللی صلیب سرخ با احتیاط، ولی با خوشحالی از آن استقبال کردند. آن‌ها خواستار باز شدن راه‌ها جهت رساندن انواع کمک‌ها به دو میلیون انسانی شدند که ارتش و هیئت حاکمه اسرائیل قصد نابودی آن‌ها از طریق تحمیل بی‌آبی، بی‌غذایی و بی‌دارویی را داشتند. خامنه‌ای و فرمانده سپاه پاسداران، که نیروهای نیابتی آن‌ها در ۱۵ ماه گذشته متحمل شکست‌های ویرانگر شده بودند، با تحریف آشکار توافق بین حماس و اسرائیل را پیروزی حماس خوانده و دوباره خود را مورد ریشخند عموم قرار دادند.
به موجب توافق جدید قرار است در شش هفته نخست مبادله تعدادی از زندانیان در اسارت حماس در بطن آتش‌بس میان دو طرف عملی گردد. در ازای آزادی هر فرد اسیر اسرائیلی، ۳۰ زندانی فلسطینی آزاد خواهند شد. حماس ظرف ۴۲ روز ۳۳ زندانی را آزاد خواهد کرد و در ازای آزادی هر زنِ سرباز اسرائیلی ۵۰ اسیر فلسطینی آزاد خواهند شد. حماس ابتدا زن‌ها و افراد جوان زیر ۱۹ سال را آزاد خواهد کرد. در مقابل ۱۶۵۰ فلسطینی از سوی اسرائیل آزاد خواهند شد. مقرر است روزانه ۶۰۰ کامیون حامل کمک‌های بشردوستانه وارد نوار غزه شود. طبق توافق حاصله روز یکشنبه ارتش اسرائیل به تدریج از محورهای نتساریم و فیلادلفی عقب خواهد نشست. هم‌چنین از روز بیست‌ودوم ژانویه ۲۰۲۵ بازگشت ساکنان شمال غزه به مناطق‌شان آغاز خواهد شد.
با این توافق جنگ ۱۵ ماهه کنونی و نسل‌کشی دولت اسرائیل علیه مردم فلسطین که با حمله حماس آغاز شد و در آن نزدیک به ۱۲۰۰ تن از مردم بی‌دفاع ساکن در شهرکهای مرزی اسرائیل و نیروهای اسرائیلی کشته شدند و ۲۳۰ تن سرباز و غیر نظامی را به اسارت گرفته شدند، متوقف خواهد شد.
حقایق پشت پرده این رویداد هنوز آشکار نشده‌اند، اما شواهد بسیاری وجود دارد که دولت ناتانیاهوا عمداً راه را برای چنین حمله باز نگه داشته بود، تا با دست‌آویز قرار دادن آن سیاست‌های تجاوزکارانه خود علیه مردم فلسطین به پیش ببرد. نتیجه عملی حمله حماس و سیاست انتقام‌گیری اسرائیل از هر دو سو برای مردم فلسطین در غزه و حتی در ساحل غربی رود اردن، مرگبار و ویران کننده بود.
طی ۱۵ ماه گذشته ارتش ضدبشری رژیم نژادپرست اسرائیل به قول وزارت بهداشت غزه تا نهم ژانویه بیش ۴۶ هزار و بنا به محاسبات دقیق نشریه بهداشتی و معتبر لانست،حدود ۶۴ هزار فلسطینی یا با شلیک سربازان، بمباران و توپباران ارتش اسرائیل جانباخته‌اند و یا به خاطر امراض قابل علاج، قحطی تحمیل شده و محرومیت از دارو و مراقبت‌های پزشکی جانباخته‌اند. دو سوم این جانباختگان زن و کودک بوده‌اند. جانباختگان طبق یک طرح نژادپرستانه توسط تک‌تیراندازان و یا با حمله تانک‌ها و بمباران‌های دقیق و حساب شده اسرائیل به مردم بی‌دفاع در خانه‌هایشان در مدارس در کمپ‌های پناهندگان، در بیمارستان‌ها جانشان را از دست داده‌اند. بیش از ده هزار پیکر هم زیر آوارها مانده‌اند که نیروهای مسلح اجازه نزدیک شدن نیروهای کمکی به ویرانه‌ها را نداده‌اند.حدود ۱۵۰ خبرنگار و روزنامه‌نگار و فعال رسانه‌ای هم در غزه در حملات اسرائیل کشته شدند. علاوه بر این، تقریباً سراسر منطقه غزه و همه شهرهای آن، تخریب و ویران شدند. ارتش اسرائیل حتی بعد از اعلام توافق هم به کشتار باقی‌مانده ساکنان غزه با شدت بیشتری ادامه داده است.
در این شکی نیست که آتش‌بس موقت کنونی موجب خوشحالی است. اما واقعیت این است که حماس از سر استیصال و دولت اسرائیل تحت فشارهای بین‌المللی این آتش‌بس را پذیرفته‌اند. نه فلسطینی‌ها و نه نیروهای ضد نسل‌کشی اسرائیل در غزه نماینده واقعی در مذاکرات داشتند. برای مثال آن‌که از همان ابتدا تلاش کرد افتخار آتش‌بس را به نام خود رقم بزند جو بایدن بود. تمام نسل‌کشی و ویرانی‌ها در غزه با کمک مستقیم هیئت حاکمه آمریکا و اعضای کابینه و شخص بایدن عملی شد. به همین جهت توده مردم و رسانه‌های اپوزیسیون به او نام “جو نسل‌کش” دادند. ارتش و کابینه اسرائیل تصمیم دارند تا روز یکشنبه به نسل‌کشی در غزه ادامه دهند. آن‌ها از هم اکنون زمینه بهانه‌جویی‌های بسیاری برای کشتارهای بعدی را فراهم کرده‌اند. وزیر امنیت اسرائیل، که از راست‌ترین‌هاست، با توافقنامه آتش‌بس مخالفت نموده و تهدید به استعفا کرد. نوشته‌اند که اگر او استعفا دهد کابینه سقوط خواهد کرد.
ناپایدار بودن آتش‌بس و از سرگیری حملات اسرائیل منتفی نیست. اما باید کاری کرد که هیچ‌کدام از دو طرف قادر به از سرگیری جنگ نشوند. فقط نیرومند کردن جنبش ضدجنگ کنونی می‌تواند از پس این مهم بر آید.
