نهاد «دفتر طرح‌های ملی»، یک هفته مانده به پایان دومین سال خیزش انقلابی “زن، زندگی، آزادی” یک ارزیابی دولتی منتشر کرده تحت عنوان «موج چهارم پیمایش ملی ارزش‌ها و نگرش‌های ایرانیان». این پیمایش یا باصطلاح نظر سنجی که قطعا از هفت خوان سانسور گذشته است، در روز یکشنبه ۱۸ شهریورماه انتشار یافته است. این نظر سنجی از قرار حاصل پرس و جوئی است که از بیش از ١٥ هزار نفر، به عنوان نمونه‌گیری، به عمل آمده است. طبعا اینها کسانی بوده‌اند که خط قرمزها را رعایت کرده و بیگدار به آب نزده‌اند. اما در جواب‌ها خواهی و نخواهی به بعضی واقعیات اشاره شده است.
در بخش «مسائل و آسیب‌های اجتماعی» این نظر سنجی، مهمترین مخاطره زیست‌محیطی کشور در آینده نزدیک، در امان نبودن مال و اموال مردم در جامعه، فقدانِ احساس امنیت در سطح شهر و بطور کلی ناامن بودن ایران عنوان شده است. به طور مشخصتر پرسش شوندگان به ترتیب نسبت به تورم افسار گسیخته و گرانی، بیکاری، اعتیاد، مسئله حجاب، مسئله ازدواج جوانان، کم‌آبی، آلودگی هوا، گرد و خاک و ریزگردها و سرانجام فساد اداری و اقتصادی حدود ۹۲ درصد پرسش شوندگان عدم رضایت خود را از وضع موجود بیان نموده‌اند. در این نظر سنجی ادعا شده که گویا اکثریتی گفته‌اند که باید از طریق اصلاحات اوضاع را بهتر کرد؛ عده کمتری رضایت خود از اوضاع را بیان کرده‌اند. در میان ناراضیان زنان و در میان استان‌ها آذربایجان غربی و کوردستان در صف مقدم قرار داشته‌اند.
علیرغم واقعیاتی که در این نظر سنجی وجود دارد، کارشناسان در طیف اصلاح طلبان حکومتی با ارزیابی داده‌ها طبق معمول شروع به مغلطه‌کاری نموده و نتیجه گرفته‌اند که گویا اکثر مردم أساس نظام را قبول داشته و فقط خواهان ایجاد اصلاحاتی در امور هستند. گوئی این افراد نتایج نمایش انتخابات مهندسی شده اخیر را ندیده‌اند. این در حالی است که وضع چنان خراب است که حتی مهندسان نمایش انتخاباتی نتوانستند نشان دهند که اکثر مردم گویا أساس نظام را قبول دارند.
طبق گزارش خبرگزاری رویترز قبل از انتخابات اخیر ریاست جمهوری موسسات نظر سنجی به مقامات و در راس آنها خامنه‌ای گزارش دادند که در انتخابات چهاردهمین رئیس جمهور تنها ۱۳ درصد از شهروندان به پای صندوق‌های رای خواهند آمد. گذشته از گزارش رویترز ملاک‌های واقعی‌تری برای سنجش میزان اعتراض مردم به وضع موجود در دسترس می‌باشد و آن خیزش‌های سالهای اخیر است. نظر سنجی واقعی در سال ۱۳۸۸، دیماه ۱۳۹۶، آبان ۱۳۹۸ و بویژه در خیزش انقلابی ژینا انجام گرفتند. در این مقاطع مردم در مقیاس توده‌ای و چندین ملیونی نفرت خود را از رژیم جمهوری اسلامی ابراز نمودند.
شهروندان ایران عامل اصلی مصائب گریبان‌گیرشان را جمهوری اسلامی و راس آن یعنی خامنه‌ای، به عنوان ولی فقیه میدانند. این امر به وضوح در شعارهای خیزش انقلابی ژینا نمایان بود. شهروندان قبل از هر چیز با شعار “زن، زندگی، آزادی” کلیت این رژیم زن ستیز، مرگ آفرین و مستبد را مورد تهاجمات توده ای خود قرار دادند.
نظر سنجی یاد شده در یک هفته مانده به دو ساله شدن خیزش انقلابی ژینا با این هدف پخش گردیده که شاید مردم خشمگین، در حال انفجار و متنفر از جمهوری اسلامی را به ایجاد تغییر و اصلاح در درون نظام امیدوار سازند. اعتراف پزشکیان به اوضاع خراب، برای نخستین بار در صدا و سیما نیز به همین منظور انجام گرفته است. این ترفند‌ها در شرایطی زده شده‌اند که جنبش‌های آزادیخواهانه و مدنی مردم در کنار حرکت‌های اعتراضی زمین زیر پای حاکمیت را داغ کرده است. رژیمِ جمهوری اسلامی که در سراشیبی سقوط قرار گرفته است، خوب میداند که ابزار اصلی حفظ رژیم نه اعتراف به اوضاع فاجعه آمیز، بلکه تشدید سرکوب است. اما بدلیل ریخته شدن ترس مردم در جامعه سیاست ارعاب و سرکوب کارائی سابق را ندارد و عمر رژیم اسلامی در ایران به شمارش افتاده است.
