در آستانه سالروز قتل حکومتی ژینا و سالگرد جنبش باشکوه «ژن، ژیان، ئازادی»، حاکمیت با شیوه‌های گوناگون در پی انتقام‌گیری از دلسوزترین افراد و گروه‌های جامعه است. تأیید دوباره حکم اعدام شریفه محمدی، فعال کارگری و مدافع حقوق زنان، یکی از بی‌رحمانه‌ترین جلوه‌های این انتقام‌گیری کور و بی‌سرانجام است.
این حکم علیه زنی دلسوز و فعالی متعهد در شرایطی از سوی دیوان عالی کشور تأیید شده که روند قانونی و حقوقی پرونده ایشان به‌درستی طی نشده است. «قاضی پدر» با لجاجت و بدون رعایت اصول دادرسی عادلانه، حکم اعدام صادر کرد و «قاضی پسر» نیز در همان مسیر سیاسی و غیرقضایی، حکم پیشین را تأیید و نام تمام این نمایش را «اعاده دادرسی» گذاشته‌اند. آنچه در این روند غایب بوده است، «داد»، «دادوری» و دادرسی عادلانه است.
تأیید حکم اعدام شریفه محمدی بار دیگر فقدان استقلال قوه‌ی قضاییه و نبود عدالت در این دستگاه را عریان می‌سازد و نشان می‌دهد که این حکم نه صرفاً محصول التزام به قوانین ناقص و متناقض جمهوری اسلامی، بلکه ادامه‌ی سیاست‌های سرکوبگرانه و بازتاب مستقیم نگرش سیاسی-امنیتی حکومت نسبت به هرگونه فعالیت مدنی است.
صدور حکم ناانسانی اعدام شریفه محمدی را باید در چارچوب سیاست سرکوب گسترده‌تری دید که رژیم در آستانه‌ی سالگرد خیزش ژینا به آن دامن زده است: احکام خردگریز و غیرانسانی اخراج و زندان علیه معلمان در کوردستان و کرج، احضار گسترده‌ی بازنشستگان در گیلان، تسریع در اجرای احکام اعدام در زندان‌ها، افزایش فشار بر زندانیان، بازداشت بی‌رویه‌ی افراد با متهم نمودن آنان به همکاری با اسرائیل و وخیم‌تر کردن وضعیت زندان‌ها، همگی بخشی از این هجمه علیه جامعه است. با این‌همه، زنان امروز در صف نخست مقاومت برای زندگی آزاد و عادلانه ایستاده‌اند. صدور دسته‌جمعی احکام اعدام برای زنانی چون شریفه محمدی، پخشان عزیزی و وریشه مرادی نه‌تنها اراده‌ی زنان و مردان این سرزمین را در مسیر آزادی و عدالت متزلزل نخواهد کرد، بلکه عزم آنان را استوارتر می‌سازد.
شریفه محمدی، به‌عنوان زنی بااراده، دلسوز و متعهد، الهام‌بخش هزاران زن و مرد جوانی است که به تباهی و سیاهی تن نداده‌اند و برای آبادانی، رفاه، شادی و عدالت مبارزه می‌کنند. او را آزاد کنید؛ شریفه یکی از نمادهای خواست جمعی و سراسری مردم این سرزمین برای زندگی انسانی‌تر و اخلاقی‌تر است. حکم اعدام او توهینی آشکار به این اراده جمعی است.
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران قاطعانه اعتراض خود را به این حکم ظالمانه اعلام کرده و خواستار لغو فوری حکم اعدام شریفه محمدی، پخشان عزیزی، و وریشه مرادی و تمامی دیگر زندانیان سیاسی و غیرسیاسی است. این شورا تأکید می‌کند که اعدام، در هر شرایطی و علیه هر انسانی، چه زندانی سیاسی و چه غیرسیاسی، عملی ضدانسانی و غیرقابل توجیه است. این شورا با اعلام همبستگی کامل با همه‌ی مبارزانی که برای آزادی و آبادانی این سرزمین تلاش می‌کنند، یادآوری می کند که قدرت حاکم با ارعاب و انتقام کور قادر نخواهد بود اراده‌ی میلیون‌ها زن و مرد آزادی‌خواه را درهم بشکند.
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران
هجدهم شهریورماه ۱۴۰۴
