کوردستان انقلابی خار در چشم جمهوری اسلامی

به گزارش خبرگزاری حکومتیِ ایسنا، علی فدوی، جانشین فرمانده کل سپاه پاسداران، روز یکشنبه سیزدهم آبان‌ماه در دانشگاه صنعتی‌شریف به مناسبت سالگرد اشغال سفارت آمریکا توسط دانشجویان مرتجع خط امام سخنانی ایراد کرد. تمام سخنان این سپاهی طبق معمول تحریف واقعیات آشکار بود. او در قسمتی از سخنانش ادعا کرد که اشغال سفارت یک پیروزی بوده و آمریکا که نتوانسته است در مقابل آن عکس‌العمل مستقیم داشته باشد، از طریق به ادعای او عوامل مسلحش در کوردستان حملات علیه جمهوری اسلامی را آغاز کرده است. او ناشیانه شروع این حمله جعلی آمریکا به جمهوری اسلامی از طریق کوردستان را ۲۴ بهمن ۱۳۵۸ ذکر کرده است. اما تاریخ واقعی رویدادهای کوردستان پس از سقوط رژیم شاه آن‌قدر روشن و شفاف هستند و چنان مدون شده‌اند، که جایی برای یاوه‌گویی‌های امثال این سپاهی مرتجع باقی نمی‌گذارد.
تاریخ واقعی به ما می‌گوید: از کوردستان به رژیم تازه به قدرت رسیده حمله نشد، بل‌که برعکس این رژیم جمهوری اسلامی بود، که از طریق عوامل محلی خود و به کمک آخرین بازمانده‌های رژیم شاه در پادگان‌های سنندج و مهاباد به قتل عام مردمی پرداخت که شعارهای دوره انقلاب ضدنظام پادشاهی را پیگیری می‌کردند و آن‌گونه که هدف انقلاب آن‌ها بود، آزادی و امنیت و زندگی بهتری را می‌خواستند. مردم کوردستان در شرایطی که در نتیجه انقلاب ۱۳۵۷ بوجود آمده بود، دست‌اندرکار سازمان دادن ارگا‌‌ن‌های محلی خود برای اداره امورشان و برای تحقق خواسته‌هایشان بودند، که با یورش وحشیانه رژیم جدید روبرو شدند. در مقابل چنین یورشی بود که مردم کوردستان برای دفاع از دست‌آوردهای‌شان و برای دفاع از حرمت و کرامت خود، برای دفاع از موجودیت خود، دست به اسلحه بردند. مگر کسی نوروز خونین سنندج و جنایت‌های پادگان این شهر را که جمهوری اسلامی از رژیم شاه به ارث برده بود، فراموش کرده است؟ مگر کسی اعدام‌های دسته جمعی خلخالی جلاد را در شهرهای کوردستان فراموش کرده است، تاوان جان‌هایی که این‌چنین بوسیله خلخالی که مستقیماً از سوی خمینی مامور شده بود، درو شدند چه بود جز این‌که، دوش به دوش مردم مبارز در سراسر ایران اقدام به خلع سلاح نیروهای سرکوبگر رژیم شاه کرده بودند، جز این‌که به سازمان‌دهی نهادهای قدرت مردم از پایین پرداخته بودند. جز این‌که مردم را در شوراهای محلات، کارگران، زنان، دهقانان فقیر و کارگران روستا، سازماندهی می‌کردند. جز این‌که، محیط دمکراتیکی در کوردستان بوجود آورده بودند که دسته دسته جوانان از شهرهای مختلف ایران برای درس گرفتن از تجربیات مبارزاتی مردم کوردستان به این منطقه می‌آمدند و نفسی به آزادی می‌کشیدند. دقیقاً رژیم تازه به قدرت رسیده چنین فضایی را تحمل نمی‌کرد و می‌ترسید که الگویی برای سایر نقاط ایران بشود.
این جمهوری اسلامی بود که از همان فردای سقوط رژیم شاه به کمک تشکل‌هایی چون “مکتب قرآن‌” و برپا کردن شوراهای عشایری و مسلح کردن آن‌ها در تدارک مقابله مسلحانه با مردم رها شده از استبداد ستم شاهی بود. در آن روزها برعکس ادعای فدوی پاسدار، این امپریالیسم آمریکا بود که در ادامه کنفرانس گوادلوپ، در یک سازش پنهانی با سران حرکت اسلامی و با رایزنی ژنرال هایزر فرستاده مخصوص جیمی کارتر رئیس‌جمهور وقت آمریکا، به طرزی شتاب‌زده ارتش ضدمردمی شاهنشاهی، ساواک، پلیس و دستگاه بوروکراسی را تحویل جمهوری اسلامی داد تا نیروهای انقلابی و مخالفین حکومت جدید را سرکوب کنند. رژیم جدید قبل از حمله به کوردستان با فتوای خمینی، حمله به زنان و دانشجویان و مردم حق‌طلب در خوزستان و ترکمن صحرا و کارگران در اصفهان و بندرانزلی را آغاز کرده بودند.
کسی فرمان جهاد خمینی علیه مردم کوردستان را فراموش نکرده است که ظهر روز ۲۸ مرداد ۱۳۵۸ از رادیو تهران پخش شد. فتوایی که در آن برای تحریک هوادارانش، آگاهانه به دروغ گفته بود که کمونیست‌ها در کوردستان زن‌های مسلمان را اسیر کرده و به مسجد جامع برده و خرمن‌های کشاورزان را آتش زده‌اند و لاطائلات دیگری از این قبیل.
مردم انقلابی کوردستان در مقابل چنین تبلیغاتی و چنین فتوایی بود که دست به اسلحه بردند و در مدت کمتر از ۳ ماه نیروهای مهاجم را وادار به قبول آتش‌بس نمودند. پس از آن نیز با تشکیل هیئت نمایندگی خلق کورد، نه راه ادامه جنگ بل‌که راه مذاکره و گفتگو را در پیش گرفتند. در این گفتگوها نمایندگان مردم کوردستان خواستار حقوق اولیه و دمکراتیک خود بودند، از نظر کومه‌له در هیئت نمایندگی خلق کورد، تامین این حقوق می‌بایستی یکی از نتایج اولیه و بلافاصله پس از سقوط رژیم شاه می‌بود. اما هدف جمهوری اسلامی رسیدن به توافق عادلانه و مسالمت‌آمیز نبود، بل‌که از مذاکره برای تجدید قوا وتدارک حمله مجدد و نیز تفرقه‌اندازی در میان نیروهای کوردستان استفاده کرد و برای بار دوم از چند محور حمله به کوردستان را آغاز کرد. 

آن‌چه‌که به اختصار به آن اشاره شد روشن می‌سازد که یک سپاهی بی‌سواد و جانی نظیر فدوی چگونه تاریخ را تحریف می‌کند تا جنایات جمهوری اسلامی در کوردستان را توجیه کرده باشد. کوردستان انقلابی در طول مقاومتی ۴۵ ساله، هرگز با سیاست‌ها و منافع دولت آمریکا در ایران و در کوردستان همسویی نداشته است. کوردستان انقلابی امروز آغازگر خیزش رهایی‌بخش “ژینا” است. خیزشی که می‌رود در کنار مردم هم‌سرنوشت در سراسر ایران، با سرنگونی انقلابی حکومت جمهوری اسلامی، به اهداف تحقق نیافته و پایمال شده انقلاب ۱۳۵۷ دست یابد.