
ضایعه مرگ مظفر عزیزمان را به همسر، فرزندان، رفقایش و مردم آزادیخواه و برابری طلب شهر سنندج و جنبش کارگری ایران تسلیت میگوییم.
مظفر عزیز با شنیدن خبر مرگ نابهنگامت شوکه شدیم گویا طنین صدایی از آن طرف تلفن که مظفر ایست قلبی کرد و درگذشت را در خواب میدیدیم بعد از چند لحظه به خود آمدیم که ناباورانه رفیق پرشور و با مسئولیت ما را از دست دادیم. در غم از دست دادنت چند روزی است بیقرار و ناآرامیم.
مظفر صالحی نیا فعال کارگری را سالهای سال است میشناسیم او هرگز ، هرگز از انجام وظایفش عدول نکرد و در تمام دوران مبارزاتیاش فعالانه در عرصههای مختلف حضور داشت. مظفر الگویی از انسانهای آزادیخواه و برابری طلبی بود که تعهد و انسانیت را به واقع معنا میکرد او شخصیتی شناخته شده و محبوب و فعال خستگی ناپذیری بود که در هر شرایطی با رویی گشاده بدون هیچ عذر و بهانه ای فعالیتش را به عنوان انجام وظیفه تعریف میکرد. مظفر را مردم نیک میشناختند، او انسانی معتبر و مردمی بود که خلاء وجودش به عنوان انسان شریف و فعال کارگری ضایعهای سنگین به ویژه در چنین شرایطی که جنبش به وجود چنین مبارزانی نیاز مبرم دارد کاملاً محسوس و آواری سنگین بر جنبش مبارزاتی مردم و جنبش کارگری ایران میباشد.
مظفر رفیق عزیزمان هرگز از یاد و خاطرمان نخواهی رفت و عدم حضورت مسئولیت تک تک ما را بیش از پیش بیشتر و سنگینتر خواهد کرد.
یاد مظفر عزیزمان گرامی!
ناهید خداجو
نسرین جوادی
زندان اوین-بند زنان
۱۴۰۳/۳/۱۵