در بحبوحه تشدید اقدامات وحشیانه سران، دستگاه‌ها و عوامل سرکوبگرِ جمهوری اسلامی علیه جنبش‌های مبارزاتی و اجتماعی و بویژه جنبش زنان و علیه تحمیل حجاب اجباری، هانا کامکار و مهدیه محمدخانی، دو خواننده محبوب، در روزهای اخیر با پوشش اختیاری به اجرای برنامه پرداختند. بسیاری از هنرمندان از همان روزهای شروع خیزش انقلابی ژینا با جوانان و مردم به پاخاسته همراهی و همنوایی کردند. در این میان هنرمندان و چهره‌های سینمایی زن با حضور با پوشش آزاد در مجامع عمومی و بر سر مزار جانباختگان انقلاب درخشیدند. از آنجا که جامعه هنریِ مبارز و مقاوم از وسعت زیادی برخوردار است در این نوشته کوتاه روی هنرمندان زنِ فعال در سینما تمرکز می‌شود.
سینما یک هنر چندگانه و توده‌گیر بوده و دست‌اندکاران جلو صحنه آن و مخصوصاً بازیگران شهرت و جایگاه مهمی در میان اقشار وسیع جامعه پیدا کرده و می‌کنند. گروهی از سینماگران به خصوص زنان طی “انقلاب ژینا” در کنار مردمی بودند که بعد از جانباختن ژینا امینی در بازداشت گشت ارشاد گسترده‌ترین جنبش ضدحکومتی تاریخ جمهوری اسلامی را رقم زدند. فاطمه معتمدآریا، بازیگر مشهور در سال ۱۴۰۱ در مراسم بزرگداشت امین تارخ بدون پوشاندن موهایش ظاهر شده بود. کتایون ریاحی، هنگامه قاضیانی، ترانه علیدوستی و سهیلا گلستانی همان راه را رفتند و در برابر اقدامات سرکوبگرانه رژیم مقاومتی تحسین برانگیز از خود نشان دادند. کتایون ریاحی از جمله نخستین زنان سینمای ایران بود که پس از شروع اعتراضات سراسری، حجاب از سر برداشت و مدتی را در بازداشت سپری کرد. ترانه علیدوستی از جمله بازیگران سرشناس سینمای ایران به دلیل انتشار تصاویر بدون حجاب خود به همراه شعار ژن، ژیان، آزادی در شبکه‌های اجتماعی، دفاع جسورانه از انقلاب و محکوم کردن اعدام محسن شکاری به دادسرای اوین احضار و سپس در ٢۶ آذرماه ١۴٠١ بازداشت شد. این بازداشت واکنش‌های گسترده داخلی و جهانی را به همراه داشت. از جمله جشنواره فیلم کن در فرانسه با انتشار بیانیه‌ای بازداشت او را محکوم کرد. در ایران نیز چندین سینماگر سرشناس نظیر رخشان بنی‌اعتماد روز یکشنبه ۲۷ آذرماه ١۴٠١ در حمایت از او مقابل زندان اوین تجمع کردند. در روز آزادی خانم علیدوستی در ١۴ دی‌ماه ۱۴۰۱ نیز جمعی از سینماگران در جلوی زندان اوین به استقبال او رفتند.
ادامه مقاومت سینماگران، سران رژیم را واداشت تا بر شدت فشارهای قضایی و اجتماعی خود بیافزایند. تشکیل پرونده‌های قضایی برای بازیگران زنی که بدون حجاب اجباری در محافل عمومی ظاهر شده‌اند، واگذاری حق انحصاری نظارت بر تولید و توزیع محصولات شبکه نمایش خانگی به سازمان فاسد صدا و سیمای جمهوری اسلامی، ارسال نامه تهدیدآمیز سازمان سینمایی به تهیه‌کنندگان سینمای ایران برای همکاری نکردن با هنرمندانی که به دلیل عدم رعایت حجاب اجباری به «هنجارشکنی» متهم شده‌اند، نمونه‌هایی از این اقدامات هماهنگ است، اما بدنه سینمای ایران و چهره‌های شناخته شده با عدم شرکت در چهل و یکمین دوره جشنواره فیلم فجر و افزایش حضور بازیگران زن با پوشش آزاد در مجامع عمومی به تشدید فشارهای ددمنشانه رژیم عکس‌العمل نشان دادند. دلیل این مقاومت‌های شجاعانه را یکی از زنان بازیگر چنین توضیخ داد: «این روند در ادامه سیاست کنترل‌گری ۴۵ ساله حکومت جمهوری اسلامی و امری کاملاً جمعی است. اگر امروز جامعه هنرمندان در برابر این اعمال زور و تهدید و رعیت‌انگاری نهادهای حکومتی با جدیت نایستد، نه تنها کارکرد خود را میان مردم از دست می‌دهد و به سمت مرگ تدریجی می‌رود، بلکه به یقین باید گفت، به انقلاب ژینا هم بدهکار می‌ماند».
انقلاب ژینا در ژرفا و در پهنا در حال گسترش است. فعالین و پشتیبانان این انقلاب بزرگ، که سران رژیم و عوامل آنرا آشفته و هراسناک کرده، هم‌چنان زمینه اجتماعی مقاومت و مبارزه هنرمندانی خواهد بود که به سهم خود می‌کوشند تا اخگرهای‌های انقلاب را دوباره در خیابان‌ها در شرایطی تازه و با صفوف میلیونی و منسجم شعله‌ور سازند.
