در هفته گذشته اعتصابات و گردهمایی‌های کارگری به صورت روزانه ادامه داشت. اعتصابات و اعتراضات نفتگران، شامل مبارزات کارگران رسمی و موقتی و تعمیرات سنگین و پتروشیمی‌ها در میان آکسیون‌های کارگری هفته گذشته جایگاه مهمی پیدا کرد.
چهارشنبه دوازده مهرماه ۱۴۰۲، صدها کارگرِ قرارداد مدت موقت وزارت نفت در چند مرکز نفتی تجمع اعتراضی برپا کردند. آن‌ها مطابق تدارک قبل در چند شهر از جمله کنگان، گچساران، عسلویه، ایلام و اهواز به طور همزمان تجمعات اعتراضی برپا کردند. بعضی ازمطالبات کارگران عبارت بودند از: تبدیل وضعیت به مدت معین، اجرای کامل مصوبه دی‌ماه ۱۴۰۰ شورای اداری و استخدامی صنعت نفت (فوق العاده‌های تخصصی و مخصوص)، عیدی کارگری، بازخرید مرخصی بر اساس قانون کار، محاسبه اضافه‌کاری و پاداش بهره‌وری مطابق نیروهای قرارداد معین و اعطای پاداش تحصیلی به فرزندان کارکنان.
در همین روز چهارشنبه ۱۲ مهرماه، کارگران پتروشیمی آبادان برای اعتراض به عدم تبدیل قرارداد از موقت به رسمی، عدم پرداخت شش ماهه دستمزدها، اصلاح نشدن طرح طبقه‌بندی مشاغل، حذف پرداخت برخی از مطالبات و پرداخت نشدن بموقع حقوق مقابل این مجتمع واقع در آبادان تجمع کردند.کارگران بخش اورهال این پتروشیمی از روز یازدهم مهرماه به اعتصاب پیوستند که بنا بر اخبار دریافت شده بی‌سابقه بوده است.
در چهارشنبه ۱۲ مهرماه، اعتصاب کارگران پیمانی پتروشیمی رازی، واقع در بندرامام، ادامه یافت و وارد ششمین روز خود شد. کارگران رستوران هم با اعتصاب مذکور پیوستند. مطالبات عبارتند از پرداخت مطالبات معوقه، همسان‌سازی دستمزدها و مزایا با رسمی کردن همه کارگران وزارت نفت و بهبود دستمزد و شرایط کار همکاران پیمانی و رسمی.
دهم مهرماه کارگران رسمی نفت در سکوهای دریایی در شرکت فلات‌قاره ایران و نفت و گاز پارس به گذاشتن سقف حقوق برایشان و کم کردن از دستمزدهایشان اعتراض کردند. دور جدید اعتراضات کارگران رسمی از هفته‌ی گذشته آغاز شده است. آن‌ها اعلام کردند اعتراض خود را هر دوشنبه پی می‌گیرند.
در کنار اعتصابات و اعتراضات نفتگران مبارزات کارگران نگهداری خط و ابنیه فنی راه آهن شایان توجه می‌باشد که در چند نقطه ادامه یافت. این کارگران، که عمدتاً به واسطه شرکت‌های پیمانکاری در راه‌آهن کار می‌کنند، خواستار امنیت شغلی، بهبود شرایط کار، اجرای طرح طبقه‌بندی مشاغل، پرداخت مطالبات معوقه و افزایش دستمزد هستند.
کارگران و کارکنان نگهداری خط و ابنیه فنی راه آهن کرمان شاغل در محور زرند که در هفته‌های گذشته دستکم سه بار مقابل استانداری کرمان تجمع کردند، می‌گویند به آن‌ها وعده رسیدگی داده شده اما از عملی شدن این وعده خبری نیست.
کارگران و کارکنان نگهداری خط و ابنیه فنی راه آهن قم (شرکت فلق) که پنجشنبه ششم مهرماه در اعتراض به تعویق حقوق و نپرداختن مطالبات اعتصاب کرده بودند، جمعه هفتم مهرماه مجدداً مقابل استانداری قم تجمع کردند. کارگران گفته‌اند تا پرداخت مطالباتشان و اجرای طبقه‌بندی مشاغل دست از اعتراض بر نمی‌دارند.
یکشنبه ۹ مهرماه، کارگران نگهداری خط و ابنیه فنی راه‌آهن لرستان و زاگرس در اعتراض به عدم پرداخت حقوق دست از کار کشیدند. کارگران و کارکنان نگهداری خط و ابنیه فنی راه‌آهن جنوب به تعویق پرداخت حقوق و عدم واریز حق بیمه از سوی پیمانکار، اعتراض کردند.
اعتراضات کارگران شرکت آلومینیوم ایراننیز در هفته گذشته نیز از اهمیت ویژه ای برخوردار بود. روز شنبه هشتم مهرماه، کارگران شرکت آلومینیوم ایران برای پنجمین روز متوالی در اعتراض به حقوق بسیار پایین، پایمال شدن حق کارگران در شرایط بد اقتصادی و تورم بالاو جهت افزایش دستمزد دست به تجمع اعتراضی زدند. مدیر عامل شرکت و اعضای هیئت مدیره با افزایش حقوق کارگران مخالفت کرده‌اند. معترضین با سردادن شعارهایی علیه آن‌ها اعلام کردند، که تا تحقق مطالبات خود از ورود مدیرعامل به شرکت جلوگیری خواهند کرد.
شنبه هشتم مهرماه، کارگران معدن زغال‌سنگ طزره واقع در استان سمنان دست از کار کشیدند و خواستار بهبود شرایط کار، لغو قراردادهای یک ماهه و امنیت شغلی شدند. هزار کارگر این معدن از امنیت شغلی بی‌بهره‌اند و با سال‌ها سابقه کار در معدن، گروهی از آنان قراردادهای یک ماهه دارند.
این در حالی است که شرایط کار کارگران دشوار و مخاطره‌آمیز است. در آخرین حادثه کار در این معدن که ۱۲ شهریورماه رخ داد، شش تن از کارگران در اثر انفجار ناشی از نشت گاز جان خود را از دست دادند. کارگران در کنار امنیت شغلی و امنیت جانی، هم‌چنین خواستار افزایش دستمزد هستند.
مبارزات هفته گذشته نفتگران، که به برخی از آن‌ها اشاره گردید، بعضی نزدیکی‌ها و وحدت را از خود نشان دادند که امیدوار کننده است. اما این نزدیکی‌ها و اقدام مشترک در میان کارگران نگهداری خط و ابنیه فنی راه آهن دیده نشد. هر بخش این کارگران به صورت پراکنده در مراکز کاری و شهرهای مختلف به جنگ کارفرمایان رفتند. باید تلاش کرد تا این پراکندگی رفع شود.
