ماه‌منیر مولایی‌راد، مادر کودک جانباخته انقلاب ژینا، کیان پیرفلک، از مادران دادخواهی است که بدلیل شجاعت و راستگوییش به صورت یک قهرمان درآمده است.کیان پیرفلک کودک نه ساله‌ای بود که در شامگاه ٢۵ آبان‌ماه ١۴٠١ و در گرماگرم “انقلاب ژینا” در شهر ایذه خوزستان در اتومبیل والدین خود در مقابل چشمان مادرش با تیراندازی مستقیم مامورین از چهار طرف، جانباخت. قتل حکومتی این کودک بی‌دفاع انعکاس داخلی و جهانی وسیعی پیدا کرد و موجبات تشدید تنفر از جمهوری اسلامی را فراهم کرد. کاربدستان اطلاعاتی رژیم شایع کردند که کیان در تیراندازی مخالفان رژیم کشته شده است. آن‌ها با تهدید و تطمیع کوشیدند تا خانواده کیان و بویژه مادر او، ماه‌منیر، را وادارند ادعای بی‌اساس پرونده‌سازان اطلاعاتی را تایید کند. اما این مادر شجاع در برابر رسانه‌ها به کرات اعلام کرد که ماموران امنیتی در مقابل چشمانش فرزند عزیز او را کشتند و به این ترتیب دروغپردازی، پاپوش دوزان اطلاعاتی را افشا و رسوا کرد. اما ماموران بازهم به توطئه‌گری ادامه دادند. آن‌ها در یک بیدادگاه نخ‌نما عباس کورکوری، معروف به مجاهد کورکور، یکی از بازداشت‌شدگان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱، را به قتل کیان و چند جانباخته دیگر متهم کردند و دادستان برای او تقاضای اعدام کرد. ماه‌منیر مولایی‌راد پیش از صدور حکم اعدام، در اقدامی بی‌سابقه با انتشار عکسی به همراه مادر مجاهد کورکور از او حمایت کرد و نوشت که «قتل فرزندش کار او نیست». اما قوه قضائیه فاسد در تاریخ جمعه ۱۸ فروردین سال جاری از صدور حکم اعدام برای مجاهد کورکور، به اتهام «محاربه و افساد فی‌الارض» خبر داد.ماه‌منیر، قبل از اقدامات یاد شده، هم‌چون یک دادخواه فعال در مراسم خاک‌سپاری فرزندش علاوه بر ارائه روایتی از نحوه کشته شدن کیان پیرفلک و به رگبار بسته شدن خودروی آن‌ها از جانب پلیس، شعرهای کودکانه‌ای با مضمون نقد حاکمیت و خطاب به آیت‌الله خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی خواند. اداره آموزش و پرورش به دلیل فعالیت‌ها و اقدامات مبارزاتی ماه‌منیر او را از کار اخراج کرد. او در مقابل با دادن فراخوان برگزاری مراسم‌های سالروز تولد ده سالگی فرزند جانباخته‌اش در داخل و خارج به جنگ رژیم و عوامل آن رفت. سران رژیم نیز از طریق ماموران تحت امر خود توطئه‌ای علیه این مادر دادخواه و جسور ترتیب دادند. آن‌ها در ٢١ خردادماه ۱۴۰۲ و در سالروز تولد کیان، پویا مولایی‌راد، پسر عموی ماه‌منیر و یک مامور خودی را کشتند و این مادر جسور را زمینه‌ساز آن معرفی کردند. نیروهای امنیتی طبق دستور در همان روز ۲١ خردادماه منزل والدین کیان پیرفلک را محاصره کرده و تمامی وسایل منزل نیز از آن‌ها گرفتند. آن‌ها حساب‌های ماه‌منیر در شبکه‌های اجتماعی را بسته و کوشیدند امکان تماس با نزدیکانش را نیز از او بگیرند. این اقدامات سرکوبگرانه در داخل و خارج اعتراضات وسیعی را موجب گردید. روز اول تیرماه این مادر شجاع توانست در میان محاصره سرکوبگران به همراه جمعی از نزدیکانش بر سر مزار پویا مولایی‌راد حاضر شده و ضمن محکوم کردن قاتلانش یاد او را گرامی بدارد. شکست اقدامات سرکوبگرانه، که سران و کاربدستان اصلی رژیم در نشست امنیتی ٢۵ خردادماه به طور ضمنی به آن اعتراف کردند به بهترین وجه در مقابله سران و فرماندهان ددمنش رژیم با مادران دادخواه، و ماه‌منیر مولایی‌راد، خود را نمایان ساخته است. جنبش دادخواهی در سراسر ایران و در خارج شناخته شده است. این جنبش دارد بر میزان تشکل‌یابی خود می‌افزاید. اما هنوز نیروی بسیار کمی از کسانی که بالقوه دادخواه هستند به میدان آمده‌اند.از روزی که ماموران جمهوری اسلامی آگاهانه کارگران بیکار اصفهان در فروردین ١٣۵٨ را به رگبار بسته و موجبات جانباختن دو فعال کارگری و یک دانشجوی آزادی‌خواه فراهم کردند تا امروز سران جنایتکار رژیم جانباختن هزاران کارگر و کمونیست مبارز و مخالفین خود را موجب شده‌اند. خانواده‌ها و دوستداران این جانباختگان، و بویژه مادران، زمینه مادی جنبش عظیم دادخواهی هستند. در این میان مادران پیشمرگ در کوردستان، مادران خاوران، مادران ١٣٨٨، مشهور به مادران میدان لاله، مادران دادخواه، مادران دی ٩۶ و آبان ٩٨ و مادران انقلاب ژینا شناخته شده‌اند. اگر در ابعادی وسیعتر نگاه کنیم سران رژیم، در جنگ ارتجاعی ایران و عراق هفتصد هزار نفر، شامل ٣۵ هزار کودک، را قربانی دادند. خانواده اکثر آن‌ها به طور بالقوه بخشی از دادخواهان هستند.وظیفه انقلابیون و مادران پیشرو این است که هر چه بیشتر به متشکل شدن دادخواهان بالقوه و بالفعل یاری رسانند. این دادخواهان یکی از برجسته‌ترین نمونه‌ها و دلایل زنده بودن و عمیق‌تر شدن انقلاب ژینا به حساب می‌آیند.
