فساد اداری، مالی، اخلاقی و سیاسی رژیم اسلامی از راس آن آغاز می‌شود
روزی نیست که پرونده جدیدی از فساد مالی در دستگاه‌های اجرائی و قضائی رژیم آشکار نشود. اخبار مربوط به فساد مالی و وقوع دزدی‌های کلان در دستگاه اداری رژیم آنقدر زیاد و هر روزه شده است که دیگر همگان به شنیدن آن عادت کرده‌اند و مردم در مجامع و محافل خودشان تنها با نکته‌پردازی از آن‌ها یاد می‌کنند. گاهی ارقام آنقدر بالا و افتضاح آنقدر آشکار است که رسانه‌های خبری رژیم نیز ناچار از انتشار آن می‌شوند. در همین رابطه اخیرا ابعاد جدیدی از دزدی ۳.۴ میلیارد دلاری شرکت چای دبش، در رسانه‌های جمعی منتشر شده است. مطابق این اطلاعات محاکمه دست‌اندرکاران این دزدی غیرعادی و سرسام‌آور به صورت کاملا محرمانه، در دادگاهی غیرعلنی دنبال می‌شود. اطلاعاتی که در این مورد به بیرون این باصطلاح محاکمه درز کرده است، نشان می‌دهد که پای بالاترین مقامات حکومتی در میان است. تا اینجای قضیه از حداقل ۸ تن از مقامات بالای حکومتی در سطح وزیر و معاون وزیر و مدیر کل نام برده می‌شود. گفته می‌شود که قرار است این تعداد قربانی شوند تا پای رده‌های بالاتر اداری و لشکری به میان نیاید.
تکرار روزانه غارتگری‌های آشکار و پنهان کارگزاران حکومتی در حالی ادامه می‌یابند و شتاب می‌گیرند که هر روز چند نفر را که بیشترشان محصول فقرند به جرم دزدی های ناچیز دستگیر می‌کنند، به حکم قانون اسلامی و فتوای جلادی در اوج شقاوت و بی رحمی دست شان را قطع می‌کنند. این رژیم جنایتکار تنها در طول چند ماه اخیر ده‌ها نفر را به جرم دزدی‌های ناچیز در زندان‌های مشهد، تهران، یزد، همدان، کرمانشاه و دیگر شهرها زیر تیغ برده و آگاهانه در برابر چشم زندانیان دیگر انگشتان دست آنان را قطع کرده است. گو اینکه هیچ انسانی که کمترین خوی انسانی داشته باشد، نمی‌تواند قطع عضو انسان‌ها را تحمل کند، اما اگر قرار باشد همین قانون شنیع را در مورد دزدان حکومتی هم به اجرا در آورد؛ کدام آخوند و وکیل مجلس و وزیر و قاضی و استاندار و فرمانده نظامی این مملکت، حتی یک انگشت هم برایش باقی خواهد ماند؟
دامنه فساد از هر نوعش و در اشکال گوناگونش در سطح ادارات و مؤسسات دولتی، چنان گسترده و وسیع شده است که ساده‌ترین کارهای عادی مردم هم خارج از این مناسبات گندیده پیش نمی‌روند. فساد اداری و مالی در این کشور نه تنها بخش‌های دولتی اقتصادی و اجرایی را در بر گرفته بلکه به تمام بنگاه‌ها و شرکت‌های خصوصی و غیر دولتی هم سرایت کرده است. فساد در بنگاه‌های خصوصی از آنجا گسترش یافت که در پی خصوصی‌سازی‌ها، اموال و دارایی‌های دولت به فرماندهان سپاه، به آخونده زاده‌های تازه به دوران رسیده حریص و نورچشمی‌های دیگر نظیر آنان، واگذار گردید.
فساد مالی که به آن بایستی فساد اداری، اخلاقی و سیاسی را هم اضافه کرد، برای کسی که در ایران زندگی می‌کند، آنقدر آشکار می‌باشد که برای اثبات آن نیازی به آمار و ارقام وجود ندارد، در واقع فساد سرتاپای این رژیم را در برگرفته است. این پدیده البته به هیچ وجه دور از انتظار نیست. در واقع هر سازمان و تشکیلات و سیستمی، سرانجام به شکل رهبری خود در خواهد آمد، وقتی دستگاهی از بالا فاسد است، زیر دستان خود و کل سیستم تحت اداره و کنترل خویش را در پائین مطابق الگوی رهبری خود شکل خواهد داد. فساد اداری، مالی، اخلاقی و سیاسی رژیم اسلامی هم از راس آن شروع شده است و به سطوح پائین‌تر سرایت کرده است.
ابعاد فساد اداری و مالی در ایران بقدری بالا گرفته است که این کشور را در ردیف فاسدترین کشورهای جهان قرار داده است. بنا به گزارش سالانه سازمان شفافیت بین‌المللی، جمهوری اسلامی از جمله یکی از هشت رژیم فاسد جهان است و از این لحاظ تنها با رژیم‌های حاکم در کشورهایی نظیر سومالی، سودان، افغانستان و عراق قابل مقایسه است.
کارگری که هنوز حقوق شش ماه و یکسال پیش خود را نگرفته است، معلم شاغل و بازنشسته‌ای که هنوز طلب‌هایش را نگرفته است، جوان بیکاری که هنوز دستش به کاری بند نشده است، زن خانه‌داری که بسیار بیشتر از یک کارگر، سنگینی کار خانگی را بر دوش دارد، همه آنانی که زیر خط فقر زندگی می‌کنند، همه آنانی که به بهانه کسری بودجه و بحران و محاصره اقتصادی و غیره، از همان نازلترین خدمات عمومی‌شان هم زده شده است؛ باید در اجتماعات‌شان، در اعتراضات‌شان، در مبارزات و اعتصابات‌شان، رو در روی این رژیم و کارگزارانش بایستند و بگویند که اموال مردم را چگونه حیف و میل کرده و بالا کشیده‌اید؟ بگویند، اموال غارت شده مردم و حاصل رنج و کار ما را برگردانید. بگویند، پول‌هایی را که دزدیده‌اید برگردانید و حقوق و مطالبات عقب افتاده ما را بدهید. به آنان باید گفت که تنها با بخشی از همین پول‌هایی که شما دولتمردان و سپاهیان اسلام دزدیده‌اید، دستمزدهای گرو گرفته ما کارگران، مطالبات ما معلمان و بازنشستگان را می‌توان داد. باید به آنان اعلام کرد که با مبارزه‌مان و با اتکا به اتحاد و همبستگی‌مان، دیر یا زود اموال غارت شده را پس خواهیم گرفت و تک تک‌تان را از بالا تا پائین در دادگاه‌های علنی به محاکمه خواهیم کشاند.
