حملات اسرائیل در ۴۸ ساعت گذشته در جبالیا جان ۵۰ کودک را گرفته است. مقامهای پزشکی در غزه نیز میگویند برخلاف توافقهای قبلی یک پهپاد، کلینیک محل واکسیناسیون فلج اطفال را در غزه تنها چند دقیقه پس از خروج هیأت سازمان ملل، مورد هدف قرار داده است.
به گزارش کولبرنیوز به نقل از منابع پزشکی در غزه، اسرائیل در حملات روز یکشنبه سیزدهم آبانماه ۲۳ نفر از جمله ۱۳ نفر را در شمال غزه کشته است. خبرگزاری فلسطینی وفا نیز گزارش داد که صبح یکشنبه حداقل ۹ فلسطینی در حملات هوایی اسرائیل که خانههایی در جبالیا و بیت لاهیا در شمال غزه و همچنین در شهر رفح در جنوب را هدف قرار داده بود، کشته شدند.
صندوق کودکان سازمان ملل (یونیسف) در گزارش خود تأیید کرد ۵۰ کودک در حملات ۴۸ ساعت گذشته اسرائیل به جبالیا کشته شدهاند.
کاترین راسل، رئیس یونیسف در تازهترین اظهارات خود گفت که حملات اسرائیل که منجر به کشته شدن بیش از ۵۰ کودک در جبالیا شده، به همراه حمله به کلینیک واکسیناسیون فلج اطفال و حمله به یکی از کارکنان یونیسف، «فصل تاریک دیگری را در یکی از تاریکترین دورههای این جنگ وحشتناک رقم زده است». او افزود: «حمله به غیرنظامیان، از جمله کارکنان نهادهای بشردوستانه، و حمله به آنچه از تأسیسات و زیرساختهای غیرنظامی در غزه باقی مانده، باید متوقف شود. کل جمعیت فلسطینی در شمال غزه، بهویژه کودکان، در معرض خطر قریبالوقوع مرگ بر اثر بیماری، گرسنگی و بمبارانهای مداوم قرار دارند».
کاترین راسل از اسرائیل خواست حمله به کارکنان یونیسف را مورد تحقیق و بررسی قرار دهد و همچنین از اعضای سازمان ملل درخواست کرد تا از نفوذ خود برای تضمین احترام به قوانین بینالمللی در غزه استفاده کنند. او گفت: «زمان پایان این جنگ فرا رسیده است».
راشل کامینگز، متخصص بهداشت در سازمان نجات کودکان (Save the Children) گفت که کشته شدن ۵۰ کودک در غزه طی ۴۸ ساعت گذشته نشاندهنده «شدت این درگیری و جنگ علیه کودکان» است.
او که در دیرالبلاح بهسر میبرد به شبکه الجزیره گفت که حمله روز شنبه اسرائیل به مرکز واکسیناسیون فلج اطفال تأثیری «زنجیرهای» بر اعتماد مادران خواهد داشت، زیرا آنها به سختی میتوانند به ایمنی فرزندانشان هنگام واکسیناسیون اعتماد کنند.
این مقام پزشکی افزود: ۲۰ هزار کودک طی سال گذشته در غزه مفقود شده یا بدون همراه ماندهاند و ۱۴ هزار کودک دیگر نیز کشته شدهاند.
راشل کامینگز گفت بدون آموزش رسمی، با جابجاییهای مداوم و زندگی زیر سایه بمباران، «حس طبیعی و ثبات از کودکان ربوده شده است. مجبور شدهاند نقشهایی را در محیط خانوادگی به عهده بگیرند که مناسب آنها نیست. آنها به نقشهای مراقبتی مشغول میشوند، مجبورند آب بیاورند و به دنبال غذا بگردند».
او تأکید کرد: «کودکان چیزهایی دیدهاند که هیچ کودکی نباید هرگز ببیند».