معترضین شجاع و خانواده‌های مقاوم جانباختگان جمعه خونین زاهدان در یک سالگی آن فاجعه بزرگ در روزهای جمعه هفتم و شنبه هشتم مهرماه به آکسیون‌های شجاعانه‌ای دست زدند. مبارزین در روز جمعه، علی‌رغم اینکه سرکوبگران بر بستر یک حکومت‌نظامی اعلام نشده، زاهدان و چند شهر دیگر را به صورت پادگان در آورده بودند، شعارگویان به خیابان‌ها ریختند. آنها در زیر رگبار گاز اشک‌آور و گلوله‌های جنگی و ساچمه‌ای با تکرار مکرر “مرگ بر خامنه ای!”، نشان دادند که آنها او را آمر اصلی کشتار عام و طرح‌ریزی شده معترضان به تجاوز یک سرهنگ به یک نوجوان بلوچ در هشتم مهر ۱۴۰۱ می‌دانند. جانیان انتخاب شده که به شهرهای بلوچستان اعزام شده بودند، زنان و مردان تظاهر کننده را با کلاشینکف و تیربار به رگبار بستند و موجب زخمی شدن عده‌ای زن، مرد و کودک شدند. همزمان با تیراندازی‌ها وت ظاهرات جسورانه معترضین، که تصاویر آنها وسیعا در شبکه‌های اجتماعی پخش شد، مهدی شمس‌آبادی، دادستان زاهدان، مدعی شد هیچ‌گونه تیراندازی‌ای در استان سیستان و بلوچستان رخ نداده است. خبرگزاری ایرنا به نقل از او نوشت که شرایط در زاهدان «عادی» است. این دروغ‌های وقیحانه که شیوه مرسوم کاربدستان ریز و درشت رژیم می‌باشد مثل همیشه بر میزان نفرت شهروندان علیه این رژیم جرم و جنایت می‌افزاید.
اعتراضات در شهرهای سوران، خاش، راسک و تفتان نیز با وجود جو شدید امنیتی دنبال شد. در سوران تظاهرکنندگان شعار «بسیجی، سپاهی، داعش ما شمایی» سر دادند. در خاش معترضین در راهپیمایی اعتراضی خویش با حمله ماموران حکومتی مقابله کرده و توانستند آنها را عقب برانند. در شهرهای راسک و تفتان نیز شهروندان روز جمعه به خیابان‌ها آمده و علیه جمهوری اسلامی شعار دادند. کلا در همه شهرها این شعارها بیشتر به گوش رسیدند: «تجاوز، جنایت، مرگ بر این ولایت»، “بسیجی، سپاهی، داعش ما شمایی”، «مرگ بر ستمگر، چه شاه باشه چه رهبر»و «بلوچ می‌میرد، ذلت نمی‌پذیرد». اعتراضات، تظاهرات‌های روز جمعه در روز شنبه هشتم مهر با اعتصابات کامل کسبه و بازاریان در دو شهر زاهدان و چاه‌بهار دنبال شد. بر اساس گزارش کانال تلگرامی «رصد بلوچستان» معترضین در شهرک نوبندیان نیز به این اعتصاب پیوستند. طبق آخرین اطلاعات منتشر شده در تیراندازی مزدوران رژیم به مردم بی دفاع ۲۹ نفر زخمی شدند که ۸ تن آنها کودک بودند. ۳۱ نفر نیز بازداشت گردیدند.
ایرانیان خارج از کشور همین روز در چند شهر جهان مانند لندن، فرانکفورت، استکهلم، گوتنبرگ، مالمو، آمستردام و چند شهر دیگر تجمع‌های اعتراضی بر پا کردند. در گوتنبرگ سوئد، تجمع‌کنندگان علاوه بر حمایت از مردم بلوچ، رییس‌جمهوری آمریکا را نیز به دلیل مماشات با جمهوری اسلامی، هدف شعارهای انتقادی خود قرار دادند. شماری از معترضان ایرانی در مالمو نیز تجمع کرده و شعارهایی مانند «زاهدان، چشم و چراغ ایران» و «کُرد و بلوچ و آذری، آزادی و برابری» سر دادند.
در همین روز یعنی شنبه هشتم مهر، ۷ زندانی سیاسی، شجاع و مشهور زن در حمایت از مردم مبارز بلوچستان و در بزرگداشت یاد جانباختگان “جمعه خونین زاهدان” از اوین نامه‌ای منتشر کردند. نرگس محمدی، گلرخ ایرایی، سپیده قلیان، فائزه هاشمی، شکیلا منفرد، محبوبه رضایی و آزاده عابدینی، که نامه را امضا کرده بودند، در آغاز آن نوشتند که”جمعه خونین زاهدان” بزنگاهی با اهمیت و تاثیرگذار در جنبش “زن، زندگی، آزادی” می‌باشد. آنها ادامه دادند که قتل‌عام تظاهرکنندگان در زاهدان در هشتم مهر ۱۴۰۱ به صورت “کابوس استبداد و دلگرمی معترضان در سراسر ایران تبدیل شد”. نویسندگان نامه در پایان نوشتند که وظیفه هر ایرانی است با مردم ستمدیده بلوچستان همراه و همصدا شوند.
کشتار جمعه خونین زاهدان در هشتم مهر و کمتر از دو هفته پس از شروع جنبش انقلابی ژینا در سال ۱۴۰۱، به دستور بالاترین مقامات رژیم، و در راسشان شخص خامنه، انجام گرفت تا شاید مردم بپا خاسته در سراسر ایران مرعوب شوند. اما آن فاجعه خونبار بر عکس انتظار طراحان، آمرانش و استراتژین‌های جانی رژیم آتش انقلاب ژینا را شعله‌ورتر کرد.
