تدوین منشور خواست‌های حداقلی مردم کوردستان یک ضرورت است
انقلاب ژینا شور و شوقی بە تودە‌های میلیونی کارگر و زحمتکش، مردم کوردستان، بلوچستان، اقلیت‌های ملی و مذهبی، زنان، جوانان، جامعه رنگین‌کمان(+LGBTQIA)، جریانات سیاسی و اجتماعی دادە کە خواست‌های حداقلی، پایە‌ای و استراتژیک خود را یک بار دیگر تعریف و تدوین کنند. تازه‌ترین تلاش در این زمینه در تاریخ ۲۵ بهمن‌ماه ۱۴۰۱ انتشار «منشور مطالبات حداقلی تشکل‌های مستقل صنفی و مدنی ایران» توسط نهادها و تشکل‌های مستقل صنفی و مدنی داخل کشور است. این منشور شامل مطالبات مهمی است که مردم کوردستان همراه جوانان و زنان کارگر در سراسر ایران سال‌هاست برای تحقق آنها در عرصه‌های مختلفِ مبارزه سیاسی و طبقاتی مبارزه کرده‌اند. اما این سند با همه اهمیت و قابل دفاع بودن آن، از لحاظ مطالبات حداقلی مردم کوردستان حق‌مطلب را ادا نمی‌کند. مردم کوردستان ۴۴ سال است برای رفع ستم ملی، جنسیتی و طبقاتی و تبعیض و کسب آزادی و حقوق پایه‌ای خود پنجه در پنجه جمهوری اسلامی افکنده و قربانی داده‌اند.
در همان سال‌های نخستین بر سر کار آمدن رژیم اسلامی مطالبات حداقلی مردم کوردستان از سوی «هیات نمایندگی خلق کورد»،در قالب یک منشور ۲۶ ماده‌ای تدوین شد. این منشور مورد پشتیبانی وسیع مردم کوردستان قرار گرفت، اما رژیم جمهوری اسلامی نه تنها آن‌را نپذیرفت بلکه پاسخ به مردم کوردستان را با لشکر کشی و کشتار داد.
اکنون که « منشور مطالبات حداقلی تشکل‌های مستقل صنفی و مدنی ایران» تدوین شده است، جا دارد که در کنار آن، منشور حداقلی خواسته‌ها و مطالبات مردم کوردستان در رابطه با دولت مرکزی نیز به روز شود و در معرض افکار عمومی قرار گیرد.
تدوین و دقیق کردن خواست‌های حداقلی مردم کوردستان در رابطه با رفع ستم ملی، در شرایط جدید را که به مبنای وحدت وسیع‌تر مردم مبارز تبدیل شده، ضروری و در جهت منافع مردم و انقلاب جاری است.
تجربە انقلاب سال ۱۳۵۷ علیە رژیم سلطنتی و تجارب همە انقلابات شکست خوردە چند دهە گذشتە بە ما می‌آموزد کە نفی و نخواستن یک رژیم و نظام سیاسی کافی نیست. لازم است خطوط اصلی خواست‌ها و برنامە‌اییِ، رژیمِ جایگزین، از قبل و با دقت در معرض افکار عمومی قرار دهند و سرانجام در جریان نبرد برای سرنگونی جمهوری اسلامی پیش‌نویس قانون اساسی آینده آماده شود. در دنیای معاصر پایبندی بە منشورهای سیاسی، اجتماعی، محیط‌کاری، رسانە‌ای و استخدامی شرط اصلی دموکراتیزە کردن جامعە و شرکت مردم در تعیین سرنوشت خویش است. وجود و پذیرش منشورهای دموکراتیک و برابری‌طلبانە فاکتور مهمی برای زیر ذره‌بین بردن حرف و عمل امروز نیروها و جریانات مدعی قدرت در ایران خواهد بود و معیار واقعی برای قضاوت در مورد عمل‌کرد آنها را به دست می دهد.
ما نیز به سهم خود فعالین و متخصصین در این عرصه را فرا می‌خوانیم تا منشور حداقلی خواسته‌ها و مطالبات مردم کوردستان در رابطه با رفع ستم ملی را منطبق با محتوای پیشرو، مترقی، وحدت‌طلبانه و سراسریِ «انقلاب ژینا» تدوین و به روز کنند.
