امروز دوشنبه ۱۳ شهریورماه، سالروز جانباختن کاک صدیق کمانگر از چهره‌های برجسته جنبش انقلابی کوردستان و جنبش کمونیستی ایران است. ساعت ۲ بامداد چنین روزی در سال ۱۳۶۸ رفیق صدیق کمانگر عضو کمیته مرکزی حزب کمونیست ایران و عضو کمیته مرکزی کومه‌له، از فعالین هستە اولیە کومەلە ، عضو کانون وکلای ایران، عضو شورای شهر سنندج، سخنگوی جسور و توانمند مبارزات رادیکال در جنوب کوردستان، در حالی‌که مشغول نوشتن گفتاری برای رادیو صدای انقلاب ایران، (رادیو کومه‌له) بود، در اقدامی جنایتکارانه توسط یک مزدور جمهوری اسلامی کە بە صفوف پیشمرگان کومەلە رخنه کرده بود ،مورد سوءقصد قرار گرفت و جانباخت.
رفیق صدیق کمانگر در سال ۱۳۲۵ شمسی در روستای آفریان از توابع شهر کامیاران متولد شد. دوره ابتدایی و متوسطه را در شهرهای کامیاران و کرمانشاه گذراند. در سال ۱۳۴۴ وارد دانشگاه تهران شد و در سال ۱۳۵۰ خورشیدی با درجه کارشناسی ارشد از دانشکده علوم و حقوق سیاسی فارغ التحصیل گردید. در سال‌های دهه ۱۳۵۰ خورشیدی با توجه به اختلاف میان دهقانان و مردم روستای دارسیران از توابع مریوان با مالکان و فئودال‌های کورد، که شکل مبارزه‌ای توده‌ای به خود گرفته بود، رفیق صدیق به عنوان وکیل، به دفاع از حقوق دهقانان پرداخت. هم‌چنین در تیرماه سال ۵۷ خورشیدی در پشتیبانی از اعتصاب غذای زندانیان سیاسی در زندان سنندج، نخستین تحصن را در ساختمان دادگستری این شهر سازمان داد که تآثیر اجتماعی چشم‌گیری در روند رو بە گسترش قیام در این شهر داشت.
کاک صدیق کمانگر چهره درخشان و مبارزِ باسابقه جنبش کمونیستی، یکی از سرشناس‌ترین و محبوب‌ترین رهبران توده‌های مردم و جنبش انقلابی کوردستان، آژیتاتور و سخنور برجسته توده‌ای بود. از بیش از چهار دهه قبل، او مبارزه در راه رهایی طبقه کارگر را هدف زندگی خویش قرار داد و از آن پس حیات پُر تکاپوی وی با مبارزه کمونیستی و انقلابی عجین گردید. آغاز مبارزهِ متشکل در سازمان مخفی کومه‌له از اولین ماه‌های تأسیس آن، ظاهر شدن به مثابه رهبر جنبش توده‌ای در دوران انقلاب علیه رژیم شاه، انتشار ببانیه‌هایی به عنوان سخنگوی کانون وکلای ایران، تبدیل شدن به رهبر و سخنگوی جناح رادیکال و انقلابی جنبش انقلابی در مقابل ارتجاع محلی و مذهبی در جنوب کوردستان، قرار گرفتن در رأس توده‌های قیام کننده در شهر سنندج، سپس درخشیدنش هم‌چون زبان گویا و آتشین مردم بپاخاسته علیه رژیم تازه به قدرت رسیده اسلامی در جریان نوروز خونین سنندج و در رأس شورای انقلابی این شهر، تداعی شدنش با مطالبات و جنبش‌های حق‌طلبانه مردم محروم و زحمتکش شهر و روستا در کوردستان، شرکت در هدایت جنگ انقلابی در کوردستان به عنوان یک فرمانده نظامی، سرپرستی و اداره رادیو صدای انقلاب ایران، رادیو کومه‌له که وی یکی از نویسندگان و سخنوران برجسته آن بود، شرکت در فعالیت‌های متنوع سیاسی و تشکیلاتی بعنوان عضو کمیته مرکزی حزب کمونیست ایران و کومه‌له بخشی از کارنامه سیاسی پُربار رفیق صدیق کمانگر را تشکیل می‌دهند.
خشم سران جمهوری اسلامی نسبت بە رفیق صدیق کمانگر علاوه بر ترس از جایگاە اجتماعی و مبارزاتی ایشان، بە بهار و نوروز خونین سنندج برمی‌گردد. رفیق صدیق در جلسه‌ای در شهر سنندج که در آن تقریباً همه رهبران ردیف اول جمهوری اسلامی به جز خمینی شرکت داشتند، قاطعانه از مردم کوردستان و مطالبات‌شان دفاع کرد، جنایت فرماندهان پادگان سنندج که مردم بی‌دفاع شهر را هدف گرفته بودند، محکوم کرد و با بیان رسا خطاب به سران جمهوری اسلامی گفت: «آری من، صدیق کمانگر به عنوان مسئول شورای شهر، فرمان خلع سلاح پادگان ژاندرمری را به منظور دفاع از مردم شهر، صادر کرده‌ام». سران ریز و درشت جمهوری اسلامی از آن تاریخ کینه صدیق کمانگر را بە دل گرفتند و مدام در فکر توطئە برای حذف فیزیکی وی بودند. متاسفانە این توطئە در ١٣ شهریورماه ١٣۶٨ و دو روز بعد از سخنرانی بیاد ماندنی او در مراسم سالگرد تاسیس حزب کمونیست ایران سرانجام عملی شد.
یاد عزیز رفیق صدیق کمانگر زبان آتشین مردم قیام کنندە، سخنگو، مبلغ و آژیتاتور کمونیست، سازماندە برجستە و فرماندە نظامی توانا، همیشە در قلب‌ها خواهد ماند.
