دولت پاکستان در مقیاس بسیار گسترده‌ای عملیات بازگرداندن اجباری پناهندگان افغانستانی را با رفتارهای خشن و ضدانسانی به کشورشان آغازکرده است. این عملیات با تخریب خانه‌ها، محل کسب و کار آن‌ها و تبلیغات زهرآگین برای تحریک مردم پاکستان علیه پناهندگان همراه است. هم‌اکنون ده‌ها هزار پناهنده افغانستانی در آن‌سوی مرز و در هوای سرد رها شده‌اند که خطر مرگ کودکان خردسال را به شدت تهدید می‌کند.
دولت پاکستان در اوایل ماه اکتبر به یک میلیون و هفتصد هزار مهاجر و پناهنده افغانستانی که در این کشور به سر می‌بردند مهلت داد که تا اول نوامبر به افغانستان برگردند. حال که این مهلت به پایان رسیده ماموران دولتی به تخریب خانه و اماکن پناهندگان مذکور پرداخته و خودشان را به زور از کشور بیرون می‌رانند. مقامات پاکستانی، که سالیان طولانی خود به تروریست‌پروری مشغول بوده‌اند، اکنون زنان و مردان زحمت‌کش و ستمدیده افغانستانی را متهم می‌کنند که در کشور مشغول دست زدن به اعمال و اقدامات تروریستی هستند. این اتهام مردم مترقی در جهان و یا سازمان‌های حقوق بشری و کمک‌رسان را فریب نداد. سازمان عفو بین‌الملل، سه‌شنبه نهم آبان با نشر بیانیه‌ای، از دولت پاکستان خواست تا تصمیم به اخراج پناهجویان افغان را فوراً لغو کند.عفو بین‌الملل هم‌چنان از کشورهای جهان خواست که در پناه دادن به افغانستانی‌هایی که از آزار و اذیت طالبان فرار کرده‌اند، سهمی داشته باشند.
دیده‌بان حقوق بشر مقامات پاکستان را متهم کرده است که مدت‌های طولانی‌ست از افغانستانی‌های پناهنده به عنوان توب فوتبال در عرصه دیپلماتیک سوءاستفاده می‌کند. باید اضافه کرد که بیش از ۴ میلیون زن و مرد افغانستانی پناهنده در پاکستان عمدتاً کارگر بوده و دهه‌هاست در بی‌حقوقی کامل و با دستمزد ناچیز به کار گرفته شده‌اند.
قبل از حمله حماس به فلسطین تحت اشغال اسرائیل در هفتم اکتبر فشار بر افغانستانی‌های ساکن ایران نیز از جانب حکومت به طرزی همه جانبه بالا گرفته بود. مقامات از زیانمند بودن پناهندگان افغانستانی در ایران داد سخن داده و آن‌ها را مشکل امنیتی می‌خواندند. مقامات رژیم با جعل و تحریف اخبار فرافکنی کرده و آن پناهندگان را مسبب مشکلات اقتصادی، بیکاری و حتی عامل کمبود نان و آرد جلوه می‌دادند. مقامات محلی در تعدادی از استان‌ها اتهامات مسئولین خود را تکرار کرده و پناهندگان مذکور را به طور رسمی از حضور در استان‌های تحت مسئولیت خود منع می‌کردند. رسانه‌های حکومتی نیز به سهم خود با دادن آمار دروغین در تعداد آن‌ها در ایرات، اغراق کرده و اتهامات بی‌اساسی به آن‌ها نسبت می‌دادند. تا آن‌جا که آن‌ها را ناقل بیماری‌های حطرناک قلمداد می‌کردند. در نتیجه نیروهای انتظامی با خشونتی بیش از گذشته دستگیرشان کرده و رد مرز می‌کردند.
اما این روزها امواج این تبلیغات زهرآگین تا حدودی فرونشسته است. بعضی از مقامات حتی راجع به گسترش افغان‌ستیزی و مطرح کردن اتهامات ناروا علیه آنان هشدار داده اند. تا جائی‌که “عبدالله مبینی” رئیس سازمان ملی مهاجرت می‌گوید: مهاجرین افغانستانی تاکنون هیچ‌گونه مشکل امنیتی برای ایران ایجاد نکرده‌اند. حال باید دید که این تغییر تاکتیکی در موضع جمهوری اسلامی در برابر پناهندگان افغانستانی ناشی از چیست؟
خبرگزاری فارس وابسته به سپاه پاسداران در ٢٢ مهرماه، کمپین اعزام به اصطلاح داوطلبین خارجی از ایران به غزه را کلید زد. منظور این خبرگزاری از داوطلبین عمدتاً افغانستانی‌های محروم شده از تمام حقوق انسانی در ایران می‌باشد که بەناچار با پیوستن به لشکری به نامِ فاطمیون برای خود و خانواده‌شان درآمدی کسب کرده و امکان گرفتن اقامت را فراهم می‌نمایند. در سال‌های گذشته تعداد زیادی از همین افغانستانی‌ها تحت عنوان مدافعان حرم یک آموزش مختصر دیده و در سوریه کشته شدند. اکنون که جنگ در سوریه تا حدود زیادی فروکش کرده سران رژیم و سپاه قدس قصد دارند که لشکر فاطمیون را به عنوان نیروی نیابتی خود علیه اسرائیل در سوریه تقویت کنند. در همین رابطه روزنامه کیهان چاپ تهران که زبان حال خامنه‌ای است، نوشته است: «چنان‌چه ارتش اسرائیل وارد نوار غزه شود لشکر فاطمیون به پشتیبانی از حماس وارد جنگ با اسرائیل خواهد شد! نباید به این رژیم بحران‌زده و بحران آفرین اجازه داد بیش از این از بیکاری و بی‌حقوقی جوانان افغانستانیِ پناه آورده به ایران در لشکر فاطمیون سوءاستفاده کند، به کُشت‌شان دهد و از خونشان در جهت پیشبرد سیاست‌های منطقه‌ای خود بیشتر بهره ببرد.
